De Oud Rotterdammer Week 50 - page 1

De Oud
Nee, als je het mij vraagt zijn
er maar weinig mensen die
spontaan positief reageren op
de vraag: wil je de gevange-
nis aan de Noordsingel eens
van binnen bekijken? Op
misschien enkelen na die er
uit pure nieuwsgierigheid wel
eens een kijkje willen nemen.
Je kunt er ook bij toeval
binnen geraken, wanneer je
niets op je kerfstok hebt.
Maar voordat het hele verhaal echt
van start gaat, neem ik u nog even te-
rug naar de jaren zestig; de periode dat
Radio Minjon op de donderdagmiddag
door de luidsprekers schalde in het
programma ‘Op de jonge golf’ onder
aanvoering van grootheden als Gerrit
den Braber, Herman Broekhuizen en
Chris van Hoorn, die de miniatuur-
radioomroep in al haar facetten onder-
steunde om later uit die kweekvijver
van talent de echt bezielde nieuwe
radiomedewerkers te destilleren.
De afdeling Maasstad, waarvan ik
deel uitmaakte, had een geluidstech-
nicus, die zijn studio had op de zolder
van een woning aan de Noordsingel,
tevens verblijfplaats van de toenma-
lige gevangenisdirecteur en zijn gezin.
Mattieu de Grood maakte als enige
zoon deel uit van dat gezin, dus was
het logisch dat wij dikwijls oog in oog
stonden met het gebouw dat zich ach-
ter die woning bevond, de gevangenis.
Op de brommer
Op een zeker ogenblik vroeg Mattieu
mij of ik in het bezit was van een
donkerblauw pak, een overhemd en
een stropdas. Dat was in de jaren
zestig een ongewone vraag, want
alleen als je ging trouwen of je leven
ging eindigen had je een pak nodig.
Behalve natuurlijk degenen wier be-
roep voorschreef er altijd keurig bij te
lopen, zoals ambtenaren, advocaten en
notarissen. Ik reageerde aarzelend met
de woorden: “Ja, dat heb ik. Waarom
vraag je dat?” Maar Mattieu hield de
boot af, hij trad niet in details. Het zou
om een geheime missie gaan.
“Dan ben ik zondag rond twee uur bij
je, haal ik je op met de brommer”, zei
hij alleen maar. Ik zorgde, nieuwsgie-
rig geworden, er natuurlijk voor op
tijd klaar te staan, klom achterop Mat-
tieu’s brommer en zo reden we naar
de Noordsingel. Na een paar minuten
zou het grote geheim onthuld worden.
Prijsuitreiking
In klein gezelschap liepen we door
de ijskoude onderaardse gang, die de
directeurswoning verbond met het
gevangeniscomplex en passeerden
obstakels, zoals traliedeuren, die
bewakers openden en weer sloten.
Het werd mij langzaamaan duidelijk:
ik mocht bij hoge uitzondering de
kerstviering meemaken, tezamen met
de directie, cipiers en zij die hier hun
tijd uitdienden. De mannenafdeling
was al aangetreden en buiten het zicht
van de heren maakten de vrouwen
zich op hun plaatsen in te nemen.
Het gestommel van hun voeten lokte
hartstochtelijke fluitsignalen van de
mannen uit.
Er waren toespraken, er was muziek
en koorzang en alles verliep zonder
enige wanklank. Na het officiële
gedeelte was er nog een prijsuitrei-
king. Dat deed de directeur. Weliswaar
verplaatste hij zich niet naar de cellen
van de aan zijn zorg toevertrouwde
mannen en vrouwen, maar hij liet met
plechtig stemgeluid weten wie voor de
prijzen in aanmerking kwamen. Niet
door namen te noemen, dat was tegen
de regels. Nee, dat ging in de stijl van:
“B 23, eerste prijs cel versieren.”
Wat de prijs precies was, werd niet
duidelijk, maar de reacties waren in
alle gevallen vrolijk. Eén celbewoner
reageerde met “Crimineel!” toen hij
vernam dat hij tot de prijswinnaars
behoorde en toen een andere winnaar
niet direct antwoord gaf, riep een van
zijn collega’s: “Die is effe stappe!” tot
groot vermaak van iedereen.
Indrukwekkend
De middag maakte grote indruk op
mij. Ook, omdat ik tot de weinigen
behoorde die hier was binnengekomen
en weer gewoon mocht vertrekken
na de plechtigheid. Gezichten van
‘inmates’ heb ik niet gezien. Daarvoor
was de afstand te groot en ik vond
het ongepast achterom te gaan zitten
kijken, terwijl vóór mij het program-
ma werd afgewerkt. Ik moet nogal
stil geweest zijn, toen ik bij Mattieu
achterop de brommer stapte voor de
terugreis, maar hij begreep het volko-
men. “Zoiets laat je niet los, hè?”, zei
hij begripvol.
Soms, en dan vooral tegen kersttijd.
komen de beelden van die grote, cen-
trale hal en de kille onderaardse gang,
zelfs na meer dan 55 jaar, mij weer
voor de geest. Pas nu, in De Oud-
Rotterdammer, vertel ik erover.
John Collee
Indrukwekkende Kerst op Noordsingel
Dinsdag 13 december 2016 . Jaargang 12, nr.25
Deze week o.a.:
Eddy Treijtel
Pag. 5
Kerst in
oorlogstijd
Pag. 9
Beertje en het
Atlantichuis
Pag. 17
Jeugdseries
van vroeger
Pag.21
Binnen in de gevangenis aan de Noordsingel werd ook Kerst gevierd
Oplage: 122.000 ex.
Gevangenis aan de Noordsingel in Rotterdam
T 010 418 23 33 (dag en nacht) |
DÉ bingo avond aan boord van
partyschip De Ameland!
Tickets te koop via:
Website:
E-mail:
Telefoon:
010 8208988
Data 2017:
- 26 januari
- 23 februari
- 30 maart
- 25 mei
- 27 juli
- 28 september
- 26 oktober
- 30 november
Tickets:
€ 29,50 per persoon
Tijden:
Inschepen: 19:00 uur
Vertrek: 20:00 uur
Einde: 23:00 uur
Locatie:
Partyschip De Ameland
Adres:
Parkhaven Rotterdam
Inschepen bij de blauw/gele
waternetsteiger
MEDIMECC
Jan Hudigstraat 72
3065 SN Rotterdam
Telefoon 010-4472806
medimecc.simplesite.com
RIJBEWIJSKEURING
VOOR SENIOREN 75+
€ 35
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...32
Powered by FlippingBook