De Oud Rotterdammer Week 50 - page 1

Het gebeurde in 1960. De kerst
naderde, de laatste trouwens die
Yoep z’n Flappie haalde. Kerstmis
viel gunstig, maandag was het Eer-
ste Kerstdag. Een paar dagen vrij en
het avontuur lag op de loer voor mijn
jeugdvriend Kees en mij. Parijs was dé
grote trekker. Daar naartoe gaan, naar
die aanlokkelijke lichtstad. Parijs was
toen, voor onze leeftijd, nog schier
onbereikbaar en leek net zo ver weg
als Rio de Janeiro.
Hoe haalde je het in je hoofd te denken dat je
naar Parijs zou kúnnen gaan. Ze zagen je thuis al
aankomen. Zaterdagmiddag voor de kerst waren
we naar de film in Thalia geweest. Jerry Lewis
als ruimtevaarder, lachen! Onderweg naar huis
kwam het plan op. Kees was achttien en had
z’n rijbewijs. We waren dan ook met z’n vaders
auto naar de bioscoop in de stad gereden. Kees
mocht dat voor een keertje, omdat hij z’n pa in
de drukke weken voor de Kerst - ze deden iets in
fijne vleeswaren - zo goed had geholpen.
Door de Maastunnel, terug naar huis, begon het.
Kees zei op de Pleinweg: “Als we nu rechtdoor
rijden, komen we in Parijs. Makkelijk, Dordt,
Antwerpen, gewoon naar het zuiden blijven rij-
den.” Alleen het praten erover, gaf ons al een kik.
We hadden het over de ‘Champs’, Montmartre,
de Moulin Rouge en smachtten bij het idee dat
we Brigitte Bardot misschien wel tegen zouden
komen. Kortom, we maakten elkaar gek.
Ford Taunus
“We gaan”, besloten we moedig, toen we vanaf
de Pleinweg de Mijnsherenlaan opdraaiden. Eerst
naar huis. Geld en papieren waren noodzake-
lijk. Ik was zestien en had bij elkaar hooguit 25
gulden. Kees had wat verdiend, maar kwam ook
niet verder dan drie geeltjes. Goed rekenen! Bijna
duizend kilometer uit en thuis, het Fordje, een
Taunus met zo’n wereldbolletje in de grill, liep
één op tien. Dat haalden we met de centjes. Eén
liter benzine kostte 35 cent…!
We spraken af het thuis ‘gewoon’ te zeggen, in de
overtuiging dat ze het toch niet zouden geloven.
Kees vond de groene kaart, nog nooit voor dit
doel gebruikt, ergens onderin een la. Hij kreeg
die avond de auto weer mee en toen z’n vader
belangstellend vroeg waar hij heen ging, zei hij:
“Naar Parijs.”
“Welja”, zei z’n Pa, “je hebt nu toch genoeg
verdiend.” Het kwam niet bij hem op dit serieus
te nemen. “Niet te laat thuis”, riep mijn vader.
“Over een dag of drie”, zei ik benepen. Hij lachte
hartelijk om mijn ‘grap’…
Telefoonstaking
Blij dat we de waarheid hadden gezegd, gingen
we op weg. Nog voor Breda kregen we echter
een inzinking en twijfelden. Maar Parijs lonkte te
hard; dan maar in de zenuwen. In België zouden
we bellen, naar Kees z’n ouders, want wij hadden
thuis geen telefoon. Een telefoonstaking bij onze
zuiderburen verhinderde het belletje. Eenmaal
bij Maubeuge de Franse grens over, durfde Kees
niet meer te bellen. Het was middernacht. Ik
belde naar mijn neef Hans, die op de Dordtselaan
woonde, smeekte hem om even door te geven
dat we naar Parijs waren en dat we goed op het
oliepeil zouden letten. Ziezo, dat zat er op.
Maar Parijs was ver, veel verder dan nu, want
de autoroute was nog niet af. Bij Soissons zette
Kees de wagen aan de kant om een tukkie te
doen. Stijf bevroren, de auto en wij, gingen we
om halfvijf rillend verder om zondagmorgen heel
vroeg de wereldstad binnen te rijden. Ons doel
was bereikt!
Schuimbad
Wat nu? Ja, als een speer alles bezoeken natuur-
lijk. We zagen de Eiffeltoren, de Sacré-Cœur,
de Arc de Triomphe en liepen over de Champs-
Élysées in de hoop Brigitte tegen te komen. Nog
niet eens zó gek, want we zagen wél een filmster,
Lino Ventura, in gangsterfilms bekend als Le
Gorille. We aten een broodje op de Boulevard de
Clichy in Montmartre en waren daar ‘s avonds
natuurlijk óók te vinden. Er was tijdens de
kerst altijd kermis op die boulevard en in een
tent zagen we het voor het eerst van ons leven:
striptease! Een blondje in een schuimbad. Soms
kwam er één borst boven dat schuim uit.
Dít was het dus. Striptease in Parijs. Wie van
onze vrienden had dat nou gezien?
In de wolken waren we. Later kregen we allebei
een stroomstoot door onze plasser toen we achter
zo’n kermistent op een elektrische draad pisten.
Het zal zeker geen 220 volt geweest zijn, want
dan hadden we Parijs gecremeerd verlaten, maar
wij kwamen van de schrik en de schok wél los
van de grond. We hadden een blote blonde gezien
en ook nog een sensationele schok door onze
pielemuis gehad. Geweldig!
Stokbrood
Voor zes franc sliepen we die nacht in een hotel-
letje in de Rue Henri Barbusse in Montparnasse.
Eerste kerstdag; ons geld was bijna op en met
lood in de schoenen gingen we naar huis. Van
onze laatste francs hadden we elk een stokbrood
gekocht. Een souvenir. Onderaan de trap thuis,
hoorde ik mijn vader roepen dat ‘ie m’n poten
zou breken. Ik moest verder en door een kier van
de huiskamerdeur stak ik het lange brood de ka-
mer in. Een stokbrood hadden ze nog nooit echt
gezien! Ik hoorde dat er visite was en er werd
onderdrukt gelachen, dus ik stapte naar binnen.
Daar kwam ik mooi mee weg. Ze waren allang
blij dat ik na zo’n wereldreis weer heel thuis was.
Naast de kerstboom moest ik mijn verhaal vertel-
len. Aan de overkant van de Mijnsherenlaan werd
een raam opengeschoven en werd het stokbrood
richting de tramrails van lijn 12 gekeild.
Bij Kees thuis hadden ze al eens een stokbrood
gezien.
Nico Tempelman
Een illegale kerstreis naar Parijs
De Oud
Dinsdag 8 december 2015 . Jaargang 11, nr 25
Deze week o.a.:
Haile Selassie op
Heijplaat
Pag. 3
Vijf jaar werd 75
Nooddorp
Pag. 15
Dook Everse, typisch
Rotterdams
Pag. 19
Orlanda verlaat de
Binnenweg
Pag. 21
We hoopten vurig Brigitte Bardot tegen te komen
Oplage: 122.000
T 010 418 23 33 (dag en nacht) |
MEDIMECC
Jan Hudigstraat 72
3065 SN Rotterdam
Telefoon 010-4472806
RIJBEWIJSKEURING
VOOR SENIOREN 75+
€ 35
GEEN ZIN OM TE KOKEN
TIJDENS DE KERST ?
PARTYSCHOTELS.NL
bel 0900-2353337 kan worden bezorgd of afgehaald
VIER KERST OP DE BEREN BOOT!
GENIET OP 1 e EN 2 e
KERSTDAG VAN HET
SPECIALE KERSTBUFFET!
3 AFVAARTEN PER DAG
PRIJZEN
VOLWASSENEN
49,50p.p.
KINDEREN
39,50p.p.
RESERVEER VIA
PRIJZEN
Lunch
49,50volwassenen
34,50kinderen
Diner
59,50volwassenen
39,50kinderen
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...32
Powered by FlippingBook