Page 1 - oud rotterdammer week 46

This is a SEO version of oud rotterdammer week 46. Click here to view full version

« Previous Page Table of Contents Next Page »
De Oud De Oud
Dé gratis krant voor de 50-plusser
Oplage: 121.500 ex.
Dinsdag 29 november 2011 - Jaargang 7, nr. 24
EEN ROTTERDAMS FAMI L I EBEDR I JF S I NDS 1888
Kwaliteit, Zekerheid en Keuzevrijheid, zoals ú het wilt
Begrafenis - Cremat ie
010 - 447 99 00
www.vanderspekui tvaart .nl
Op een mooie zomerse dag
fietsten mijn vrouw en ik tijdens
een rondje Kralingse Plas over
de Plaszoom. We passeerden de
twee molens en ik zei terloops
tegen haar dat ik een keer in
mijn jeugd de plas vanaf de
molens naar het strandbad heb
overgezwommen. Ze keek mij
aan of ik de grootste leugenaar
van Kralingen was.
Vergeefse zwemtocht
over de Kralingseplas
Eind jaren veertig zochten mijn vrien-
den en ik bij warme dagen verkoe-
ling aan het strandbad. We fietsten
vanuit de polder met een opgerolde
handdoek op onze bagagedrager met
daarin een pakje brood. Uit voorzorg
hadden we onze zwembroek al onder
onze kleding aan, want veronderstel
dat men bij het uitkleden het één en
ander zou zien. Een gitaar ging ook
altijd mee, want dat was de sleutel tot
succes om een mokkeltje te versieren.
Er werden leuke en schuine liedjes
gezongen waar heel wat badgasten
naar kwamen luisteren, die om ons
heen kwamen zitten zodat er in die
dagen een vast kringetje ontstond.
We lagen op een middag naar de
molens aan de overkant van de plas
te staren, tot een figuur uitdagend
riep: “Wie durft er naar de molens te
zwemmen!” We keken hem een beetje
meelijwekkend aan, maar de meiden
zagen onmiddellijk de kans onze man-
nelijkheid te testen en begonnen ons
op hun manier uit de dagen.
Helden
Stoer riepen we dat het helemaal geen
probleem was. Gelukkig was het al
laat in de middag, zodat we een dag
afspraken om `s morgens om elf uur
bij de molens te starten met in ons
achterhoofd de door de meiden toege-
zegde belofte, dat ze ons `s middags
als helden aan het strandbad zouden
binnenhalen.
We waren met z`n vijven, onder wie
Anton Stobbe en Flip van Oeveren.
Van de anderen ben ik de namen
kwijt; tevens was er een jongen die
aanbood onze kleding op de fiets
naar het strandbad te brengen. We
spraken af dat deze missie in het
diepste geheim moest plaatsvinden,
daar onze ouders deze stunt wel eens
konden verbieden. Opgewekt en
gemotiveerd, blind voor het feit dat
het vreselijk mis kon gaan, gingen
we met stralend mooi weer op de
fiets naar de Plaszoom. We werden
meteen met onze neuzen op de feiten
gedrukt door de vader van één van de
jongens die er lucht van kreeg wat wij
van plan waren. Hij had een bootje
gehuurd bij een roeivereniging aan de
Kralingse Plaslaan en stond erop ons
te begeleiden. Hij had waarschijnlijk
zijn verantwoordelijkheid genomen in
de wetenschap dat wij er niet vanaf te
brengen waren.
Gehoorzaam
Nadat iedereen er was, moesten we in
opdracht van hem onze kleding met
ons pakje brood en handdoek in het
bootje deponeren, wat we gehoorzaam
deden. We liepen vervolgens op onze
blote voeten over het daar gestorte
puin van het bombardement naar
het diepere gedeelte van het water
en begonnen te zwemmen met het
bootje in buurt. Dat gaf een veilig
gevoel, doch daar maakten we maar
geen praat over. De afstand naar het
strandbad was, met je hoofd nét boven
het water, afschrikwekkend groot,
maar we hadden die meiden beloofd
het te volbrengen dus verstand op
nul, we gingen ervoor. We zwommen
afwisselend schoolslag en rugslag; de
ene keer in warm water, dan weer in
koud, doordat de plas gevoed werd
door wellen.
Ik denk wel eens dat die wellen, die
vers water gaven, afgesloten zijn
nadat de plas was uitgebaggerd en
volgestort met zand, waardoor de plas
stilstaand water is geworden met het
risico dat er blauwalg ontstaat.
Deceptie
Het ging allemaal langzamer dan we
dachten, we waren net tien minuten
aan het zwemmen toen het weer
omsloeg. Donkere wolken pakten sa-
men, de zon verdween, het werd een
beetje triestig, de eerste regendruppels
gingen gepaard met windvlagen. Met
het bootje zo dicht mogelijk in de
buurt zwommen we gestaag verder
met de zoete gedachte bij aankomst te
genieten van een warme ontvangst.
De laatste loodjes waren het zwaarst.
Met een triomfantelijk gevoel deden
we de laatste slagen in de stromende
regen. Dat gevoel sloeg al snel om in
deceptie en een diepe teleurstelling; er
was niemand meer op het strand, geen
sterveling te zien, het was volkomen
leeg, dus ook geen warm onthaal.
Stilzwijgend en rillend pakten we
onze kleding, die ook al kletsnat was
geworden en liepen gedeprimeerd en
gedesillusioneerd, maar een ervaring
rijker, in de miezerige regen terug
naar de Plasmolens om onze fietsen
op te halen.
En nu hoop ik maar dat de vrienden
van weleer hierop zullen reageren om
mijn vrouw te overtuigen dat ik de
Kralingse Plas heb overgezwommen.
Cees van Yperen
c.yperen1@chello.nl
Verzilver uw goud!
Inkoop van goud, zilver en munten
Dorpsweg 74a, Rotterdam
T 010-4803001 Open: di. t/m za. 09.00-17.00 u.
www.goudwisselkantoor.nl
Deze week o.a.:
Oh, Hellepie,
ik moest bij
Sint komen
- Pag 3
Ontslag bij
huwelijk
- Pag 9
Afbraak
oude
Bijenkorf
- Pag 13
M & P Smulders
- Pag 19
- Het strandbad op een mooie dag in de jaren zestig Foto uit het boek Rotterdam in de jaren ‘ 60 -
Nu ook De Oud-Amsterdammer
De familie van De Oud-Rotterdammer, De Oud-Hagenaar en
De Oud-Utrechter heeft er sinds 29 november een familielid
bij: De Oud-Amsterdammer.
De inhoud van deze nieuwe editie, die wordt verspreid via vierhonderd ver-
spreidadressen in Amsterdam, Almere en Purmerend, is dezelfde als die u gewend
bent, maar dan gericht op Amsterdam. De vier edities hebben samen een oplage
van rond 360.000 en bereiken door het grote aantal lezers dat de krant aan een
ander doorgeeft ongeveer één miljoen 50-plussers in de vier grote steden.
- Als een eenzame zwemmer aankomen
bij het strandbad -
Dinsdag 29 november 2011 - Jaargang 7, nr. 24
Deze week o.a.: