De Oud Rotterdammer Week 04 - page 1

Op de radio was een uitzen-
ding met nostalgische muziek
uit de jaren vijftig die bij mij
herinneringen opriep aan alle
vernieuwingen en revolutio-
naire opvattingen waarmee
de jeugd werd geconfron-
teerd, eigenlijk meer werd
geïndoctrineerd, door Ameri-
kaanse films.
Toentertijd werkte ik, tot 1956, als
zeevarende bij de koopvaardij, ik heb
bij een tiental rederijen over de halve
wereld gezworven op coasters, weer-
schepen, op de wilde vaart enzovoorts.
Ik had het allemaal wel gezien.
Mijn ouders waren niet helemaal
happy dat ik als vijftienjarige naar zee
ging. Ze wisten namelijk niet wat ze
met mij aan moesten. Uiteindelijk heb-
ben ze mij maar laten gaan. Voor mij
lag de wereld open. Achteraf was ik
een verschoppeling van de matrozen
en stokers in de functie als ketelbinkie.
Spaargeld
Als ik op zee was, moest ik van mijn
ouders toch kostgeld afgeven. Wat in
mijn ogen onredelijk was, maar ja, het
zijn toch je ouders. Na de aankondi-
ging dat ik niet meer naar zee ging,
kreeg ik van hen een spaarbankboekje
met een behoorlijk bedrag dat zij had-
den opgespaard van het kostgeld dat ik
in de loop van de jaren had betaald; ik
ben ze er nog zeer dankbaar voor. Van
dat geld werd een auto aangeschaft
van het merk Ford-Anglia uit 1947,
het rijbewijs was door mij in bezit
gekomen met lessen tijdens de dagen
dat ik thuis was, het examen werd
afgenomen in het restaurant Statenhof
te Blijdorp, na tien lessen kon men
toen al examen doen.
Het bezit van een auto was in die
tijd heel bijzonder. Velen reden op
een knetterende brommer rond of
gingen op de fiets. Hoe anders was
het autorijden toen. De vangrail op
de rijkswegen was nog onbekend,
stoplichten stonden hier en daar, ook
de parkeermeters bestonden niet. Met
vrienden toerde ik in mijn auto naar
gelegenheden waar iets te beleven
viel. Onder andere naar Rutecks op
de Lijnbaan, Gastronoom aan de
Kruiskade, dansschool Pierre Zom aan
de `s Gravendijkwal, Beursfoyer aan
de Coolsingel, en niet te vergeten naar
Habanera, Cascade en l`Ambassadeur
aan de Rochussenstraat. We gingen
zelfs naar Den Haag of Dordrecht.
Rock and Roll
In dat jaar 1956 kwam het ritmebeest
Rock and Roll vanuit Amerika over de
oceaan als een tsunami over Europa.
Oerwoudklanken en apengeluiden
klonken over de radio, de jeugd kocht
massaal grammofoonplaten. De ou-
dere generatie vreesde het ergste voor
hun kinderen. Ze vonden het ruig,
onconventioneel, rebels, gedurfd en
te sexy. Volgens deskundigen haalde
het de laagste instincten van een mens
naar boven. Tot overmaat van ramp
kwam er zelfs een film uit met beelden
van jonge mensen die als oermensen
in Afrika dansten, daarbij rare spron-
gen maakten en met meisjes liepen te
gooien. Met afgrijzen werd de jeugd
gadegeslagen die zich massaal op
de dansvloer stortte, niet om zich te
wagen aan een keurige foxtrot of een
Engelse wals, maar om te ‘shaken’
met de knieën en de meisjes de lucht
in te gooien.
Bill Haley wordt door velen gezien als
de grondlegger van de Rock & Roll
dankzij deze film ‘Rock around the
Clock’, met daarin optredens van Alan
Freed, Bill Haley and his Comets, Lit-
tle Richard en The Platters.
Volume op 10
In mijn ouderlijk huis werd bijna
uitsluitend klassieke muziek gedraaid,
totdat zich via mij Rock and Roll
aandiende. Mijn vader was kunst-
schilder met zijn atelier boven en
schilderde zijn schilderijen in alle
rust, die nu echter plotseling werd
verstoord door mijn vrienden en mij
met ‘Shake, rattle & roll’ dat we net
hadden gekocht en natuurlijk draaiden
met de volumeknop op tien. Hij kwam
naar beneden en riep dat het afgelopen
moest zijn. Mijn vrienden en ik keken
geschrokken naar hem en zagen alleen
zijn lippen bewegen. Uiteindelijk
hoorden we wat hij zei toen hij het
toestel uit zette.
Door die film veranderde ook de
mode. De meisjes in een wijde korte
rok met daaronder een petticoat en
de jongens een leren jack met brede
opgevulde schouders, aflopend naar
smalle heupen. Het haar werd met
brillantine ingesmeerd, zodat er een
krul gedraaid kon worden, uitlopend
op het voorhoofd met het haar naar
achteren gekamd, zodat er een kippen-
kont ontstond, zoals bij Elvis Presley
en James Dean.
Prinses
Tot ons intense genoegen werd ‘Rock
around the Clock’ in het Prinses
Theater aan de Schiedamseweg
gedraaid. Die moest je gezien hebben,
anders telde je niet mee. Uitgedost en
gesoigneerd, gekleed in een jack dat ik
‘leende’ van mijn broer, die zeeva-
rende was op de Nieuw-Amsterdam,
reden we met z`n vieren in de auto
naar de Schiedamseweg. Ik parkeerde
pal voor het theater, dat kon toen nog,
en we stapten moeilijk kijkend uit,
een sigaret nonchalant tussen onze lip-
pen. De kaartjes had ik al telefonisch
besteld. Gezien onze ingebeelde
status zaten we dus loge. Tijdens de
voorstelling kon niemand stil zitten.
Er werd gedanst en gesprongen in de
tussenpaden. Er werd getracht met
meiden te gooien zoals in de film,
maar in het vuur van de opzwepende
muziek mislukte dat soms faliekant,
met als gevolg dat het meisje onge-
wild op de vloer kwakte.
Nu ik oud ben en terugkijk op die
herinneringen ben ik blij dat mijn
tijdgenoten en ik getuige waren van
al deze ontwikkelingen en vernieu-
wingen in die prachtige jaren vijftig
en zestig.
Cees van Yperen
c,yperen1@chello.nl
‘Rock around the Clock’ moest je zien
De Oud
Dinsdag 23 januari 2018 . Jaargang 14, nr. 2
Deze week o.a.:
Nieuwjaars-
receptie
Pag. 5
Wim
Onderstal
Pag. 9
Café ‘t Halve
Vaatje
Pag. 15
Moedermavo
Pag. 17
Bill Haley and the Comets
Oplage: 122.000 ex.
De Ford Anglia uit 1947
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...24
Powered by FlippingBook