Page 1 - De Oud Rotterdammer Week 08
Basic HTML Version
De Oud
De Maagd van Holland, de
bar aan de Nieuwe Markt,
tussen de Botersloot en de
Pannenkoekstraat in, met aan
de andere kant van het plein
de toenmalige statige biblio-
theek, met midden op het
plein het majestueuze stenen
beeld van de onversaagde
Maagd van Holland, was onze
stamkroeg, die wij nagenoeg
elke vrijdagavond bezochten.
De echte Maagd was er al aan het
begin van de vorige eeuw. De bar is
van later jaren, verrezen, meen ik,
tijdens de nieuwbouw na de Tweede
Wereldoorlog. Nadat wij bij mijn
uitgaansvriend enkele flesjes Oran-
jeboombier hadden soldaat gemaakt,
gingen we om een uur of tien, elf ‘s
avonds op stap. Het moge duidelijk
zijn dat het zogenaamde ‘indrin-
ken’ toen al in zwang was. Op mijn
brommer, een lichtblauwe Superia
(Belgisch, als ik me goed herinner)
met een rode buddyseat, belandden
we eerst in De Maagd van Holland.
Destijds uitgebaat door Fie(t) en
Piet van Aarsbergen, een uitermate
vriendelijk en innemend echtpaar.
Aan bezoekers geen gebrek. Een
goed publiek. Wij zaten meestal aan
het uiterste einde rechts van de bar,
met een grote pils voor ons. Anderen
versmaadden geenszins de sterkere
spiritualiën. Hoewel, soms, als ons
welgezinde klanten er voor hadden
gezorgd dat die ene pils was uitgedijd
tot twee of drie goudgele rakkers,
bestelde ik wel eens een ‘puntje Cou’,
uitgeschonken uit een fles Courvoisier.
Wat weliswaar de hoeveelheid drank
iets reduceerde, maar de helderheid
der geest onvermijdelijk beïnvloedde.
Droge sherry
Dat ‘puntje’ was niet ongebruikelijk.
Fie zelf aanvaardde het ‘neem zelf ook
wat’ steevast met een puntje Crème
de Menthe. De rondborstige Piet van
Aarsbergen kreeg in die tijd het advies
van zijn arts zich voortaan, of voor-
lopig, uitsluitend aan droge sherry te
houden. Een dreigend leverprobleem,
dat zich door het drankgebruik bij
veel horeca-eigenaars aandiende. Zijn
stamgasten maakten zich echter geen
enkele zorg over gevolgen van over-
matig drankgebruik. Neem Pete, een
nog jonge kerel met een auto die altijd
vlakbij stond geparkeerd. Pete was
stamgast. Hij dronk op rekening. Veel
te veel. Tegen sluitingstijd verzocht hij
dringend hem een halve fles rode wijn
mee te geven. Als hij dan na het ont-
waken een brandende dorst had, kon
hij met een paar stevige glazen wijn
de nieuwe dag beginnen. Met een fles
onder zijn arm en een afgeladen lijf,
begaf hij zich met onzekere pas naar
zijn auto, hees zich erin en scheurde
weg. Hoe het Pete later is vergaan
zullen wij nooit weten.
Schuimkraag
Op een avond bezocht ik in mijn een-
tje de bar. Ik bestelde een grote pils,
terwijl ik doorliep naar het toilet. Toen
ik plaatsnam aan de bar zag ik mijn
biertje staan met tot een kwart weg-
gezakte schuimkraag. Ik vroeg: “Wie
heeft er uit mijn glas gedronken?”
Natuurlijk werd er gauw bijgeschon-
ken. Waarom ik dit aanhaal? Veel
meisjes, die als lieftallig tendertje
achter de tap stonden, konden geen
bier tappen. Ik heb in mijn leven ooit
één cafébaas gekend die bier tapte
met kalme bewegingen: het glas liep
vol, kwam precies tot de rand en had
een stevige schuimkraag van exact
twee centimeter. En een schuimspaan
kwam er nooit aan te pas. Dit was een
biertje uit het keldervat, afgesteld op
de voorgeschreven temperatuur van
zes graden. Deze man was de ouwe
Cees Groenendijk van het café met,
dacht ik, dezelfde naam, gevestigd
op de hoek van de Hoge Oostzeedijk
en, ik meen, de Infirmeriestraat. Zijn
zoon, de jonge Cees Groenendijk,
is nog steeds gezond, min of meer
natuurlijk, en tachtig jaar oud.
Broodje
In die tijd was er een gebeurtenis, die
de aanleiding was tot een bezoek van
de bekende radiopresentatrice Ansje
van Brandenberg aan de bar. Wát
die aanleiding is geweest (feestje…?
jubileum…?) is mij ontgaan, maar
een foto van Ansje, samen met Fie en
Piet van Aarsbergen, biedt een vrolijk
tafereeltje in de Maagd van Holland.
Nostalgische herinneringen aan een
tijd waarin je onbezorgd met kleine
oogjes en onvaste bewegingen in de
snackshop je balletje gehakt, Russisch
eitje of ‘ein halbes Hänchen’ bestelde,
broederlijk samengeklit met andere
jongelui en oudere mensen van diver-
se, soms verdachte pluimage. Helaas
vormen al die beelden nog slechts een
weemoedige herinnering aan een tijd
die nimmer wederkomt.
Chris Bezooijen
Mijn stamkroeg: de Maagd van Holland
Dinsdag 5 maart 2013 . Jaargang 9, nr. 5
Deze week o.a.:
Leeuw
gezocht
Pag. 3
Pareltjes van
de Agfa Clack
Pag. 9
Blad Brom-
fiets jubileert
Pag. 11
Schip is
vrouwelijk
Pag. 17
De bar van de Maagd van Holland voelt als een huiskamer
Oplage: 122.000 ex.
Ansje van Brandenberg (m) kwam op bezoek in de Maagd van Holland
Wij werken met
alle
ziektekostenverzekeringen
DOR13
Het beste wat ú nog kunt geven!
Verzilver uw goud!
Inkoop van goud, zilver en munten
Dorpsweg 74a, Rotterdam
T 010-4803001 Open: di. t/m za. 09.30-17.00 u.
bij ons in de kas
Weet wat u eet: uw zelfgekweekte
groenten, het hele jaar door.
Huur uw eigen volkstuin. Kijk voor alle voordelen op
of bel: 0655777017
