Paternosterliften
Toen ik in De Oud-Rotterdammer van
21 juli de reactie las van iemand op
het eerdere bericht van Rinus Anker
over paternosterliften, voerde dat
verhaal mij terug naar zo’n lift waarin
ik gedurende de Tweede Wereldoorlog
als jongen van ongeveer twaalf jaar
gevaarlijke capriolen heb uitgehaald.
Alhoewel het mij bekend was, dat er
ook in het belastinggebouw aan de
Puntegaalstraat paternosterliften rond-
draaiden, was de ‘speelplek’ van mij
en mijn vriendjes op een heel andere
plaats. In die tijd waren wij gestart
met het verzamelen van postzegels
en die konden we prima verkrijgen
bij firma’s die hun post hoofdzakelijk
ontvingen uit het buitenland. Het
Scheepvaartkwartier bij de Veerhaven
was een uitstekende locatie.
Daar hebben wij van heel wat bedrij-
ven postzegels gekregen.
Het Atlantic House op het Westplein
had een paternosterlift, die voor ons
het instappen alleszins waard was.
Voor een jonge jongen was het in- en
uitstappen per verdieping niet span-
nend genoeg. We wilden ook weten
wat er gebeurde als je erin bleef staan,
dus dat werd uitgeprobeerd.
Eigenlijk gebeurde er niet zo gek
veel, want helemaal boven draaide
een heel groot tandwiel het liftje naar
de andere kant om weer met dezelfde
regelmaat af te dalen. Veel span-
nender, en achteraf gezien wel héél
gevaarlijk, was het bovenin uitstappen
op een soort drempel om enkele liftjes
voorbij te laten gaan en dan in één
van de volgende te stappen. Dat het al-
lemaal zonder ongelukken is verlopen,
is natuurlijk leuk als herinnering.
Maar wat als we een misstap gemaakt
zouden hebben?
Joop Witkamp
Barendrecht
Computer
Hoewel ik al 20 jaar een computer
bezit en er redelijk goed mee kan
omgaan, ben ik het helemaal eens met
de schrijver van het artikel ‘Alsof je
een blinde een brief meegeeft’. Het
is ronduit schandalig hoe mensen
gedwongen worden alles via de
computer te regelen. Mijn man komt
oorspronkelijk uit Italië, het Ne-
derlands is al moeilijk voor hem en
hij kan ook niet met een computer
omgaan. Gelukkig hebben de bedrij-
ven waar ik mee te maken heb nog
zoveel begrip dat ik alles ook per post
kan regelen. Maar dat lijkt bijna een
uitzondering. Het kan natuurlijk nooit
zo zijn dat je een bepaalde uitkering
alleen per computer kunt aanvragen.
Misschien moet de schrijver van dit
artikel eens proberen raad te krijgen
via een juridisch loket. Ik vrees dat
de mensen die geboren zijn tijdens
het computertijdperk niet zelfstandig
meer kunnen denken. Het zijn zelf
computers geworden en computers
kunnen niet denken. Bedrijven zullen
helaas nog vijftien of misschien wel
twintig jaar moeten wachten voor de
‘schrijfmachinegeneratie’ is uitgestor-
ven. Tot die tijd moet er een keuze
gemaakt kunnen worden, computer of
per post.
Willy Laporta-Osseweijer
Schieweg
Als reactie op het artikel over de
Schieweg hierbij nog enige aanvul-
ling. Naast herenmodezaak A. Dollee
was de groentewinkel van Westerweel.
Verder op de Schieweg de kolen-
handel Sint Maartensdijk. Schieweg
hoek Abraham Kuyperlaan slager Van
Kleef.
Schuin er tegenover groentehandel
Lagendijk. In de Abraham Kuyperlaan
paardenslager Leo Voorthuizen (later
bibliotheek), fietsenstalling Krijgs-
man, drankenwinkel Knol en krui-
denierswinkel Van de Berg onder de
flat. Hoek Borgesiusstraat de smederij
van Schallenberg. De groentewinkel
van Bongers in de Bergselaan stond
bij ons jongens bekend als Pa Stek.
Iets verder een fietsenwinkel waarvan
ik de naam niet meer weet. Op de
Schieweg naast De Gruyter de viszaak
van Geelhoed.
Gerard Verkroost
De “Goddelozen op
de openbare school”
Ik zat vanaf 1956 tot 1962 op de
Albrecht Engelman school. Wij had-
den vier leslokalen beneden en twee
lokalen boven aan de trap. Boven was
ook de Bospolderschool gevestigd,
daar zaten mijn zusjes op. Tot de
vierde klas zaten we bij hoofdmeester
Engwirda; de telefoon stond in een
zijn kantoortje.
Dat was een klein kamertje rechts van
de ingang, hij moest alles zelf regelen
en was daarom best veel in zijn kan-
toortje. De heer Engwirda ging naar
een andere lage school op de Tjalklaan
en wij kregen meester Baars als
hoofdmeester. De vader van meester
Baars deed iets met mozaïek en wij
mochten ook onze kunsten botvieren
met mozaïek. Vanaf de derde klas
bracht ik de melk rond naar de andere
klassen, er zaten maar enkele bruine
flesjes melk in de kratten. Ik had dus
altijd wel een bruin flesje waar de
andere leerlingen dan met afgunst naar
zaten te kijken.
Vanaf de vierde klas mocht ik het
rekenen en taal van mijn klasgenoten
nakijken, ik mocht alleen mijn eigen
werk niet nakijken. De gymnastiek
hadden we bij de huishoudschool in de
Catharina Beersmansstraat, daar was
een lokaal ingericht waar meerdere
scholen met hun klassen gymnastiek
hadden. Het leukste was de “reis om
de wereld”. Alle apparaten stonden
uit en diegene die gym gaf gooide dan
met een bal, werd je geraakt, moest
je op de bank gaan zitten, ook als je
de grond raakte was je af. Ik heb een
leuke tijd gehad op school en op het
Bospolderplein waar we in de pauze
gingen spelen. Mijn kinderen hebben
ook nog op de Albrecht Engelman
school gezeten. Al ben ik “goddeloos”,
ik ben toch goed terecht gekomen.
Bert Bouwman
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 18 augustus 2015
pagina 19
Door de lens van Hartog (107-108)
De crisis heeft ook toegeslagen in boekenland en dat is de
reden dat ‘Hartog 3 - Rotterdam Gefotografeerd 1980-1990’
nog niet kan worden gedrukt. Uitgeverij Voet komt de lezers
tegemoet door deze uitgave in a everingen van telkens twee
foto’s van Henk Hartog (1939-2002) in De Oud-Rotterdammer
te laten verschijnen.
Eerder verscheen in 2009 bij uitgeverij Voet ‘Rotterdam
gefotografeerd 1960-1970’, als eerste deel van een serie met
bijzondere en treffende foto’s, die Henk Hartog in Rotterdam
schoot. Deel 2 van de jaren 1970-1980 kwam op 23 april
2011 van de pers.
Foto’s van Hartog kunnen worden bekeken en besteld
via
of
of
0647-775893.Als speciale aanbieding voor lezers van De
Oud-Rotterdammer geldt dat de delen 1 en/of 2 (elk 168
pagina’s met 180 foto’s) voor 12,50 euro (beide voor 24,00
euro) inclusief verzendkosten te bestellen zijn.
Reacties op de foto’s in deze rubriek zijn welkom.
Brouwerij d’Oranjeboom aan de Nas-
saukade op 4 april 1991 in de laatste
dagen van het bestaan in Rotterdam.
Reacties en herinneringen zijn wel-
kom via
Het Zuiderziekenhuis was op 18 maart 1991 met een promotiestand aanwezig op een banen-
markt in Ahoy.Wie herkent wie?
Tante Post
In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Rotterdammer de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.
Mijn eerste schooldag op de openbare lagere jongensschool aan het Bospol-
derplein was in september 1941 bij juffrouw Essenbacher. Zij was streng,
als straf moest je je handjes met de rug naar boven gestrekt houden en dan
kreeg je er een flinke tik op met een houten liniaal. Zeven jaar heb ik daar
geschoold. De hoofdmeester was meneer Peet, die oogde streng, maar was
het niet. Hij had altijd een bolhoed op en stak in de klas een sigaar op. Ik
kreeg les van meester Van Thiel. In de oorlog was het plein volgebouwd
met schuilkelders. Later, toen de schuilkelders weg waren, konden we er
voetballen, met een prop krantenpapier met elastiek er omheen als bal. In
het gebouw zat ook een meisjesschool. De foto dateert uit 1947. Ik sta in de
achterste rij 7e van links.
Wil Nieuwenhuis,
