De Oud Rotterdammer Week 28 - page 1

De Oud
Het was een paar jaar na de
oorlog, misschien 1952. Er
was nog niet veel te koop in
de winkels. Enige vorm van
luxe was er niet. Kinderen
speelden op straat met een
touwtje, een krijtje of een
paar knikkers. Het mooiste
vond ik het spelletje Maria zat
in de Maneschijn. Op zondag
gingen we naar oma en opa.
Op de tweede verdieping,
waar ze tot hun einde der
dagen zouden blijven wonen,
speelde opa dan op zijn knop-
jesaccordeon.
Wat hebben wij daar genoten van zijn
mooie muziek en de gezellige sfeer.
Nu nog, wonende in de Verenigde
Staten, denk ik er dankbaar aan terug.
Mijn oudste zus Cobi had muzikale
aanleg. Zij kreeg een accordeon en
les van opa. Ze was een vlugge leer-
ling. Maar omdat opa geen nummers
van bladmuziek kon spelen, vond hij
het beter dat ze noten leerde lezen.
Ze ging bij Frans Peelen les nemen
en bleef daar jaren. Peelen was ook
dirigent van Accordeonorkest Progres-
sio. Mijn zus mocht daar ook deel van
gaan uitmaken. Om in zo’n A-orkest
te spelen, moest je heel goed zijn. Er
waren destijds meer goede en talent-
volle accordeonspelers, die in kleine
groepjes samen speelden, meestal
duo’s en trio’s. Mijn zus maakte ook
deel uit van één van die trio’s, met nog
een meisje genaamd Hennie Herrewijn
en een jongen, Eef Zuiderdorp. Mijn
moeder verzon hun artiestennaam: de
Corona’s. Ze traden veel op, dat was
leuk om mee te maken. Ze speelden
goed, met prachtige kleding en trok-
ken volle zalen. In Rotterdam waren
veel buurtfeesten. De mensen zochten
hun vermaak in die jaren nog veelal
buiten de deur; de tv stond begin jaren
vijftig nog nergens in de huiskamers.
Om de een of andere reden werd het
trio plots een duo. Henny stopte er
mee. Als duo scoorden de Corona’s
echter ook goed, totdat zowel mijn zus
als Eef verkering kregen. Na korte tijd
trouwden ze allebei met een partner
die niet muzikaal was. Dat betekende
het einde van de Corona’s.
Geweldige tijd
Intussen was ik aan de beurt om van
mijn opa accordeonles te krijgen. Ik
kon niet zo goed onthouden, maar
hij had zoveel geduld met mij. Opa
zat tegenover mij in de achterkamer
van zijn huis met zijn instrument op
schoot. Ik moest op mijn accordeon
alles nadoen. Zo leerde hij mij stukje
voor stukje een liedje te spelen. Na de
les ging ik dan weer naar ons eigen
huis en was ik alweer vergeten wat
ik zojuist had geleerd. Maar op een
gegeven moment kreeg ik de smaak
te pakken. “Het zit nu in je hoofd”,
zei opa.
Ook ik ging naar een leraar om blad-
muziek te leren lezen. Mijn leraar was
Joop Stedehouder, hij speelde ook in
het orkest Progressio. Hij begon daar-
naast een accordeonorkest genaamd
Marinucci. Ik was goed genoeg om in
dat orkest te mogen spelen. Er brak
een geweldige tijd aan, we gingen
zelfs naar Antwerpen voor een wed-
strijd met andere accordeonorkesten.
Ik weet niet meer of we een prijs won-
nen, maar het was een hele onderne-
ming. We gingen met het hele orkest
in een bus naar ‘het buitenland’.
Amerika
Wij, mijn man Ton van der Heijden,
onze dochter Monique en ik emigreer-
den in 1980 naar Amerika. We begon-
nen een nieuw leven. In 1996 kochten
wij een echt Rotterdams draaiorgel: de
Violanta. We lieten het per schip over-
komen. Het is voor mij iets van thuis:
de accordeon en het draaiorgel. Prima
middelen om je eigen cultuur mee te
nemen naar een ander land en er daar
zo veel mensen blij mee maken, dat
is bijzonder. Ik vind het leuk om naar
bejaardenhuizen te gaan en speel dan
voor de bewoners op de accordeon.
Ik breng dan ook traditionele kleding
mee en vertel er een verhaal bij. Enig
vinden de mensen dat. Mijn nieuwste
show is het verhaal over een Hollands
café met accordeonmuziek.
Ik treed ook nog op in mijn eigen
zaak, Showtime, die behoorlijk
bekend is in New Jersey waar we
wonen. Onze zaak wordt namelijk
gebruikt als studio voor het maken
van films en tv-shows. Er treden veel
artiesten op, maar voor mij is het een
stukje Rotterdam. Onze dochter Mo-
nique is nu de producer van de Bongo
Boy tv-show, die op 37 tv-kanalen in
de USA wordt uitgezonden.
Ik had nooit kunnen denken dat ik zo
lang accordeon zou blijven spelen.
Dankjewel opa Nico Pavias en Joop
Stedehouder.
Progressio met Marinucci bestaat nog
steeds. Is dat niet geweldig?
Johanna van der Heijden-Reuijl
Accordeon spelen, maar nu in de VS
Dinsdag 7 juli 2015 . Jaargang 11, nr 14
Deze week o.a.:
Zwemmen in
de Voorplas
Pag. 3
De Lijnbaan
mulo
Pag. 7
Gevulde
koeken waren
ratten
Pag. 11
Achter de
schermen bij
Ruteck’s
Pag. 15
Johanna van der Heijden-Reuijl bij haar uit Rotterdam geïmporteerde draaiorgel in New Yersey
Oplage: 122.000 ex.
Het Rotterdamse draaiorgel Violanta is nu te beluisteren in de USA
Hoornsingel 10, Rotterdam-Overschie
T 010 245 70 90 (dag en nacht)
TAPIJTREINIGING
MEUBILAIR REINIGING
Zie onze advertentie op pagina 16
The art of cleaning
06-46062678
Miniworld Rotterdam
Leukste Uitje van Zuid-Holland
(2012, 2013 én 2015!)
Benedenrijweg 87, 3077 CB Rotterdam
Telefoon: 010 - 479 23 03 • Mobiel: 06-53795161
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...24
Powered by FlippingBook