Een bijzondere foto van heel lang geleden. Toch zal vooral het gebouw veel lezers bekend voor komen.
Ze zullen er een belangrijk deel van hun jeugd in hebben doorgebracht. Ook het plein voor het gebouw
zal herinneringen oproepen. Wellicht zeggen de namen juffrouw Van Weel, de heren Peet, Van Katwijk,
Wigboldus, De Bruin en Visscher de lezers nog iets. In het gebouw werden vrij lang jongens en meisjes
streng gescheiden gehouden. Ook het plein was geliefd. Kinderen speelden er hun straatspelletjes en voor
buurtbewoners was het een verzamelpunt.
Heeft u herinneringen aan deze plek, stuur ze dan op naar
of via www.
deoudrotterdammer.nl of naar postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk aan den IJssel..
Ook Fred van den Bos bewaart, zoals zovelen,
fijne jeugdherinneringen aan deze volkswijk.
“De foto was voor mij een thuiskomer. Hoewel
wij in de Hofstedestraat woonden, kwam ik veel
in deze buurt. O ja, het gaat natuurlijk om het
Middellandplein en daar kwam ik regelmatig bij
de benzinepomp; eerst met m’n brommer en later
met mijn auto. Het Middellandplein was zo’n
beetje het midden van de 2e Middellandstraat,
die, als je naar de stad ging 1e Middellandstraat
heette en daarna Kruiskade: ging je de andere
kant op, dan werd het de Vierambachtsstraat en
via Mathenesserplein en Mathenesserbrug beland-
de je op de Mathenesserweg. In al deze straten
waren winkels, winkels en nog eens winkels,
geweldig toch! Ook was daar vlakbij de Ooster-
vantstraat, mij bekend vanwege het politiebureau
waar ik wel eens een middag heb doorgebracht
zoals elke kwajongen, denk ik! In diezelfde straat
was het oudemannenhuis waar mijn opa verbleef.
In de Schietbaanlaan, een zijstraat van de Claes
de Vrieselaan, zat de paardenslager waar ik wel
eens vlees moest halen voor mijn vader, als hij
bloed had afgestaan aan de bloedbank. Een stukje
verder was de Henegouwerlaan met de praktijk
van onze huisarts Huisman. Op het plein stapten
we ook in tramlijn 15 die ons naar Crooswijk
bracht. Dan was er mijn eerste bioscoopervaring
in REX, met veel te spannende films waar ik
nog veel te jong voor was. Schaatsen deden we
op de Heemraadssingel. Al met al een buurt die
mijn jeugd bepaalde en ik was er trots op daar te
wonen.”
Hanny Vergouwe groeide op met de benzine-
pomp. Dat had een oorzaak. Lees maar:
“Mijn vader, Jaap Vergouwe, is als pompbediende
in de jaren 50 begonnen en later exploitant ge-
worden van Shell Station Middellandplein. Ik heb
daar veel herinneringen aan. Als hij avonddienst
had, ging ik altijd een pannetje eten brengen. We
woonden vlakbij, in de Graaf Florisstraat. Aan de
overkant was café de Vijgenboom, waar men snel
even naartoe liep om warm te worden. Voor een
kop koffie en misschien stiekem een pikketa-
nesie? De jaren 50/60 kenden strenge winters,
soms bleven de vingers aan het ijzeren pistool
van de slang plakken, want met handschoenen
kon je geen wisselgeld geven. Ook De Gruyter en
een Italiaanse ijszaak zaten aan de overkant. Ik
kreeg ooit een ijsje van mijn vader. Hij zei dat de
slagroom zuur was, ik ruiken en ja hoor pats, mijn
neus vol slagroom! Er was ook slagerij De Averij,
waar ik harskarbonades moest halen van mijn
moeder. Verder waren er meubelzaak Van der
Werf, Oele vishandel, Delterne bloemenwinkel
en natuurlijk niet te vergeten REX bioscoop, later
een bios voor volwassenen.”
Het is logisch dat Ferry van Eeuwen herinnerin-
gen aan deze plek heeft. Hij zag vanuit het raam
elke dag het leven op het plein.
“Wij woonden op het Middellandplein 18 en
keken ongeveer vanuit dezelfde hoek op het
Shell-station. Voor ons huis was naast het huidige
Shell-station een gaarkeuken gebouwd. In het
grasveldje erachter was een schuilkelder, waarvan
we overigens nooit gebruik gemaakt hebben, zo
gammel zag dat ding eruit. Na de oorlog heb ik
in deze schuilkelder stiekem mijn eerste sigaret
gerookt waarvan ik prompt doodziek werd. Het
heeft tot mijn 22e geduurd voordat ik weer een
sigaret durfde op te steken. Wij woonden op de
tweede verdieping, de ramen achter de lantaarn-
paal. Als je goed kijkt, zie je vaag één of twee
silhouetten achter het omhoog geschoven raam.
Dat moeten mijn ouders zijn geweest, ik was
vier jaar. De ramen waren voorzien van ijzeren
tegengewichten in de sponningen. Wij konden
daardoor de ramen moeiteloos omhoog en omlaag
schuiven.”
Inge Schouten groeide ook op in Middelland en
heeft haar poëziealbum nog, met daarin de namen
van haar vriendinnen.
“Mijn ouders, broer en ik woonden begin jaren
50 in de Joost van Geelstraat op 15 a, om de
hoek van het benzinestation, op zo’n ouderwets
trappenhuis. De opgang moesten we delen met
de dames Kloos, onze buren op de eerste etage.
Wij woonden boven hen. Aan het eind van de
Joost van Geelstraat zat een waterstoker. Maar
wij hadden op onze verdieping een geiser en een
douche. Een hele rijkdom in die tijd. Om de hoek
in de Schietbaanlaan was een klein snoepwin-
keltje met allemaal oud Hollands snoep. Toen
kon je nog aardig wat kopen voor een dubbeltje.
Kinderen waren er genoeg in de straat. Ik weet uit
mijn poëziealbum nog een paar namen; Marijke
Stuit, Mieneke Quist, Cokkie Quist, Lia Noordijk,
Willie Noordijk en Harry Bunk. Er was ook een
mevrouw waar we met Sinterklaas allemaal onze
schoen mochten zetten. Een gezellige brede straat
met voldoende ruimte om te spelen. Eén van de
weinige auto’s in de straat was van m’n vader.
Toen ik vier was, kreeg mijn vader bij R.S. Stok-
vis een baan als vertegenwoordiger. Er werd dus
ook regelmatig getankt bij het Shell benzinesta-
tion op de raadplaat. De lagere school bezocht ik
de eerste anderhalf jaar in de Graaf Florisstraat,
waarna we zijn verhuisd naar de Oldegaarde in
Pendrecht. Om de cirkel rond te maken, ben ik
geëindigd op de Rotterdamsche Huishoudschool
in de Graaf Florisstraat voor een eenjarige oplei-
ding. Daar werden we klaargestoomd tot goede
moeders en huisvrouwen. Op mijn kindertijd in
de buurt van het benzinestation kijk ik nog altijd
met plezier terug.”
Th. M. Dedel was vaste klant bij het benzine-
station, maar moest wel sappelen om te kunnen
betalen.
“Ik woonde in de Jan van Avennestraat en ging
daar regelmatig tanken met de brommer. Eerst
lege melkflessen terugbrengen en van het statie-
geld benzine kopen. De bromfietsbenzine kwam
uit een pomp met een glazen bovenkant en met
een zwengel aan de zijkant werd de gewenste
hoeveelheid in het glas gepompt en dan middels
een slang in de benzinetank geleegd.”
Gerdi Schot herkent wel het benzinestation,
maar bewaart herinneringen aan - u raadt het al -
kerstbomen.
“Ik ben van 1960, dus ik heb deze plek niet in de
jaren ‘50 meegemaakt, maar zoals bij de foto is
geschreven is de situatie decennialang hetzelfde
gebleven. Zo ook dus in de jaren ‘70. Ik heb niet
zozeer herinneringen aan het Shell-benzinestation
(wij hadden geen auto), maar aan kerstbomen-
verkoop in december. Schuin achter of naast
dit benzinestation, aan de kant van de Claes de
Vrieselaan. Met mijn broer trok ik eenmaal per
jaar hier naartoe om een mooie kerstboom ‘te
scoren’. Ik nam kunststof handschoenen mee ter
voorkoming van ‘harshanden’. Ik ben benieuwd
of andere mensen ook herinneringen hebben aan
deze kerstbomenverkoop.”
L.A. de Graaf bewaart warme herinneringen aan
de sfeer in het benzinestation.
“Wij, de motorrijder(s) met zijspan van de firma
Ahrend kantoorartikelen en lichtdruk, tankten
daar benzine in de jaren 1961- 1965. Het was
er gezellig; links in het kantoortje stond een
bureau, voor betaling na het tanken, en rechts
een zithoekje. Als wij het koud hadden, gingen
wij even zitten om warm te worden. Wij kregen
ook nog een kopje koffie. Ik kan mij nog Kees
Dubbeld herinneren, die daar als pompbediende
werkte. En ook nog Frits, brildragend, grote snor,
en rood haar. “
Warme herinneringen aan Middelland
Het was al eens eerder opgevallen. Lezers die hun jeugd doorbrachten in de oude
volkswijken in Rotterdam-west, koesteren hun herinneringen aan die periode. Ook
nu werden we weer overspoeld met reacties. Natuurlijk was het benzinestation
een ijkpunt, dat je niet zo snel vergeet. Het kwam velen bekend voor. Maar de
winkels en de vriendschappen en zelfs de kerstbomenverkoop brachten de jeugd
weer even terug.
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 7 juli 2015
pagina 5
85
Ken je dit nog?
87 Nr.
Nr.
