“Ik ben geboren in de Tomaatstraat in
Ondiep, als oudste van een gezin met
drie jongens”, vertelt Kees Hiele (82).
“Mijn vader bezorgde brood aan huis.
Ik moest vaak helpen met zijn brood-
kar. Vanaf mijn dertiende moest ik ‘s
zaterdags zelfs alleen met de broodkar
rond. In Ondiep ligt een groot sportter-
rein aan de Thorbeckelaan. Met mijn
vriendjes lag ik vaak in het gras te
kijken naar het DOS-honkbal.”
De oorlogstijd is het gezin Hiele
redelijk goed doorgekomen. “Je zag
veel mensen met hongeroedeem, maar
dankzij de broodbonnen van mijn
vader en mijn moeder die op honger-
tocht ging, hebben wij als kinderen
niet geleden. Toen de oorlog voorbij
was, stond het sportterrein opeens vol
tenten van Canadezen, de Royal Ca-
nadian Hussars. De Canadese soldaten
speelden thuis honkbal. Een imposant
gezicht als zij aan het spelen waren.
Prompt kwamen ook de honkballers
van DOS hierop af. Ook andere clubs
aan de Thorbeckelaan richtten honkba-
lafdelingen op.
Eigen veld
Ik zat op school op de hbs en voet-
balde bij UVV, maar wilde graag met
vrienden ‘s winters voetballen en ‘s
zomers honkballen. Dat wilde UVV
niet, want honkbal vonden ze een or-
dinaire sport. Toen zijn we overgestapt
naar DOS en hebben we een tweede
honkbalteam gevormd. Toen ze bij
UVV zagen dat goede voetballers
naar het DOS-honkbal vertrokken,
richtten ze in 1948 alsnog een afdeling
honkbal op.”
Kees Hiele kreeg na zijn opleiding
een baan bij het KNMI. “Daarna,
als dienstplichtige, werd ik gelegerd
op vliegbasis Gilze-Rijen waar ik
weersvoorspellingen deed voor een
Amerikaans squadron. Ik honkbalde
in het team van de basis. Na militaire
dienst ging ik honkballen bij UVV.
We wilden een professionele club
organiseren, maar moesten wel eerst
eigenhandig ons eerste honkbalveld
aanleggen met gravelpaden, een echte
heuvel en dug-outs. We hadden geen
geld. In Benschop was een grote
legerdump. Daar stalen we van alles
wat we nodig hadden om te kunnen
spelen.”
Vanaf 1954 kwamen er Amerikaanse
soldaten op luchtbasis Soesterberg. “Ik
vroeg ze bij UVV te komen spelen.
Dat was een enorme versterking,
omdat ze in Amerika vaak al profes-
sioneel honkballer waren. We speelden
in de hoofdklasse en eindigden
steevast in de top. De Amerikanen
hadden een enorme uitstraling op het
publiek. Maar naast zelf honkbal-
len had ik ook een andere passie: het
honkbal overdragen aan jongeren op
straat om nieuwe aanwas te krijgen.
Op veel plekken in de stad waren toen
jochies met een slaghout in de weer.
Ik vatte het plan op daar juniorenclubs
van te maken. De organisatie van het
straathonkbal kostte me zoveel tijd
dat ik in 1964 stopte met spelen in de
hoofdklasse.”
Sponsoren
Bij elk groepje moest een sponsor
gezocht worden, die zijn naam aan
de club verbond. “De jongens van
Kanaleneiland werden de UN Hitters,
want ze werden gesponsord door het
Utrechts Nieuwsblad. Andere teams
bijvoorbeeld heetten Blijenberg Blik-
sems en Geesink Dwergen. Daarna
zette ik competities op met shirtre-
clame. De spelertjes schreven met
viltstift hun naam op het shirt. Het was
puur plezier. Alles was opgezet met
vrijwilligers. Overal in Utrecht leefde
het honkbal. In 1967 werd ik coach
van de UVV-jeugd en BSC Utrecht,
een nieuwe club die voortkwam uit
het straathonkbal. Het was een enorm
succes, omdat het uit de jongens zelf
kwam.”
Dankzij het straathonkbal zijn velen
doorgestroomd naar reguliere clubs.
Ook vormden ze eigen clubs. “Die
nieuwe clubs hadden dan ook een
veld nodig, dus ik ging op zoek en
vond in Kanaleneiland een groot open
terrein van Defensie, Welgelegen. Ik
ben gewoon over het hek geklommen.
We namen de keet in beslag voor
het omkleden en zijn er gaan spelen
zonder iets te vragen. Na verloop
van tijd kregen we toestemming van
Defensie. Daarna hebben we een
stichting opgericht om een clubhuis te
kunnen bouwen en na verloop van tijd
een loterij opgezet voor de bouw van
een nieuwe sporthal, waar je ook kon
basketballen.”
Ritselen en regelen
Hiele maakte ook maatschappelijk
carrière. “Begin jaren zeventig werd ik
landelijk coördinator markten van de
Dienst Marktwezen. Ik was verant-
woordelijk voor de vele honderden
weekmarkten in Nederland. Het
marktaanbod moest je afstemmen op
de inwoners van stad of dorp. Er
moest meestal geloot worden voor een
marktkraam. In 1971 werd basketbal-
club BC Markt opgericht, gesponsord
door mijn marktkooplieden. We
haalden daar ook weer Amerikanen
naartoe en kwamen in de eredivisie.
Inmiddels stond er een prachtige
nieuwe sporthal die intensief gebruikt
werd. Als je terugkijkt is het ongelofe-
lijk maar waar dat we dat voor elkaar
kregen. Het was constant een zaak van
ritselen en regelen.”
Verantwoordelijkheid
Sportzaal Welgelegen ligt in Kanalen-
eiland, een jaren zestig wijk met veel
hoogbouw. Vanaf de jaren zeventig
werden de goedkope huurwoningen
vooral toegewezen aan uit het buiten-
land afkomstige gezinnen. Voor veel
van de hoofdzakelijk allochtone jeugd
in Kanaleneiland werd Welgelegen
een inspiratie. Jongeren kregen een
sportief doel, waardoor de overlast
in buurten sterk verminderde. Kees
Hiele gaf veel jongeren kracht en
trots. Zijn niet aflatende inzet voor
straatsport heeft voor de leefbaar-
heid in Kanaleneiland grote betekenis
gehad. Hij vindt: “Je moet weten hoe
je groepen benadert. Marokkanen,
Turken, Nederlanders, ze reageren
allemaal anders. Het is van belang te
kijken waar het gezag ligt. Die geef je
verantwoordelijkheid, waardoor het
hùn sporthal wordt. Zo blijven ze ook
nog van de straat.”
Van tophonkballer tot
organisator straathonkbal
In de jaren zestig was UVV een honkbalclub in Utrecht die bij supporters tot de verbeelding sprak dankzij Amerikaanse tophonk-
ballers, die tijdens hun militaire diensttijd gelegerd waren op luchtbasis Soesterberg. Kees Hiele was aanvoeder en international.
Met zijn niet aflatend enthousiasme en doorzettingsvermogen maakte hij UVV groot en zorgde voor de prachtige sportaccommo-
datie Welgelegen in Kanaleneiland.
De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter
Dinsdag 14 mei 2013
pagina 5
Op deze foto uit 1962 staat Kees Hiele (l) als coach van een straathonkbalteam met namen Dick
Mulder,Nico Bruystens,Nico de Bie,Joop van Rijnsoever,Willy Toft,Jan Kakesteen en Ries Bogaard
Kees Hiele was in de jaren vijftig en zestig catcher van honkbalclub UVV, in die tijd een topclub in Nederland. Na zijn sportloop-
baan zette hij zich, via straathonkbal, volledig in voor jeugdsport.
Interview door Jan Jansen
Kees Hiele
TROOSTERHOF (TUINDORP-OOST) UTRECHT
Troosterhof 7, tel. 030 - 2713104
Troosterhof 21, tel. 030-2733375
Troosterhof 9, tel. 030 - 2733739
HAAL UW VOORDEEL BIJ DEZE WINKELIERS.....
DE GAARD
Meesterschoenmakerij
De Gaard
Het betere adres
voor al uw
schoenreparaties!
Geld kado geven niet leuk?
Geef dan
een KADOBON,
leuk verpakt en altijd goed!
Wij bieden een ruimte sortering voor
jong en oud.
GERARD VAN HEZIK
,
groente en fruit
Asperge/ham salade
€1.29
per 200 gram
Asperge soep
€1.99
per 0.5 liter
Asperge taartje
€1.99
per stuk
