De Oud
The Jolly Jokers. Deze naam
had het bekende cabaretge-
zelschap uit de jaren vijftig,
waartoe ook mijn ouders
behoorden. Wij woonden in
de 1e Balsemienstraat 14ª
op Zuid. Een klein beneden-
huisje. Daar waren de repeti-
ties, in de woonkamer en van
daaruit vertrokken ze naar
de optredens. Vaak voorstel-
lingen die het gezelschap zelf
had georganiseerd, maar ook
op uitnodiging van bedrijven
en verenigingen.
Zaal Spes aan de Dordtsestraatweg
was vaak plaats van handeling. Ik her-
inner mij nog de toegangskaarten met
een op de naaimachine vervaardigde
perforatie voor de controlestrook en
het stempel van de belastingen. Vaak
kwam er een controleur van de belas-
tingen kijken of de afgedragen gelden
wel klopten met het aantal bezoekers.
Stel je voor dat er gratis kaarten waren
uitgedeeld waar geen belasting over
was betaald.
‘Cabaretvoorstelling met tombola
en bal na.’ Daar kwamen de mensen
op af. De prijzen van de tombola
waren beschikbaar gesteld door de
plaatselijke middenstand; een worst
van slager Bijl, een taart van bakker
Jansen en een pak koffie van kruide-
nier Mastenbroek. Prijzen waar men
nu niet voor zou warmlopen, maar
toen de moeite meer dan waard. De
Jolly Jokers waren geliefd. Zang en
conferences, muziek en toneelstukjes.
Die teksten kocht je bij feestartike-
lenzaak Jac Mekes aan de Polderlaan.
Zoals de teksten van Willy Walden en
Piet Muyselaar. Mijn moeder (Fiena
Dubbeld) nam de zangnummers voor
haar rekening, begeleid op de piano
door Henk Ooms of op accordeon
door Joke Scheele
Komiek
.
Bekend waren ook de tapdansnum-
mers van mijn vader (Theo Dubbeld)
als Pedro Oriënta. Henk Schipper was
de komiek. Hij had de lach aan z’n
kont hangen. Een keer moest er tijd
worden gewonnen, omdat iets nog niet
klaar was. Henk werd het toneel op
gestuurd. “Wat moet ik dan zeggen?”,
was zijn vraag. “Zie maar” en met
een duw stond hij in het zicht van het
publiek. De in de haast onder zijn arm
gestopte speelgoedhond vast houdend.
Met een stomme uitdrukking op zijn
gezicht liep hij langzaam, alleen maar
kijkend naar de zaal, voorlangs het
doek. De zaal in een deuk achterla-
tend. Waarom de mensen zo moesten
lachen? Die droge blik, dat stomme
dasje of dat speelgoedhondje, we zul-
len het nooit weten. Die act is het hele
seizoen in de voorstelling gebleven.
De leden vervaardigden zelf de de-
cors. Een groot draaiorgel, een molen
met draaiende wieken en een uit
triplex vervaardigd levensgroot paard.
Dat paard was maar aan één kant
beschilderd en aan de achterkant was
de constructie zichtbaar. Daardoor kon
het paard alleen van links naar rechts
over het podium worden gedragen
door de ruiter die achter het decorstuk
liep. Achter de coulissen werd er dan
omgelopen om het truckje nog eens
uit te halen. Maar in zaal Pretoria aan
de Pretorialaan was achter het toneel
geen ruimte om rond te lopen. Geen
nood, een oplossing was snel bedacht.
De ruiter draaide om en droeg het
paard achteruit weer over het toneel,
als een ware Dik Trom liep hij ach-
teruit terug, hetgeen aan de zaal een
bulderende lach ontlokte.
Slaapkoffer
Tijdens de repetities bij ons thuis
moest ik als vijfjarige op tijd naar
bed, maar slapen deed ik niet. Al
die repetities lag ik te luisteren en ik
kende alle teksten uit mijn hoofd. Ook
van dat stuk, dat werd ingestudeerd als
tegenwicht voor al de lollige stukjes.
Het was een dramatisch verhaal over
de visserij en vissers die op zee waren
gebleven. Een dramatische zin was:
“Die stoere sterke vader, ook hij is
niet meer.” Tijden de repetitie vulde
iemand de zin, “die stoere sterke
vader”, plotseling aan met “nu zo plat
als een dubbeltje”. Het hele gezel-
schap kreeg de slappe lach. Die avond
kon de zin niet meer normaal worden
uitgesproken. Maar de première kwam
en het stuk moest op de planken. Op
en achter het toneel hield iedereen zijn
adem in. Toen de zin werd uitgespro-
ken bleef het stil en iedereen speelde
zonder lachen verder.
In die tijd ging ik vaak mee naar de
optredens. Maar een avond met bal na
hield ik niet vol. Mijn slaapplaats was
dan een grote koffer waar de kleding
in werd vervoerd. Als vijfjarige paste
ik daar mooi in.
Heeft u herinneringen aan de Jolly
Jokers, zou ik dat graag vernemen.
Fien Dubbeld
De zaal lag massaal in een deuk
Dinsdag 16 april 2013 - Jaargang 9, nr. 8
Deze week o.a.:
Joods Kinder-
monument
onthuld
Pag. 3
Sparta 125
jaar
Pag. 9
Straatacade-
mie Het Oude
Westen
Pag. 11
Op zoek naar
fiets
Pag. 19
The Jolly Jokers. Staand vlnr.Henk Ooms,Bep Schipper,Theo Dubbeld,Henk Schipper,N.B,Gerrit ? Zittend vlnr.Dirk ?,Fien Dubbeld,Joke Scheele,
Oplage: 122.000 ex.
Henk Schipper en Theo Dubbeld
         
DOR13
Het beste wat ú nog kunt geven!
        
Verzilver uw goud!
Inkoop van goud, zilver en munten
Dorpsweg 74a, Rotterdam
T 010-4803001 Open: di. t/m za. 09.30-17.00 u.
BESTE prijS Bij EEn vErTrouwd adrES
uw Goud iS GELd waard
Goud En ZiLvEr
inruiL oF ConTanT
roTTErdaM, waddinXvEEn,
BodEGravEn, niEuwErKErK a/d ijSSEL
70 jaar plus
Iedere vrijdag in april en mei
kunt u bij MEDIMARK terecht voor de
keuring om uw rijbewijs te verlengen
(van 15 tot 16.30 uur)
zonder afspraak
.
K.P. van der Mandelelaan 30
(Bra i npark 1) i n Rot terdam
Te l . 010 4531900
22.50
RIJBEWIJS Keuring
(pinnenNIETmogelijk)
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...28