De Oud Rotterdammer Week 12 - page 5

Ken je dit nog? Op deze foto zien we ziekenhuisbedden en verpleegsters op een ongebruikelijke plek.
Weet u nog waar en wanneer dit was? Wat was er aan de hand? Was u er toevallig bij? Wat kunt u zich er
nog van herinneren? We zijn weer benieuwd! Stuur ons uw herinneringen digitaal of op papier. Dat kan
naar
of naar De Oud-Rotterdammer, Postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk
aan den IJssel. Via de website reageren is nog makkelijker. Op
kunt u de foto
beter (groter) bekijken.
Kees Goetgeluk: “Ik was destijds een jaar of zes
en kan mij nog herinneren dat het Rotterdamse
drinkwater vervuild was, met wormpjes of
kreeftjes. Ik meen dat deze foto genomen is op
de Crooswijksesingel bij de Heineken brouwerij
op de hoek van de Linker Rottekade. Daar had
men een bron in verband met het bierbrouwen en
mochten de Rotterdammers gratis water tappen.
Op zaterdagmorgen ging ik daar met mijn vader
jerrycans met water vullen.”
Joke Kranendonk: “Deze foto is gemaakt in een
periode dat het Rotterdamse water niet was te
drinken vanwege het zout. Ik was ongeveer 14
jaar en zat nog op school en na schooltijd moest
ik van mijn moeder regelmatig samen met mijn
vriendin Alice Kalkman met twee jerrycans op
stap naar de Heineken Brouwerij op de hoek van
de Crooswijksesingel en de Linker Rottekade,
vlak bij de Noorderbrug. Dat was een heel gedoe,
want we hadden een groot gezin. Maar wat was
het fijn, dat je goed drinkwater kon krijgen bij de
Heineken! Het is iets dat ik me altijd blijf herin-
neren, als we het over de Heineken Brouwerij
hebben.”
Jean van Roon: “Op de foto zien wij een groot
aantal mensen met emmers, jerrycans, flessen en
andere dingen waar water in vervoerd kan wor-
den, staan wachten op de Crooswijksesingel. Zij
staan te wachten tot zij op het terrein van de Hei-
neken brouwerij drinkbaar water kunnen tappen.
Het water, dat Heineken ter beschikking stelde,
kwam uit het systeem van de brouwwaterleiding
en voldeed aan de hoge eisen, die aan brouwwater
gesteld worden. Dit water was afkomstig uit een
aantal bronnen op het terrein van Heineken. Mijn
vader was destijds commandant van de bedrijfs-
brandweer en heeft met zijn brandweerploeg in
eerste instantie de watervoorziening verzorgd.
Later is er een meer professionele tapinstallatie
geïnstalleerd. In de nalatenschap van mijn vader
vond ik een dankbrief van de directie van Hei-
neken voor de getoonde inzet bij de plotselinge
watersituatie.”
Aad Kruithof: “Ik woonde in de Wielewaal en
kan me herinneren dat ik in Smitshoek water
moest halen, omdat er bij ons worstjes in het
water zaten.”
Anton Zuidema: “Die keer in 1963 was niet de
eerste keer dat we schoon water gingen halen. Het
water van Rotterdam was soms niet te drinken
door chloor dat moest worden toegevoegd. In
1963 was het het zout dat het drinkwater ondrink-
baar vervuilde. Ook ik heb schoon drinkwater bij
de Heineken aan de Crooswijksesingel gehaald.
Dat werd gratis verstrekt en kwam uit de eigen
bron. Dit water werd gebruikt voor de fabricage
van bier.”
M. Timmers-Clement: “Ook wij hebben onze
herinneringen aan het leidingwater met zout.
Het begon namelijk op 23 januari. Dat was
onze trouwdag. Na een feestelijke mis aan de
Beukendaal gingen we naar gebouw Spes Bona
aan de Breeweg, hoek Dalweg. Dat hadden we
besproken voor die dag. We begonnen, dachten
we, met koffie en gebak. Maar wat we nog niet
wisten, was dat de koffie niet te drinken was.
Vreselijk met dat zoute water. Gelukkig waren er
bier en limonade, maar we misten ons bakkie. De
dag ervoor had mijn moeder soep gekookt, met
normaal water. Daar waren we wat blij mee. Het
werd een heerlijk feest met veel familie, waarvan
er velen reeds zijn overleden. Kort geleden waren
we 54 jaar getrouwd, maar het water van die dag
zijn we niet vergeten. Trouwens de dagen erna
kochten we flessen water, wat toen nog niet zo
bekend was.”
J.J. den Breker: “Op deze foto zie je mensen
die bij de oude, inmiddels gesloopte, Heineken
Brouwerij aan de Crooswijksesingel water gingen
halen. In die tijd was ik leerling verwarmings-
monteur bij een bedrijf in Rotterdam. Wij moes-
ten verwarmingen aanleggen in een pand van
Heineken. Ik heb deze mensen zien staan met hun
jerrycans en emmers. Ik kan mij herinneren dat
als je de poort in kwam aan de rechterkant de por-
tiersloge was. Daar zat aan de gevel een enorme
koperen kraan. Hier konden mensen hun zoete
water tappen. Ik denk dat Heineken een eigen
wel of bron had. Ik heb nooit water meegenomen,
want het bier in de kantine kostte maar vijf cent
per (groot) glas.”
Ronald Mirer: “Ook ik heb water gehaald bij de
Heineken brouwerij in 1963, toen er een soort
zeewater uit de kraan kwam. Lopend van de
Abraham Kuyperlaan via de Noordmolenstraat/
Zwartjanstraat naar de bronnen in de Heineken-
brouwerij. Ik werd aangehouden door winkeliers
die Nlg 0,50 wilden betalen als ik een jerrycan
water voor hen zou meenemen. Op deze mid-
dagen heb ik dus mijn zakgeld bijgespijkerd. Het
heeft weken geduurd, maar er was wel eensge-
zindheid.”
Gerard Ville: “Foto 132 is zeer herkenbaar. Ik
woonde toen nog in Spangen. Tijdens de strenge
winter in 1963 kwam er zout water uit de kranen
in Rotterdam en dit kwam doordat het zeewater
de Maas was opgestuwd tot zelfs voorbij Rot-
terdam. In Spangen kwamen er tankwagens met
schoon drinkwater in de straten en kon je met
emmers e.d. water krijgen. Ook hadden hadden
we een waterkan met een Noritfilter in huis om
het kraanwater te filteren. Of dit veel hielp, weet
ik niet meer. Om het opkomende zout water tegen
te houden had Rijkswaterstaat de IJsselstuw bij de
Algerabrug ook laten zakken, waardoor achter de
stuw de IJssel was dicht gevroren en er direct na
de stuw een mooie ijsbaan was gemaakt, inclusief
koek- en zopiekraam. Ik werkte toen in Capelle
aan den IJssel bij Scheepswerf A.Vuijk & Zn en
kon dus in schafttijd de schaatsen onderbinden.”
Dinie Top: “De foto is genomen bij bierbrouwe-
rij Heineken in Rotterdam-Noord vlak bij het
Noordplein. Zij hadden een eigen bron waar je
gratis water kon halen. Ook ik heb met mijn oma
in de rij gestaan als tienjarig meisje. Mijn oma
en opa woonden in de Noordmolenstraat. Het
Noordplein oversteken voor schoon water was
nog net te doen. Maar soms was het zo druk. Mijn
oma had een glazen kom, inclusief zeef met twee
lagen watten met daar tussen Norrit waar water
uit de kraan opgegoten werd en zo gefilterd door
de Norrit. Dat was een middel tegen diarree.”
Sarie Los: “En of ik het nog weet. In 1963 had ik
die bewuste middag een vriendin op bezoek op
onze inwoning aan het Mathenesserplein. Mijn
eerste zoon van tien maanden kroop gezellig bij
ons rond op de grond en wij gingen lekker aan de
thee. Lekker, dat dachten wij! Mijn vriendin nam
een slokje van haar thee, ik volgde haar en we
zetten gelijk allebei ons kopje weer neer en trok-
ken tegelijk een heel vies gezicht. Het was zo on-
smakelijk. Wat was er aan de hand met die thee?
Of de zoutpot erin omgedraaid was. Een raadsel.
Hoe kwam dit? In de keuken draaiden we de
kraan open en er kwam allemaal zout water uit.
Nu weet ik niet meer precies wat de oorzaak was,
maar wel dat het verschrikkelijk vies was. Later
werd bekend gemaakt dat het met de waterleiding
te maken had. Het duurde een paar dagen als ik
me goed herinner. Mijn man ging dagelijks op
zijn brommer naar zijn werk op de Lijnbaan, daar
was het evenmin te drinken. Hij nam een jerrycan
mee, omdat zijn collega, die buiten Rotterdam
woonde, zo goed was iedere dag een voorraadje
water mee te brengen.”
Heineken hielp bij drinkwaterprobleem
Met de reacties op de Ken je dit nog van twee weken geleden hadden we een hele
krant kunnen vullen. Zoveel mensen hebben nog herinneringen aan het slechte
drinkwater in Rotterdam in de jaren zestig. De foto was van 1963, genomen bij
bierbrouwerij Heineken aan de Crooswijksesingel, één van de plaatsen waar gra-
tis schoon drinkwater werd uitgedeeld. Op deze pagina een greep uit alle reacties.
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 21 maart 2017
pagina 5
132
Ken je dit nog?
134
Nr.
Nr.
1,2,3,4 6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,...24
Powered by FlippingBook