Reuzen komen niet alleen in sprookjes voor. Van 1922 tot 1959 leefde in Rotterdam een échte reus: Rigardus Rijnhout. Hij was maar liefst 2,37 meter groot, woog schoon aan de haak 230 kilogram en had schoenmaat 62. De Reus van Rotterdam groeide uit tot een legendarische figuur. Om de kost te verdienen verkocht Rigardus ansichtkaarten van zichzelf. Zijn familie gaf mij hoogstpersoonlijk een origineel exemplaar. Zet u schrap voor een wonderlijk verhaal…

…Rigardus Rijnhout was in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw een mythische figuur. Waar hij ook ging, altijd en overal had De Reus van Rotterdam een zwerm mensen om zich heen. Rigardus werd daarom door bedrijven ingezet als sandwichman. Met een groot bord over z’n schouders liep hij reclame voor ondermeer een fietsenwinkel, een havenbedrijf en zelfs Nutricia Chocomel. Het was niet altijd leuk om De Reus van Rotterdam te zijn. Mensen kunnen wreed zijn als je anders bent. Zijn lieve zus vertelde me eens dat Rijn vaak werd gepest. ‘Mensen riepen hem na: ‘Hé lange, is het koud daarboven?’ Maar ondanks de treiterijen werd Rigardus nooit boos.’ Rigardus was dus eigenlijk letterlijk de Grote Vriendelijke Reus van Roald Dahl.

Over Rijn deden de wildste geruchten de ronde. Zo zou hij als 14-jarige jongen al 25 boterhammen, 4 biefstukken en 20 glazen vruchtensap als ontbijt nemen. Klinkklare onzin, vertelde zijn zus mij ooit. Wel moest de plaatselijke autorijschool, speciaal voor de lessen van Rigardus, de voorstoel uit de wagen halen. Zo pruttelde de reus, zittend op de achterbank en dan nog met opgetrokken knieën, door de stad.

Rigardus werd slechts 36 jaar. Zijn laatste jaren waren zwaar. Door een val van z’n fiets belandde Rijn in een rolstoel. Om te overleven verkocht hij ansichtkaarten van zichzelf bij toeristenboot Spido, met daarop de tekst ‘The biggest man in world – De Reus kan niet meer lopen, daarom alleen zijn foto’s verkopen’.

Niet veel later werd Rigardus ziek. Er werd een hijskraan ingezet om De Reus van Rotterdam vanaf zijn huis op de tweede verdieping naar beneden te takelen. Heel de stad liep uit om dit te zien en de politie moest zelfs de straat afzetten om de vele pottenkijkers op afstand te houden. Bij het graf sprak zijn vader de alleszeggende woorden: ‘Spot en hoon waren vaak je deel. Maar je haatte de mensen daarom niet. Want je

had een hart van goud.’

In het begin van het millennium las ik een interview met Rigardus’ broer in de krant. Daarin zei hij dat het de grootste wens van de familie was dat Rijn een standbeeld zou krijgen, zodat deze markante Rotterdammert niet in de vergetelheid zou raken. Het levensverhaal van De Reus raakte me zo, dat ik contact zocht. Ik ben met de pet rondgegaan en heb het standbeeld mogen realiseren. Samen met het Centrum voor Beeldende Kunst (CBK) en een vuistjevol lokale sponsors. Als dank kreeg ik van de familie een oude ansichtkaart uit 1955 van hun ‘Ome Rijn’.

Rigardus staat sinds 2011 in brons in het centrum van Rotterdam. Het is een prachtig beeld van Rijn op ware grootte en in de kracht van zijn leven. Stoer kijkend over de stad staat De Reus symbool voor de groei van
Rotterdam tot – destijds – de grootste havenstad van de wereld. En Rijn roept ook op tot iets moois. Of je nu groot bent of klein. Dik of dun… We zijn allemaal gelijk. Een wijze les van een reus die een hart had van goud…