Met wat voor genre muziek
werden we opgevoed in het
Overschie van de jaren vijftig
en zestig? Rotterdam was in
die tijd zo’n 400 beatbandjes
rijk, die allemaal in de sporen
traden van The Beatles of The
Stones. De ene band had net
iets meer succes dan de an-
dere, maar het niveau van die
Engelse formaties werd nooit
gehaald. Bij verzekeraar Stad
Rotterdam Anno 1720 aan
de Blaak, waar ik actief was
als acceptant verzekeringen
varia non-auto, leerde ik col-
lega Cees Möhlmann kennen,
die optrok met vier muzikan-
ten, die onder de naam The
Rocking Four aan het begin
van een muzikale carrière
stonden.
De band bestond op dat moment
uit sologitarist Dick Mudde, Ton
Schmeitz slaggitaar, Simon Pols op
basgitaar en drummer Piet Degenaar.
Piet werd later vervangen door een
drummer die meer paste in het muzi-
kale plaatje. In die tijd schreef ik al
wat zangteksten en via Cees kwam ik
in contact met het groepje, dat woonde
aan en rond de Slinge.
Het werd serieuzer met de jongens, ik
regelde een optreden via de NCRV, er
kwam een muzikaal leider (dat was ik)
en een zakelijk leider (dat was Wim
Patings). Dat stond ook op ons visite-
kaartje: ik was Muz. leider, Wim Zak.
leider. Echt, zo stond het erop!
Rollercoaster
Veel werd er met optredens niet
verdiend. De spoeling was dun, dus de
optredens kostten weinig.
Ik kan me herinneren dat de groep
tachtig gulden beurde voor een avond
optreden, inclusief reiskosten. Daar
werd je als muzikant niet rijk van.
Wim Patings had een tweedehands
Volkswagenbusje op de kop getikt
waarin alle apparatuur paste, maar
helaas, dat ding slurpte in hoog tempo
benzine.
Toen we een keer in Bergen op Zoom
hadden opgetreden en op de terugweg
waren, weigerde het busje ter hoogte
van Zevenbergsche Hoek (dacht ik)
dienst en daar stonden we, midden
in de nacht met een lege tank. We
wachtten op een automobilist die een
van ons met een jerrycan naar een
benzinestation kon vervoeren en terug,
zodat we onze weg konden vervolgen.
Inderdaad stopte een dikke Mercedes
en de chauffeur wilde ons wel helpen.
Slaggitarist Ton stapte naast hem in
en kwam een dik kwartier later terug.
Nog bleker dan anders. Hij had de rol-
lercoaster van de eeuw meegemaakt,
zo hard en onverantwoord slingerend
had de bestuurder gereden. Tegen zes
uur in de morgen waren we thuis. En
ik moest er weer om half acht uit om
naar mijn werk te gaan.
Happening
Ook werden wel eens pauzes volge-
speeld tijdens een toneelstuk. Een hele
happening, want het stuk - ‘En toen
kwam de dominee’ heette het, dacht ik
- werd beïnvloed door merkwaardige
gebeurtenissen. Die waren voorna-
melijk te wijten aan de baldadigheid
van de muzikanten. Bovendien las
de hoofdrolspeler zijn tekst voor
vanaf een blaadje, liggend op bed.
De dekens moesten zijn gebrek aan
geheugen verdoezelen.
Paniek
Achter de bühne plakten de jongen
een blik koekjes rondom af met tape,
zodat het deksel er niet vanaf kon toen
de dominee een koekje bij zijn thee
kreeg aangeboden. Paniek! Toen de
hoofdrolspeler uit bed kwam en in zijn
pantoffels schoot bleek er ijskoude
cola in gegoten te zijn. Hij zat zo’n
beetje tegen het plafond van de schrik.
De hoofdprijs van de tombola was
een gigantische taart en daar mocht
niets mee gebeuren, natuurlijk. Maar
Simon vrat alle kersen van de taart,
spuugde de pitten terug en schudde
een paar keer met de doos, zodat de
inhoud flink beschadigd was. Ook van
die doos werd het deksel vastgetaped.
Een collectie hoedjes, welwillend
afgestaan door Maison Huppelepup
(de echte naam is mij ontschoten)
kreeg een geheel andere vorm door
met vuisten het model flink te bewer-
ken. Dameshoedjes met voile werden
bolhoedjes, platte hoofddeksels bob-
belmutsen en bolle hoedjes werden tot
pannenkoek geslagen.
Aan het einde van de avond pikte het
kwartet ook nog twee klapstoelen
van achter het podium mee en zo
zijn we de VW-bus ingevlucht. Met
open achterdeuren maakten we dat
we wegkwamen, met boze jongeren
achter ons aan rennend. De zoon van
de secretaris kreeg alles op zijn brood.
Hij had er immers bijgestaan toen de
baldadigheden uit de hand liepen!
Onderscheiden
Als muzikaal leider van The Rocking
Four bedacht ik showtjes om ons
tussen al het aanbod aan bandjes te
onderscheiden. Ik liet de vier optreden
in pyjama (‘I couldn’t sleep all night’
schreef ik speciaal voor dit showtje)
en als Schotten verkleed, compleet
met Schotse kostuums, oogstte het
viertal in de zaal ook succes.
In de vele dansgelegenheden en
jeugdhuizen kwam je de concurrenten
tegen. Eddy Ouwens met zijn band,
Ad van Olm, The Lightnings, The
White Comets, explosieve namen
voor drie gitaren en wat trommels.
Maar het was een leuke tijd.
Toen ik een keer weer eens vroeg in
de morgen van een optreden thuis
kwam, merkte ik dat ik mijn huissleu-
tel had vergeten. Geen nood, ik kon
een schuifraam optillen en naar binnen
glippen. Alleen: daar stond de kerst-
boom te pronken. Ik worstelde mij als
een aap door de takken, er sneuvelden
een paar kerstballen en engelenhaar
prikte in mijn nek.
Wat vooral sneuvelde was mijn waar-
digheid. Later ging het kwartet door
onder de naam The Sharks en waren
ze vooral actief in Duitsland.
(c) John Collee
Met The Rocking Four op stap
De Oud
Dinsdag 17 maart 2015 . Jaargang 11, nr 6
Deze week o.a.:
Het verhaal
Wim Landman
Pag. 7
Mest schep-
pen op
veemarkt
Pag. 11
Vakantiespe-
cial
Pag 19 t/m 25
Een LUKO in
de plas
Pag. 27
Oplage: 122.000 ex.
Hoornsingel 10, Rotterdam-Overschie
T 010 245 70 90 (dag en nacht)
TAPIJTREINIGING
MEUBILAIR REINIGING
Zie onze advertentie op pagina 12
The art of cleaning
06-46062678
Jubileumseizoen 2015-2016
50 JAAR DE DOELEN
VIER HET MET ONS MEE!
Kijk op
of vraag de brochure aan:
010 2171717
