De Utrechter Week 20 - page 1

U
Dé g r a t i s k r an t voo r de e ch t e Ut r e ch t e r
Oplage: 55.300 ex.
Was het de merkwaardigste
bruiloft die ik als negenjarige
ooit meemaakte of was het,
achteraf gezien, het voorspel
van de ‘dance macabre’; de
twaalfeneenhalfjarige bruiloft
in mei 1944 van mijn ouders.
Dagen waren mijn ouders
bezig met de voorbereidin-
gen. Onze meubels verhuis-
den naar de schuur en lange
gedekte tafels kwamen in de
kamer. Nog zie ik mijn vader
de dikke palingen met een
grote witte kraag versieren
en voor het eerst hoorde ik
het woord hors d’oeuvre, een
prachtig woord vond ik dat
voor een salade.
Tot onze verbazing lagen er bij elk
bord visitekaartjes met de vreemd-
ste namen, zoals mevrouw Kruidje
roer me niet, mevrouw Potje likuit,
mevrouw Knuppel in de hand of me-
neer Nog eentje dan. Iedereen moest
zichzelf herkennen en dan plaats
nemen bij zijn of haar visitekaartje.
Nieuwsgierig gingen mijn zus Doortje
en mijn vriendje Bas gniffelend de
lange tafels langs. Om te raden wie bij
welk kaartje zou horen?
Lachstuip
“Jongens”, riep mijn moeder uit de
kelder, waar ze bezig was het eten af
te dekken en koel te houden. “Vergeet
niet, om 4 uur moet je naar de tram,
de familie afhalen.” Even later liep ik
met Bas de Banningstraat uit, naar de
tramhalte bij restaurant t’Zwaantje in
Soesterberg.
Langzaam, waggelend kwam de
zware tram aanrijden. En de lolligste
conducteur die wij kenden sprong
eruit om tot grote hilariteit van mijn
familie en de passagiers een paar van
zijn favoriete toonladdertjes te fluiten.
Bas en ik, toch wat verlegen, keken
van een afstandje toe. Tot we Oom
Willem hoorden spreken. Het werkte
vreselijk op onze lachspieren. Want
hij stotterde luid en duidelijk aan een
stuk door. Gierend van de lach konden
wij de familie onmogelijk begroe-
ten, dus verstopten wij ons, met een
vleugje schaamte, achter een muur.
Toen ze er langs liepen kwamen we te
voorschijn, het werd een wat lacherige
begroeting. Maar gelukkig hadden wij
het lachhoogtepunt gehad.
Speech
Zoals de gewoonte was, werd er eerst
koffie met gebak gebruikt, daarna een
sigaretje of sigaar opgestoken en na
het gebruik van een aperitief gingen
we dineren. Het was overweldigend
wat ze bij elkaar gescharreld hadden
in deze oorlogsjaren. Mijn vader, goed
van de tongriem gesneden, hield een
speech. En toen stond, zwaaiend met
een bos bloemen, Oom Willem op en
zong, zonder ook maar eenmaal te
stotteren, het lied waar ik mij alleen
een stukje van het refrein herinner.
Want oh’ Suzanne dat riepen al die
bloemen!!! Want voor je moeder pluk
je nooit genoeg!!!
Vol ongeloof stonden wij te kijken.
Zonder hakkelen? Oom Jo had intus-
sen opgeschept, denkelijk had hij het
lied al vele malen gehoord? Maar hij
had zijn bord iets te veel over de rand
van de tafel staan. Zodat bij de eerste
hap, het geheel ondersteboven op
zijn schoot wipte. Schrik en hilariteit.
“Stilzitten”, riep oom Chris, die ober-
kelner was. Hij pakte de vier punten
van het servet beet dat op de schoot
van oom Jo lag, en draaide het bord
in een keer, terug op tafel. Waar het
in onberispelijke staat terecht kwam.
Applaus.
Muziek
Oma die haar gebit alleen bij officiële
gelegenheden gebruikte, was het nu
kwijt. Paniek alom. Maar bij begin
van het eerste dansje vond ze het
gelukkig terug in haar zakdoek die ze
de hele middag in haar handtas had
meegedragen.
Mijn vader had intussen zijn gedeukte
trompet van zolder gehaald (vol-
gens mij had hij er tien jaar niet op
gespeeld) en een tamboerijn voor zijn
komische zus. Die niet alleen op haar
eigen hoofd de maat sloeg, maar ook
de anderen niet vergat. Met de accor-
deonist erbij. Het kon niet stuk.
De glaasjes van de dames werden
gevuld met advocaat, boerenjongens,
bessenjenever of een citroentje. Mijn
vader speelde steeds, hop marjanneke,
stroop in’t kanneke en liep de tafels
rond met aanhang. De heren deden het
met jenever, vieux of bier.
Dreunen
Eerst viel het niet zo op, maar het la-
waai boven onze hoofden werd steeds
heftiger. Of de hele slaapkamer naar
beneden kwam. “En ze feesten maar
door”, zei mijn moeder, die de schalen
in de keuken bijvulde. “Ze hebben er
gewoon maling aan.” Ze kromp in el-
kaar bij de volgende klap en de lucht-
drukverplaatsing die dat veroorzaakte.
“Ze zitten hier nu vlak boven”, zei ze
en keek naar het plafond. “Zouden ze
in Utrecht niet bombarderen”, vroeg
ik mij af. “Ze zijn ver boven hun
theewater”, zei mijn moeder.
Voor het licht werd stopte het bom-
barderen en even later zweeg ook het
luchtdoelgeschut. Het eten van een
broodje met koffie gaf de broodno-
dige rust. En wij: wij hingen met ons
drieën boven uit het slaapkamerraam.
Nieuwsgierig wachtend op het vertrek
van de uitgelaten stoet bruiloftsgasten.
Naar huis
Als een stel jonge honden kwamen ze
naar buiten. Oom Ap liep naar het ga-
zeusefabriekje van Bleeksma en pakte
de bakfiets die daar buiten stond.
“Passagiers voor Utrecht! Instappen!”
En met zijn allen tegelijk vlogen ze op
de voorkant van de bakfiets af. Waar-
bij ze oom Ap lanceerden en de rest
van de gasten op de grond belandde.
Door elkaar heen krabbelend stonden
ze op. Zwaaiend en lachend vervolg-
den ze hun weg, voor de eerste tram
naar Utrecht.
In datzelfde jaar werd mijn vader ge-
executeerd. Mijn opa werd door zijn
onderbeen geschoten. Oom Jo werd
geïnterneerd, maar is later ontsnapt.
Stephan Godijn
Feestgedruis overstemt bommengedreun
Dinsdag 17 mei 2016 . Jaargang 7, nr. 10
Deze week o.a.:
Lach en Zing
pag.3
René Kil
Pag.5
Ontdek uw
voorouders
Pag.7
Autorijles
Pag.9
De oorlog kon de pret op het bruilofsfeest niet drukken
Oplage: 55.30 ex.
Meer informatie:
Donaudreef 25
Utrecht
Dag en nacht bereikbaar
voor directe hulp na
overlijden(030) 262 2244
Winkelcentrum Overvecht -
Tel: 06 55 15 89 65 - 6 dagen per week open
2e HANDS ZORGHULPMIDDELEN
Een rollator, scootmobiel, rolstoel of een sta-opstoel nodig? De gemeente (WMO)
vergoedt lang niet altijd de kosten en dan
rden. Bij
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat ook
orghulpmiddelen
groeit. Ze openden daarom onlangs een grotere winkel in Shoppingcenter Overvecht.
Wij komen graag bij u langs, ook voor onderhoud en reparaties.
Zorgoutlet
Utrecht
ZORGOUTLET
UTRECHT
VERHUISD!
Een ro lator, sc ot obiel, rolstoel of en sta-opstoel nodig? De gem ente (WMO)
vergoedt lang niet altijd de kosten en da
orden. Bij
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat o
zorghulpmiddelen
groeit. Ze openden d arom onlangs en grotere winkel in Shoppingcenter Overvecht.
Mét een openingsactie: een rollator voor maar € 35,- (op is op!).
Op alle producten zit garan
oud kunt u
bij ZORGOUTLET UTRECHT
ZORGHULPMIDDELEN
2e HANDS & NIEUW
Ook voor onderhoud en reparaties
2e HANDS ZORGH
Een rollator, scootmobiel, rolstoel of een sta-opsto
vergoedt lang niet altijd d kosten en dan kan het
ZORGOUTL
dat ook: de vraa
groeit. Ze opende daarom onla gs en grotere wi
Wij komen graag bij u langs, ook vo
Zorgoutlet
Utrecht
ZORGOUTLET
UTREC
Een ro lator, sc ot obiel, rolstoel of een sta-opst
vergoedt lang niet altijd de kosten en dan kan he
ZORGOUTL
e dat ok: de vr
groeit. Ze opende daar m onlangs en grotere w
Mét een openingsactie: een rollator voor m
ntie en ook voor reparat
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...16
Powered by FlippingBook