Page 25 - De Oud Rotterdammer Week 48
Basic HTML Version
Xerxes
Onlangs speelde Xerxes weer tegen
Feijenoord en toen ik ook nog eens het
bericht las in Tante Post van Jacques
van Tol over Piet Huurman, kwamen
herinneringen boven. Zelf speelde ik
in 1957/’58 in C4 van Xerxes. Wij
werden dat jaar kampioen door in de
laatste wedstrijd met 2-2 gelijk te spelen
tegen Feijenoord C4. Feijenoord wilde
deze ‘kampioenswedstrijd’ in de Kuip
laten spelen als voorwedstrijd van
het grote Feijenoord. Wij vonden dat
natuurlijk geweldig, maar omdat het
een ‘thuiswedstrijd’ voor Xerxes was,
werd het verzoek niet gehonoreerd.
Wij mochten die wedstrijd toen wel op
het hoofdveld van Xerxes spelen en na
het behaalde kampioenschap kregen
we een flesje cola in de bestuurskamer.
Daar waren we toch ook wel trots op.
Helaas heb ik nooit een foto van dat
elftal gehad, dus als er iemand is die een
foto heeft, zou ik graag een kopie willen
hebben. In diezelfde periode zat ik op
de mulo met John Spinhoven en Rob
Jacobs en samen met hen (en anderen
natuurlijk) wonnen wij viermaal het
jaarlijkse Schoolpaastoernooi voor de
Willem de Zwijger mulo van het Bosje
bij vliegveld Heliport. Ook daarvoor
werden wij beloond met een flesje cola
van bovenmeester Ter Borg.
Jan Boshuizen
------------------------------------------------
Koude winter 44-45
De laatste winter van de oorlog was de
strengste, bomen werden uit de straat
gehaald en vloerplanken van de zolders
bleven ook niet op hun plaats. Alles ver-
dween in de kachels. Als jonge jongens
woonden wij in Hillesluis. Daar waren
een rangeerterrein aan de Hilledijk en
een remise voor de stoomlocomotieven.
Aan het einde van de dag werd het as
uit de vuurmond gehaald en naast de
rails gegooid. Af en toe lagen er ook
nog kolen bij en deze werden met een
noodgang naar huis in de Tweebos-
straat gebracht. Deze kolen waren meer
dan welkom. Op het terrein van het
staatsspoor was een gedeelte waar de
goederentreinen een nacht overbleven
om de volgende dag verder te gaan
richting Duitsland. Als kleine nieuws-
gierige jongens keken wij weleens in de
goederenwagons. Wij vonden dichtbij
het seinwachtershuisje een wagon
vol houten ski’s die klaar stonden om
de volgende dag richting Beieren te
vertrekken. Zover zijn ze niet gekomen.
Ze brandden goed en hebben hun eind-
bestemming nooit bereikt. En wij zaten
er een paar dagen lekker warm bij. Wat
zullen ze raar hebben opgekeken daar
in Duitsland toen er niet één ski meer in
de wagons lag. We hebben er nooit wat
van gehoord.
J. Kamp
------------------------------------------------
Geweldig in Sophia
Ik heb in de oorlog op alle afdelingen
van het Sophia Kinderziekenhuis
gelegen. Als ik met mijn moeder voor
controle kwam, was ik altijd heel blij als
de dokter besliste dat ik maar weer eens
moest blijven. Het was er geweldig.
Vooral de zondagen, dan kreeg je speel-
goed van het ziekenhuis op je bed. Zoals
een poppenhuis of keuken en de zusters
kwamen met je spelen, heerlijk. Ik was
onder behandeling van dr. Hengevelt en
dr. Boeve. Vooral de eerste dokter was
net een vader voor mij, daar mijn eigen
vader in Duitsland was. Ook de zusters
Hetty en Emma waren schatten. Ik
had nierproblemen. Dat kwam door de
heimwee naar mijn vader en ik ging ook
vreselijk stotteren. Dr. Boeve zei tegen
mijn moeder: “Je moet die ene nier laten
weghalen.” Terwijl dr. Hengelvelt zei:
“
Nee niet doen, want als uw man niet
terug komt, redt uw dochter het ook
niet.” Maar mijn vader kwam gelukkig
terug en ik knapte op.
In de Hongerwinter was er geen eten
meer in het ziekenhuis en ook geen
kolen. Dus zaten wij met trainingspak-
ken aan in bed. Later ben ik vanuit het
ziekenhuis bij mensen ondergebracht
in Tolbert in Groningen. Daar heb ik
het heel moeilijk gehad en alleen maar
gehuild. Ik was al het eigen kwijt, hoe
goed het ook bedoeld was. Na de oorlog
heb ik nog de nodige vakantiehuizen
bezocht, onder andere het Hudighuis in
Driebergen Arnhemsebovenweg 318???
Ik ben nu 75 en geniet van iedere dag
dat we geen oorlog meer hoeven mee
te maken.
Nel Kloosterman de Vos
------------------------------------------------
Blote mannen
Heerlijk is het elke week iets te lezen
wat ik zelf heb meegemaakt of waar ik
was. Zo ook deze keer het artikel over
de Tempel in Overschie. Het zal vlak na
de overname geweest zijn door de ge-
meente toen wij als jonge knapen, allen
van het patronaat in de Brabantsestraat,
een bezinningsweekend gingen mee-
maken. Hoe we daar heengingen, weet
ik niet meer, maar toen we aankwamen
leek het wel een paleis; zo’n grote tuin
hadden wij nog nooit gezien. Wat we
ook nog nooit gezien hadden, waren
natuurgetrouwe beelden, alleen hadden
ze geen kleding aan. Dat werd giechelen
en niemand durfde er recht naar te
kijken, totdat een pater zei: “Zo worden
jullie ook als je groot bent.” Wat we
daar geleerd hebben, weet ik niet meer,
maar die blote mannenbeelden maakten
wel veel indruk op alle knaapjes.
Jan Kamp
Bergen op Zoom
------------------------------------------------
Geslaagde oproep
Namens ondergetekende en Kiel Buiks
bedankt voor de oproep die in de krant
is geplaatst. Wij vroegen naar Janes de
Hartog, die omstreeks 1966 als kabel-
gast werkte op de ms Tara. Vanmiddag
om 15.00 uur kreeg ik een telefoontje
van Janes den Hartog, die toen in
Crooswijk woonde, vlakbij de slachterij.
Ik was met stomheid geslagen, stond te
trillen op mijn benen van blijdschap. Ik
heb ongeveer 20 minuten gesproken,
je raakt niet uitgepraat na 45 jaar, hoe
is het mogelijk. Ik ben jullie eeuwig
dankbaar. Ook namens maatje Jan Kiel
Buiks. Hij heeft gelijk gebeld, prachtig,
woorden schieten tekort.
Louie Vermaire
------------------------------------------------
Mecca reep
Ja, als zeven-, achtjarig jochie ging ik
soms een hele woensdagmiddag posten
bij v/d Meer en Schoep in de Nobel-
straat, totdat je je kans schoon zag en
een Mecca reep uit de etalage griste en
dan gauw in het naast de winkel gelegen
portiek de reep uitpakte. En ja hoor, er
bleek hout in te zitten. Ik vond Van der
Meer en Schoep maar een rotwinkel.
Zo, weer een woensdagmiddag naar de
knoppen.
Bertus Warbie
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 27 november 2012
pagina 25
In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Rotterdammer de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het
vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.
TANTE POST
Graag reageer ik op de foto van de
quarantaine-inrichting Heijplaat in
de rubriek ‘Door de lens van Hartog’
in De Oud-Rotterdammer van 30
oktober. In 1945 werd deze gebruikt
voor de behandeling en verpleging
van tyfuspatiënten. Dat weet ik
zeker, doordat ik er drie maanden ben
verpleegd. Ik werd in februari 1945
opgenomen - na verwijzing door het
Zuiderziekenhuis - en ben in juni van
dat jaar uit de inrichting ontslagen.
Maartje van den Berg
Tyfus
In de vorige uitgave van De
Oud-Rotterdammer vroeg
Wim Colijn of nog iemand
wist of er ooit een bloemen-
markt was op de Rechter
Rottekade bij de Noorder-
burg.
De foto die wij bij deze brief voegen
is een stukje van een plantenboot, die
bij de Noordmolenbrug lag. De foto
is van 1964. Dat is een tijdje later dan
wat Wim vraagt. Misschien toch wel
leuk om te zien. Weet u in ieder geval
dat daar wel planten verkocht werden.
Vooraan zit Bella, daarnaast staat
Hilda en achteraan sta ik. In die tijd
werkten wij bij Heineken Technisch
Beheer in de Isaac Hubertstraat.
Margriet Starreveld
Bloemenverkoop
Oude Haven
Ik heb geen vraag, maar een antwoord op een stel foto’s in de rubriek Oproepjes,
geplaatst in de vorige uitgave door Henk van den Berg. Ik ben in het bezit van de
prachtige serie ACH LIEVE TIJD, en heb die indertijd laten inbinden. Daar vond
ik het antwoord op de linkerfoto. De rechterfoto kon ik zelfs in het zeer uitgebreide
arsenaal aan foto’s niet vinden. Maar de linkerfoto is de Oude Haven, met links
de Geldersekade, een schilderij van Paulus van Lienden in het midden 18e eeuw.
Links een doorkijkje naar de Beurs, rechts de Draaibrug en de Kolk.
J.Hassfeld
