Vanaf de landelijke Charloisse Lage-
dijk wandelen we de wijk Pendrecht
in, die werd ontwikkeld door Lotte
Stam-Beese. Zij was in dienst van de
Dienst Stadsontwikkeling & Weder-
opbouw en werd in 1948 belast met
de opdracht een plan te maken voor
de bouw van de wijk Pendrecht. De
eerste zes woningen, waarvoor op 21
december 1953 de eerste paal werd
geslagen, werden gebouwd aan de Ol-
degaarde, naast de Groene Kruisweg.
Daarna kwam de Zierikzeestraat tot
ontwikkeling en vervolgens de rest
van Pendrecht, waaronder Plein 1953
en de Slinge.
Voor de aanleg van de Slinge moest
een aantal panden aan de voormalige
Korperweg verdwijnen. Aan het Plein
1953 vestigden zich verschillende
winkels. In 1976 werd buurthuis De
Middelburgt gebouwd aan het Plein
1953. Er ontstonden winkelconcen-
traties aan de Sliedrechtstraat, de
Zijpe, Krabbendijkestraat, de Slinge
en de Herkingenstraat. Er verrees een
aantal kerken, waaronder de Sint Bavo
parochiekerk, de kerk ‘Het Zout der
Aarde’ en de Open Hofkerk. Op 18
oktober 1968 ging de eerste paal voor
het bejaardencentrum Valckensteyn
de grond in en op 17 december 1976
werd de eerste paal geslagen voor een
complex ouderenwoningen met de
naam Korpersteyn.
Aan de Sliedrechtstraat werd 11 sep-
tember 1971 een zwembad geopend,
dat inmiddels alweer is afgebroken.
Ook kwamen er diverse scholen,
waaronder de Prinses Marijkeschool
en de Bestevaerschool aan de Slied-
rechtstraat, de Regenboogschool aan
de Tiengemetenhof, basisschool Over
de Slinge (voorheen Jong Pendrecht)
en de Koppeling. Aan de Schudde-
beursstraat stond tot 1994 Buurthuis
Pendrecht, dat in datzelfde jaar is
afgebroken. Over al die ontwikkelin-
gen gaat dit nieuwe boek.
Wielewaal
Bijzondere aandacht is er daarnaast
voor De Wielewaal, een dorpachtige
wijk die in de periode 1948-1950 werd
gebouwd. Hier kwamen semiperma-
nente woningen en ook enkele winkels
aan het Eelkmanplein en een speeltuin
met de naam Wielewaal. Op 10 ok-
tober 1950 droeg wethouder A.J. van
der Vlerk het nieuwe sportcomplex
van de Charloisse Voetbal Vereniging
(CVV) over aan de vereniging. Naast
dit complex lagen de rails van de
stoomtram die van de Rosestraat naar
Oostvoorne reed.
Vanuit de Wielewaal, die op de nomi-
natie staat geheel te verdwijnen, lopen
we naar de Kromme Zandweg. Daar
staat de uit 1570 daterende molen De
Zandweg en daar voorbij vinden we
het tuincentrum van Theo Kop Jansen
(nu De Molen). Vervolgens komen
we uit bij het landhuis De Oliphant,
dat in 1977 vanuit Heenvliet naar
de Kromme Zandweg verhuisde en
daar werd herbouwd. We steken de
Dorpsweg over en zien rechts nog
een aantal woningen die herinneren
aan de oude Dorpsweg (nu Pend-
rechtseweg). Op 24 april 1968 sloeg
wethouder J. Worst de eerste paal voor
het metrostation Slinge. Inmiddels is
de oorspronkelijke bebouwing van
Pendrecht grotendeels vervangen door
nieuwbouw en rijdt de metro door
naar Spijkenisse.
Het boek ‘Rotterdam Pendrecht Wie-
lewaal in de twintigste eeuw’ wordt
zaterdag 25 februari gepresenteerd in
de Open Hofkerk aan de Middelhar-
nisstraat 153a. Belangstellenden zijn
daar welkom om 14.00 uur. Het eerste
exemplaar wordt overhandigd aan
de dagburgemeester van Pendrecht,
Mario Bosch. In de Sint-Bavokerk aan
de Slinge 175 is tot 4 maart een foto-
tentoonstelling die dagelijks is te zien
van 10.00 tot 16.00 uur. Het boek is
ook verkrijgbaar via de webshop van
via een
bon in de krant en via de boekhandel.
Nieuw boek over Pendrecht op komst
Uitgeverij De Oude Stad pakt eind deze maand uit met een nieuw
boek in de reeks boeken over wijken en plaatsen in en rond Rot-
terdam in de twintigste eeuw. Deze keer is het de beurt aan de
wijk Pendrecht. Bep en Tinus de Does hebben weer een prachtig
naslagwerk samengesteld, boordevol foto’s uit de wijk.
CCtje
c
foto burosolo.nl
C
ox
C
olumn
van Randy Newman, schreef ik in
de jaren zeventig voor het radiopro-
gramma ‘Cursief’. Ik weet niet meer
precies het jaar, maar het zag er naar
uit dat ons cluppie het ging halen. Dat
gebeurde echter op het laatste moment
niet. Vandaar dat de laatste regel luidt:
“Wor maar gauw weer kampioen…”
Dit keer zal het toch niet meer mis-
gaan?
Ik hoor van verschillende kanten dat ze
genoemd lied nu in de Kuip draaien.
Dat vervult mij met trots en het is
verrekte sportief van ze, want ik kom
er al jaren niet meer (En sinds ik niet
meer kom, gaat het hartstikke goed, dus
houen zo).
Ik heb vijfenzestig jaar in de Kuip
gezeten, of eigenlijk de langste tijd
gestaan. Vlak na de oorlog ging ik met
mijn grote broer mee en kochten we
een kaartje voor zo’n zinken kwartje.
En dan gingen we zitten op die houten
banken achter het doel, voor vak G,
dat heette geloof ik vak X. Als je geluk
had, kwam de bal ‘n keer over het hek,
hij rolde dan in die afwateringssleuf, en
dan mocht je die aan de keeper aange-
ven. Bij Feyenoord keepte toen Visser,
en later natuurlijk Henk Bijl. Als de
keeper uitschoot, brulden wij bij de
aanloop “Tèèèèèèèt…” en als ie schoot
“Boem!!!” Van ongeregeldheden was
geen sprake, voor het stadion zaten
twee agenten op hun paard te slapen.
Supporters waren mannen met hoeden
of petten, met sjekkies in hun mond,
die de gebeurtenissen op het veld ern-
stig met elkaar bespraken. Een enkele
keer mocht ik mee met m’n ome Jan,
of ome Cor, broers van mijn moeder,
die hadden dan mooie plaatsen op de
Lange Zij. Later stonden wij op G. Wij
hadden nooit een seizoenkaart, dikwijls
zeiden wij op zo’n zondag: “Vandaag
gaan we maar ‘s niet”, maar we woon-
den op de Bree en zo rond enen in de
middag begonnen de mensen te lopen,
de meesten liepen toen nog, en dan
werd de drang te sterk en dan gingen
we toch. We kenden alle plaatsen waar
op de ringen de reclames stonden,
“Drink louter Kabouter”, “Uw melk
en ijs van Aurore”, “J.P. van Eesteren
bouwde dit stadion”. Als Feyenoord
begon van vak G àf, dan wonnen ze. Ik
herinner mij welgeteld één opstootje,
begin jaren zestig, en dat was toen
scheidsrechter Horn vijf minuten voor
tijd Sparta een pinantie toekende omdat
Eddy P.G. na het uitschieten de mid-
denvoor van de kasteelbewoners Wim
van der Gijp plagerig een zacht knietje
gaf. Dat sloeg natuurlijk nergens op,
Horn was een goeie arbiter, maar ook
een enorme egotripper, hoofdcommis-
saris Staal zei later in de krant: “Ik zie
liever een scheidsrechter die wat meer
bescheidenheid aan de dag legt.” Want
Sparta won met 1-0, en het opstootje
bestond er uit dat de mensen op en rond
de eretribune hun zitkussentjes op de
sintelbaan gooiden. Even daarna kwa-
men de gouden jaren met Moulijn, Van
Hanegem en Hasil en noem maar op.
Een vriend van mij, die nog wel gaat,
antwoordde op een vraag van mij of ie
genoot: “Ach jongen, wij hebben zulke
mooie dingen gezien, dat is er nu niet
meer bij.”
Maar hij was net als ik blij dat ze won-
nen en hoopt net als ik dat ze kampioen
worden. Dat wij dat op onze ouwe dag
nog mogen meemaken.
“Huppie, huppie, huppie, huppie,
Feyenoord is zo’n lekker cluppie,
Feyenoord één wordt kampioen…”
Kampioen..?
‘k Moet hard werken in de haven,
Heel de week de late nacht.
In het weekend wezen stappen,
Laveloos naar huis gebracht.
De teevee een brok ellende,
Ook de krant puilt er van uit.
En soms denk ik wat ‘n leven,
En zing dan in m’n huissie hier in Zuid…
Feyenoord, Feyenoord, wor maar lekker
kampioen…
Dit bluesachtige liedje, op een muziek
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 21 februari 2017
pagina 3
