Page 23 - oud rotterdammer week 38

This is a SEO version of oud rotterdammer week 38. Click here to view full version

« Previous Page Table of Contents Next Page »
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 20 september 2011
pagina 23
In 1984, 25 jaar later en inmiddels
alweer 27 jaar geleden, maakte ik een
radiodocumentaire over hoe het met
de jongens in hun leven was gegaan
en speelden we een reüniewedstrijd.
We waren 37 en in de kracht van ons
leven, maar dat besef ik nu pas.
Het C1-elftal van RFC is het leukste
en beste elftal geweest waar ik ooit in
heb gespeeld. De laatste wedstrijd van
het seizoen 59-60 was de kampi-
oenswedstrijd tegen Overmaas C1.
In de stromende regen verloren we
van Overmaas, waar een veel te grote
en sterke jongen in de spits speelde:
Joop van Daele, die later Feyen-
oord naar het wereldkampioenschap
schoot. Hieronder mijn verslag van de
wedstrijd en de herinneringen aan de
jongens die toen meespeelden.
Ik krijg geen bal. Al tien minuten loop
ik langs de lijn, maar als ik naar bin-
nen wil, verbiedt elftalleider Vermeer
het me. “Aan de lijn blijven”, roept
hij altijd. De linksbuitenplaats is voor
specialisten of voor sukkels. Boven-
dien ben ik rechts en ik mis de kracht
om met links voor te geven. Als ik
voorgeef draait de bal van de midvoor
af, zodat hij niet kan koppen. Alex
Schellenberg is onze spits. Dertien
jaar en de sterkste en grootste jongen
van het elftal. Dankzij hem spelen we
vandaag de beslissingswedstrijd tegen
Overmaas. Hij is zo sterk dat niemand
de bal van hem kan afpakken. Hij
heeft een keer een goal gemaakt met
een schot van buiten het strafschopge-
bied. We raden hem altijd af op goal
te schieten, want de bal gaat meestal
huizenhoog over. Maar deze keer
vloog de bal richting doel. De keeper
ving hem op zijn borst op. Met bal en
al kwam hij in de goal terecht. Ze heb-
ben hem moeten vervangen, ik geloof
omdat hij niet meer durfde.
Ook bij Overmaas loopt een lange en
sterke midvoor, Joop van Daele heet
hij. Maar onze beste speler is gelukkig
de stopperspil, Aatje Ras, toekomstig
speler van het Nederlands elftal. Als
het een beetje meezit komen we al-
lemaal in het Nederlands elftal. Daar
droom ik in ieder geval van.
Eindelijk krijg ik een bal, ik wil de
back passeren, maar hij pakt hem af.
Er wordt in mijn richting gescholden.
Ja, dag, heb ik eindelijk de bal moet ik
hem meteen weer afgeven.
Wim Pollé, de rechtshalf heeft de bal.
Wim is het type harde werker. Hij
geeft de bal aan Jan Bouts, linkshalf.
Ik sprint weg en verdomd; hij geeft de
bal aan mij.
Op snelheid passeer ik de verdediger,
maar kom links van het strafschop-
gebied terecht. Er staat niemand voor
de goal. Vreemd, zo snel ben ik nou
ook weer niet. Ik draai me om, leg de
bal voor mijn rechtervoet en schiet
met weinig overtuiging op goal. Ik val
om en kijk niet eens naar de bal. Dat
wordt niets vandaag, zo’n speler ben
ik. Alles of niks. Maar ik hoor gejuich.
Rechtsbuiten John van der Voet heeft
er zijn voet tegenaan gezet. De vader
van Johnny juicht, hij is altijd bij de
wedstrijden aanwezig. Hij roept iedere
keer dat de ballen naar Johnny moeten.
“Mooi gedaan Robbie”, zegt Pietje
Ocks. Hij is een goeie voetballer, met
de beste techniek van allemaal, maar
helaas veel te klein. Maar nu verspeelt
hij de bal aan een jongen met rood
haar, die de bal aan Van Daele geeft. Ik
zie dat het fout gaat; onze keeper Nico
Doense wordt gepasseerd. Scheldend
komt Nico overeind, hij is het niet
gewend gepasseerd te worden.
Tijdens de pauze drinken we zwijgend
onze thee op. Zo nu en dan vloekt
iemand. Zoals Theo Versloot, ook zo’n
grote en sterke jongen. Tijdens een
training zat ik op zijn rug, maar hij
sprintte weg alsof ik naast hem liep.
Theo is het schoffe van het elftal.
Hij is een paar maanden geschorst
geweest, omdat hij na de training de
kleedkamer heeft laten onderlopen. Ik
ben altijd een beetje bang van hem.
De jongens van Overmaas lopen langs
onze kleedkamer. De scheidrechter
opent de deur. We staan op en lopen de
regen in.
Onze broekjes en shirtjes staan bol
van de storm. Overmaas trapt af. Die
lange Van Daele houdt de bal bij zich
en kegelt iedereen omver: 2-1. Hennie
Gruben vloekt. Hij heeft ook nog niet
veel gedaan vandaag. Ik speel meestal
lekker met hem samen.
Dit wordt de slechtste wedstrijd die
we ooit hebben gespeeld. Zelfs Piet
Klaverdijk, de betrouwbare rechts-
back, laat zich keer op keer passeren.
Het stormt. Ik zeg tegen Hennie dat hij
de ballen moet ophalen, dat is tenslotte
zijn taak, maar hij kan niet tegen de
wind op. Die lange Van Daele, met
z’n zeiloren, heeft alweer de bal. Zelfs
Aatje Ras passeert hij alsof die er niet
staat. Aatje maakt nog een sliding,
maar is te laat: 3-1.
Hennie Maas, de linksback, schopt de
bal van woede een paar keer in het net.
Dat ben ik van die rustige jongen niet
gewend. Overmaas tikt ons dol. Wij
vallen alleen nog maar om. Dat zijn
we niet gewend. De eerste illusie in
ons leven wordt geschrapt.
Van Daele maakt alweer een goal: 4-1.
Vanaf dat moment blijf ik langs de lijn
staan, heeft de leider eindelijk zijn zin.
Ik kijk toe hoe de anderen achter de
bal aan blijven rennen die de jongens
van Overmaas elkaar toeschuiven.
Weer Van Daele: 5-1. Alle jongens
hangen om zijn nek. Ik vraag aan de
scheidsrechter hoe lang de wedstrijd
nog duurt, alsof ik van plan ben de
zaken nog even recht te zetten, maar
hij geeft geen antwoord. Als hij ein-
delijk afblaast juichen de spelers van
Overmaas en lopen wij verslagen naar
de kleedkamer. Zwijgend staren we
naar de vloer. Zelfs Aat en Nico zijn
stil. In de kleedkamer naast ons zingen
de spelers van Overmaas.
Rob van Olm
In het artikel van Nico Tempelman over RFC in De Oud-Rotterdam-
mer van 23 augustus vertelt Piet Ocks over het C1- elftal van 1959.
Tot mijn trots zag ik mijn naam vermeld in het rijtje: Nico Doense,
Piet Klaverdijk, Henny Haas, Aat Ras, Theo Versloot, Jan Bouts,
Wim Pollé, John van der Vloet, Alex Schellenberg, Hennie Gruben
en Rob van Olm.
1960; Overmaas C1 - RFC C1: 5-1
Vier goals van Joop van Daele
- Foto uit 1959: Staand van links naar rechts. De heer Van der Voet, Jan Bouts, Nico Doense, achter hem elftalleider de heer Vermeer, Henny Haas,
Aat Ras, achter hem eerste elftalspeler Wim van de Most, Piet Klaverdijk, Wim Pollé, de heer Schellenberg. Zittend van links naar rechts: Piet Ocks,
Alex Schellenberg, John van der Voet, Hennie Gruben en Rob van Olm. -
- Rob van Olm maakt het eerste doelpunt van RFC C1 tegen R.K.W.I.K. in het seizoen 1959-
1960. Uitslag 2-2.. -
- Foto uit 1975: Jan Bouts, Nico Doense, Hennie Maas, Aat Ras, Piet Klaverdijk, Wim Pollé, de
heer Schellenberg. Zittend: Piet Ocks, Alex Schellenberg, Theo Versloot,
Hennie Gruben en Rob van Olm.. -