De Oud
Nog zie ik in herinnering eind
jaren vijftig in Overschie bij
de A 13 en de Abtsweg een
politieagent op een ton het
verkeer regelen. Het verkeer
was nog overzichtelijk en met
een fluit in zijn mond leek
hij op een dirigent, terwijl
hij met zijn armen de nodige
bewegingen maken. Op meer
plaatsen in Rotterdam, bij
de Maasbruggen en andere
drukke kruisingen, werd het
verkeer handmatig gere-
geld. Later kwamen daar de
verkeershuisjes bij waarin de
verkeerslichten tijdens het
spitsuur door een politieagent
handmatig werden bediend.
Als gepensioneerde diender trek ik er
regelmatig als reisbegeleider op uit
met reisgroepen. Zo ben ik op heel
wat plaatsen geweest, van Cairo tot
Amman en van Sint Petersburg tot
Jeruzalem. In veel landen gaat de
klok zestig jaar terug en kijk ik weer
naar die agenten die met de hand het
verkeer regelen. Altijd heb ik mijn
politiefluit bij mij en in goed overleg
ter plaatse regel ik even het verkeer.
Op de politieschool werd in de jaren
zestig nog veel aandacht besteed aan
het verkeer regelen. Met witte hands-
hoenen, lange witte verkeersjas en
fluit was het oefenen geblazen op het
plein achter de politieschool aan de
Boezemdwarsstraat. Op het juiste mo-
ment moest je de rechterhand omhoog
houden, terwijl je met de linkerhand
een duidelijke aanwijzing gaf waar de
auto moest stoppen. Het was alsof je
hem aan de straat vastprikte, zo dwin-
gend was het stopteken. De politiefluit
ondersteunde de gebaren en maakte
de show compleet. Na goed ‘droog
oefenen’ ging je een drukke kruising
op en als alles goed ging, groeide je
zelfvertrouwen met de minuut.
Drukke kruisingen
De eerste jaren van mijn politieloop-
baan deed ik dienst aan het Haag-
seveer in het centrum van Rotterdam.
Goudsesingel, Weena en Pompenburg
waren wegen met kruisingen waar
nog geen verkeerslichten waren.
Iedere dag tijdens de spits werd het
verkeer dus handmatig geregeld. Zo
stond ik vaak in de ochtendspits op de
Pompenburg en in de avondspits op de
Weena/Conradstraat. Een enkele keer
werd het stopteken genegeerd en dan
schreef je het kenteken, merk en kleur
van de auto in je handpalm. Via de
kentekenregistratie kwam de eigenaar
in beeld en die belde je dan later op
om alsnog een bekeuring te geven.
Op de kruising Weena/Conradstraat
werd tijdens de avondspits mijn ver-
keer regelen op een mooie zomerdag
fors verstoord. Steeds kwam er een
kleine straathond mijn kruising over
wandelen en dat zorgde soms voor
bijna-aanrijdingen. Ik joeg de hond
weg, zag nergens zijn baasje, maar
telkens zocht het hondje mij weer
op. Ik besloot mijn verkeerspost te
verlaten en ging achter de hond aan.
Ik zag ‘m in de Coolsestraat een café
binnen tippelen. Daar was het gezel-
lig. Toen ik het voorval vertelde tegen
de barkeeper/eigenaar moesten hij en
de bezoekers hard lachen. Ik hoorde
dat het hondje Whisky heette. Toen ik
de eigenaar vertelde dat hij een bekeu-
ring kreeg voor het laten loslopen van
zijn hond werd ik door alle bezoekers
weggehoond.
Verkeershuisjes
Bij de aanstelling als agent kreeg je
een posthuissleutel die toegang gaf
tot alle verkeershuisjes in Rotterdam.
Mijn eerste ervaring was op de Blaak/
Posthoornstraat waar een oudere
hoofdagent mij zou leren het verkeer
met de schakelaars te regelen. Bij
binnenkomst gooide hij de ramen
open en hing half naar buiten. Tijdens
de avondspits liepen de kantoren leeg
en genoot hoofdagent Hein van al het
vrouwelijk schoon dat langskwam.
Toen ik hem vroeg om instructies riep
hij dat als auto’s stopten het licht op
rood stond en ik de andere knoppen
dan op groen kon zetten. Hein was
hoofdagent zonder vooruitzichten en
liet dat in zijn gedrag merken.
Eind jaren tachtig mocht ik samen met
een collega-mentor leiding geven aan
jonge agenten die hun praktijkstage
aan het politiebureau volgden. De
kneepjes van het vak werden bijge-
bracht en de grote oefening gebeurde
op de kruising Boezemstraat/Bosdreef
waar de verkeersinstallatie werd
uitgeschakeld en iedere jonge agent de
lessen in praktijk kon brengen. Vrou-
welijke agenten kregen extra belang-
stelling van automobilisten die soms
bij hen stopten en hen uitnodigden
voor een avondje stappen. Het verkeer
regelen beperkt zich nu tot ter plaatse
bijregelen bij een ernstig ongeval of
landen bezoeken waar ze nog iedere
dag met de hand regelen.
Whisky ontregelde Rotterdams verkeer
Dinsdag 26 juli 2016 . Jaargang 12, nr 15
Deze week o.a.:
Willemsbrug
Pag. 5
Verenigingen
op Heijplaat
Pag. 15
Bakker stopt
Pag. 17
Onjuiste foto-
bijschriften
Pag. 19
Het verkeer regelen tijdens opnamen voor Femina
122.000 ex.
Verkeersregelaar in de jaren zestig
T 010 418 23 33 (dag en nacht) |
Budget Uitvaartverzorging /
van Wijngaarden
Mogelijkheden vanaf
€2450
Zie onze website of vraag
een folder aan.
010 - 4194010 / 0181 - 675145
Voor de vijfduizendste like ligt het prachtige boek
Frontstad Rotterdam klaar!
GA NAAR DE FACEBOOKPAGINA
VAN DE OUD-ROTTERDAMMER EN LIKE ONS!!
