Page 21 - oud rotterdammer week 16

Basic HTML Version

Het was in de tijd dat sleperswagens
het in aantal al behoorlijk moesten
afleggen tegen de auto. Met gesloten
ogen zie ik weer - na een brugopening
voor de scheepvaart - de agent met
de witte kaphandschoenen op zijn
verhoging staan om met een simpele
armzwaai en een schril fluitsignaal de
enorme file wachtenden in beweging
te zetten. Trams, fietsers en voetgan-
gers vormden de kopgroep, want ze
mochten het eerst naar de Koningin-
nebrug.
Abonnees
Mijn eerste biertjes dronk ik op het
Noordereiland, meestal op vrijdag-
avond na het ophalen van abonne-
mentsgeld bij mijn ruim tweehonderd
abonnees van Het Vrije Volk in de
Feijenoordstraat, Maaskade, Prins
Hendrikkade, Van der Takstraat, Prins
Alexanderstraat, De Ruyterstraat,
Prins Frederikplein en Marinestraat.
De aan-huis-incasso was wekelijks
vast pandoer, want dan was het
loonzakje gearriveerd. Meestal dronk
ik mijn biertje in café Rheinstrom
van weduwe G. Zell aan de Prins
Hendrikkade 52. Er stond een struise
en vrolijk babbelende blonde achter de
tap en ik denk dat zij me inspireerde
om juist bij haar even rust te nemen.
Overigens was mevrouw Zell ook
abonnee en als fooi tapte ze me een
biertje, dus dat zal ook wel hebben
meegespeeld. Ik moest eraan terug-
denken na het lezen van een reactie
van C.P. (Bob) de Pijper uit Putten
(3881rn4@hetnet.nl) op een verhaal
over ‘zijn’ Noordereiland in een
eerdere editie van De Oud-Rotterdam-
mer. Hij bracht er zijn jeugd door en
woonde van 1940 tot 1950 op de Prins
Hendrikkade 70, links van de latere
Amro-bank. Bob de Pijper memoreert:
“Boven ons woonde de familie Elast
en onder ons de familie Gardenier.
Op de begane grond bevond zich café
Barlo van Willem en Marie Barlo.
Van 1946 tot 1952 zat ik op de lagere
openbare school in de Prins Hen-
driklaan. In 1950 verhuisden we naar
de Prins Hendrikkade 113, omdat mijn
vader, Nelis de Pijper, op de hoek van
de Thorbeckestraat café ‘De Magneet’
had gekocht.”
Bob herinnert zich namen van klanten
die in het café van zijn vader kwamen
en die herken ik weer als lezer van Het
Vrije Volk. Zoals die van Jan Ponsen
uit de De Ruyterstraat, de vader van
‘tijger’ Ponsen, een ruwe havenbol-
ster met een blanke pit waarmee ik
vanwege een betalingsconflict op de
vuist ben geweest. De eerste keer ging
ik gestrekt neer en de tweede keer
moest hij overeind worden geholpen.
Daarna is er letterlijk afgerekend,
gaven we elkaar een hand en dronken
een biertje.
Vrachtwagenchauffeur Klaas Blom
was ook een bekende eilander, net
als de leden van de families Rovers
en Van Rijn. Met telg Ben Rovers
ben ik nogal eens meegevaren op het
salonschip Waterstad van Frans de
Brune en met Bas van Rijn heb ik
een bank in de technische Nicolaas
Witsenschool gedeeld. Bob noemt ook
de namen van Cor van Herp, voorma-
lig visboer Piet de Drijver, de broers
Adri en Henk van der Kolk en Hennie
Laros, zoon van een schoenmaker op
het Burgemeester Hoffmanplein. Bob
de Pijper is nieuwsgierig naar wat er
van hen is geworden.
Strenge moeder
Aan de namen die hij noemt voeg ik
er graag nog een paar toe, zoals die
van de orgeldraaiersfamilie Roos uit
de Tulpstraat. Hun dochter Ria hielp
me op zaterdag met het bezorgen van
de krant. Dat deed Gerda Klink van
de Leliestraat trouwens ook, maar dan
op andere dagen. Julia Koers van de
Tulpstraat vond ik ook leuk, maar ze
had een strenge moeder die niets zag
in een relatie met een krantenbezor-
ger. Later heb ik Julia nog eens gezien
toen ze hulpverkoopster was in het
filiaal Beijerlandselaan van bakker
Ewald Behle, waarvan het hoofdbe-
drijf was gevestigd in de Tulpstraat.
Uiteraard ben ik ook nieuwsgierig
naar wat er van hen is geworden.
Nieuwsgierig naar ex-klasgenoot Ber-
tus de Reus hoef ik niet te zijn. Ook in
de brievenbus van zijn ouderlijk huis
in de Feijenoordstraat stopte ik elke
werkdag Het Vrije Volk nadat ik als
13-jarige voortijdig de Nicolaas Wit-
senschool had verlaten en als brood-
bakker/bezorger en krantenman was
gaan werken. Bertus en ik zien elkaar
nog regelmatig en op zulke momenten
halen we onder het genot van een
‘bokkie of een keteltje’ genoeglijke
herinneringen op. Zo gaat dat immers
meestal als je ouder bent geworden.
Reageren: reinw@telfort.nl
Als iemand mij vraagt naar een van mijn écht favoriete buurten, dan luidt het antwoord: ‘t
Noordereiland. Als kind zwierf ik graag over ‘de sigaar in de Nieuwe Maas’, zoals mijn koos-
naampje voor het eiland is vanwege de bolknakvorm. In de Van der Takstraat zocht ik soms
een raamkozijn op, om zittend te genieten van het drukke verkeer tussen de oude Willems-
brug en de Koninginnebrug. Dus van de vele trams met hun eigen zoevende geluid, hoef-
getrappel van trekdieren, motorgeronk van auto’s en de wirwar van honderden fietsers die
met fikse snelheid van de afrit van de hoger gelegen Willemsbrug door de straat zoefden.
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 1 mei 2012
Pagina 21
Op de vuist
om betalingsconflict
- Café ‘De Magneet’ in 1951. Het joch rechts achter de tap - naast zijn ouders - is Bob de Pijper, toen elf jaar. Veel namen van
mensen op de foto zijn in het artikel genoemd. Privéfoto Bob de Pijper -
- De Feijenoordstraat op het Noordereiland in de oorlogsjaren ruim voor de afbraak
in de jaren zestig. De melkkar is van Adrie van Berkel, bijgenaamd ‘bolle Feijenoord’.
Foto Jan Roovers/Arnoud Voet -
- De Van der Takstraat in
de jaren vijftig van de vo-
rige eeuw op een vrij rustig
moment. Achter de paal de
plek waar de agent het verkeer
regelde. Foto Jan Roovers/Arn-
oud Voet -
Dolle dagen
in 1945
Het OorlogsVerzetsMuseum
Rotterdam opent 5 mei een
bijzondere tentoonstelling:
´Dolle Dagen, bevrijdingsfees-
ten Rotterdam 1945´. Een ten-
toonstelling over de spontane
buurt- en wijkfeesten die kort
na de bevrijding in Rotterdam
& regio werden gevierd. Mo-
numenten werden onthuld en
grootse manifestaties geor-
ganiseerd. Wekenlang waren
er dagelijks uiteenlopende
activiteiten voor jong en oud.
Iedereen vierde feest, veelal
in euforische roes. De ten-
toonstelling toont uniek film-
materiaal van buurtfeesten en
ooggetuigen komen aan het
woord.
De periode van bezetting en de oorlogs-
handelingen vergden een zware tol van
de Rotterdamse bevolking. De meeste
mensen doorstonden die periode door zich
aan te passen en te wachten tot het voorbij
was. Door zo goed en zo kwaad als het
ging te proberen te overleven. De bevrij-
ding op 5 mei 1945 betekende het einde
van een verschrikkelijke tijd. Het voorjaar
en de zomer van 1945 waren daarom tij-
den van vreugde, vaak uitbundige vreugde
die soms als uitzinnig wordt omschreven.
Films
Gastconservator Joop de Jong nam als
uitgangspunt een aantal 8 mm films en
bezocht mensen die nog zelf op de films
staan of ooggetuigen die deze dagen mee-
maakten. Het resultaat is een bijzondere
film waarin authentieke 8 mm beelden
door deze ´figuranten´ van context worden
voorzien. In een intieme setting is naast
de film nog een verzameling foto´s en
documenten te zien.
De tentoonstelling wordt zaterdag 5 mei
geopend door burgemeester Aboutaleb.
Het OorlogsVerzetsMuseum staat deze
dag in het teken van een feestelijke
Bevrijdingsdag. Bezoekers worden ver-
welkomd door een fraai draaiorgel met
toepasselijke muziek en er kunnen geheel
in stijl oud-Hollandse spellen gedaan
worden. Entree voor het museum is op 5
mei gratis.
DVD
Met het filmmateriaal van de tentoon-
stelling wordt een dvd uitgebracht met
unieke fragmenten van de bevrijdings-
feesten (waaronder originele 8 mm films).
Uitgave van uitgeverij Diafragma i.s.m.
OVMR. Prijs: €10,00, te koop in het
OVMR en boekhandel.
OorlogsVerzetsMuseum Rotterdam,
Coolhaven 375, 3015 GC, 010-4848931