De Oud Rotterdammer Week - page 1

In het dagelijks beeld van
Rotterdam kent iedereen
mensen die wel eens te
diep in het glaasje hebben
gekeken. Soms is er zoveel
ingenomen dat iemand niet
meer kan blijven staan en op
straat gaat liggen. Anderen
krijgen de sleutel niet in het
slot van de deur doordat ze
de verkeerde deur te pakken
hebben en na enig schoppen
een deur ontwrichten. Een-
maal binnen kunnen ze vaak
geen bed vinden met soms
komische taferelen daarna.
Op sommige plaatsen in de stad
zochten notoire drinkebroers elkaar
op. Met elkaar een biertje drinken is
nu eenmaal mooier dan alleen. Deze
kleine groepen zorgden door hun
drinkgedrag voor overlast en de politie
mocht er dan een eind aan maken.
Dat betekende vaak een bekeuring
uitschrijven voor het nuttigen van
alcohol op een plaats waar dat niet
mag. De drinkers,veelal zwervers,
vonden dat geen probleem en de later
opgelegde straf met nog vele andere
openstaande boetes werd tegen de
kerstdagen in een cel in kerstsfeer
ondergaan in het Huis van Bewaring.
Ontnuchteren
Als jonge agent van 23 jaar reed ik in
de jaren zestig in een grote politieauto,
Chevrolet-C10, door Rotterdam en
surveilleerde met het gevoel van een
koning door de binnenstad. Het was
een opvallende politieauto en Rot-
terdam was de enige stad in Nederland
die er gebruik van maakte. Regelma-
tig werden met deze auto’s dronken
mensen horizontaal overgebracht
naar het politiebureau. Voor mij was
dat het Hoofdbureau van Politie aan
het Haagseveer. Daar waren in de
kelder cellen waarin iemand die teveel
gedronken had kon ontnuchteren. In
politietermen werd zo iemand ‘sop’
genoemd, omdat betrokkene vaak een
sanitaire ontspanning had meegemaakt
en urine en dunne ontlasting uit de
broekspijpen sijpelde. In de ‘sop-
pencel’ kon men op een stenen brits
ontnuchteren.
Toch stond veiligheid hoog in het
vaandel en met plastic handschoenen
werden de aanwezige spullen van een
‘sop’ in een genummerd blikken kistje
gestopt om die later weer terug te ge-
ven. Altijd deed je dit samen om niet
het verwijt te krijgen geld te hebben
achtergehouden. Op een insluitings-
formulier werd alles geregistreerd.
Brandlucht
Er waren nog geen camera’s en ieder
half uur stuurde de wachtcomman-
dant je naar de cellen in de kelder
om te kijken of alles goed ging met
de passanten en tijdens een van mijn
nachtdiensten was ik aan de beurt. Nu
waren de cellen in het hoofdbureau
helemaal aan de andere kant van het
gebouw. Op weg naar de cellen in
de kelder rook ik een brandlucht die
steeds sterker werd naarmate ik dich-
terbij de cellen kwam. Uit de eerste
cel kwam onder de celdeur vandaan
dikke rook en ik kreeg een dubbele
hartslag. Door het kijkraampje in de
celdeur zag ik niemand binnen. Wel
veel rook en midden in de cel een
hoopje verkoolde resten. Ik wist niet
dat een mens zo snel in een smeulend
hoopje kon veranderen. Ik had geen
sleutel van de cel en kon niets doen,
Ik rende naar de wachtcommandant
en riep: “Brand! Neem water mee.”
Met pannen en emmers volgden zij
mij naar de cel. Ik opende de deur en
het brandje werd geblust. Toen pas
zag ik dat een man geheel ontkleed
met zijn mond tegen een luchtrooster
stond. Later bleek dat hij niet goed
was gefouilleerd bij zijn insluiting en
zijn kleding in brand had gestoken. Hij
genoot van de situatie en riep: “Zo, nu
worden jullie gestraft. Wie zijn jullie
dan wel om mij, die de oorlog heeft
meegemaakt, op te sluiten!”
Zondagmorgen
Op een prachtige lentemorgen zijn
in het Kralingsebos altijd trimmers
te vinden. Daarmee beleefde ik het
volgende. Een ploegje trimmers liep
langs de oever van het strandbad en
zag een paar damesschoenen, een
handtasje en dameskleding liggen. Zij
belden de politie en samen met mijn
collega Frans kwam ik ter plaatse. In
het tasje vonden wij een legitimatie-
bewijs van een vrouw van 32 jaar. Al
snel bleek via ons politiesysteem dat
zij bekend was als publieke vrouw en
werkte onder de naam Silvie. Direct
gingen onze gedachten naar een mo-
gelijk misdrijf en we hielden iedereen
op een afstand. Collega’s brachten
een ruime afzetting aan ik ging met
Frans naar de Boezemweg waar het
laatst bekende woonadres van Silvie
zou zijn. Na aanbellen en hard bonzen
opende een jonge vrouw zonder kle-
ding de deur. Toen zij haar legitimatie-
bewijs zag, vroeg zij zich verbaasd af
hoe wij hier aan kwamen.
Te veel gedronken
Al snel bleek dat Silvie die nacht te-
veel had gedronken. Met een taxi had
zij zich bij het Langepad in het Kra-
lingsebos laten afzetten. Omdat het
volle maan was die nacht was zij gaan
zwemmen, maar ze kon na het zwem-
men haar kleren niet meer vinden en
was daarop zonder kleren naar huis
gelopen. Zij bedankte ons voor alles
en wij zagen in de hal van de woning
een wandtekst: ‘Van het concert des
levens krijgt niemand een program.’
Toepasselijk in deze situatie.
Moraal
Nu de moraal van dit verhaal. Na ont-
nuchtering van passanten was ik altijd
onder de indruk van de levensverhalen
die ik te horen kreeg. De oorzaak
van het drinken lag vaak in allerlei
doorstane ellende in het leven. Velen
kwamen met verkeerde mensen in
aanraking. Anderen waren door pesten
aan de drank gegaan en dronken vier-
entwintig uur aan een stuk door. Ieder
verhaal vormde mij om met respect en
begrip om te gaan met de medemens
die aan de zorg van de politie was
toevertrouwd. Hulde aan al die instel-
lingen, kerken en sociale pensions die
zich toen ook al zorgen maakten over
het wel en wee van mensen in nood.
Door middel van bed, bad en brood
waren al die hulpverleners dag en
nacht bezig met hun inzet Rotterdam
een sociaal gezicht te geven.
Han Karels
Ontnuchteren in soppencel Haagseveer
De Oud
Dinsdag 20 september 2016 . Jaargang 12, nr. 19
Deze week o.a.:
Intocht Sinter-
klaas
Pag. 5
Brom etshis-
torie
Pag. 9
Alexandria ‘66
Pag. 15
Broodbezor-
ger
Pag. 17
Hoofdbureau van politie Haagseveer
Oplage: 122.000 ex.
T 010 418 23 33 (dag en nacht) |
KUNSTGEBIT OF KLIKGEBIT?
Gordelweg 152, Rotterdam, 010 ‐ 465 44 50 
SOPHIA
Tot 31 oktober 2016  
GRATIS controle en 
polijsten van uw prothese 
Een verwijzing van uw
tandarts is niet nodig
�epara�es
�unstge�i�en
�li�ge�i�en
Implantologie
Grafstenen • Reinigen • Restauratie • Rotsen • Vervolginscriptie verzorgen
Meeuwensingel 101 • Capelle aan den IJssel • Tel. 010 75 28 837
Neem een kijkje in het gastenboek op onze website voor referenties.
Betaalbaar, creatief, persoonlijk door passie gedreven
Bezoek onze
showroom
op afspraak
Gratis parkeren
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...24
Powered by FlippingBook