De ‘Ken je dit nog’-vraag van deze keer is er eentje voor de échte Feyenoord-kenners. Op deze foto
ziet u het eerste team van Feyenoord na terugkeer van een belangrijke Europese wedstrijd waarmee de
Rotterdammers een beslissingduel afdwongen. Weet u nog in welk jaar dit zich afspeelde? Tegen wie
had Feyenoord gespeeld? Weet u de uitslag nog? Herkent u spelers op de foto? Wij herkennen er zeker
tien. U ook? En de mensen eromheen? Was u er toevallig ook bij? Welke herinneringen heeft u aan deze
gebeurtenis? Wij zijn weer heel nieuwsgierig. Stuur ons uw herinneringen. Dat kan per post naar De Oud-
Rotterdammer, Postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk aan den IJssel of via mail: info@deoudrotterdammer.
nl. Of reageer via onze website:
Daar is ook de foto beter (groter) te zien.
R. Ruijzing: “De naam van het beeld weet ik niet,
maar hij stond aan het begin van de Westersingel/
Kruiskade. Ik denk dat ik naast de fotograaf heb
gestaan. Het werd onthuld door Prins Bernard.”
Caw de Moor: “Op foto nr. 136, die op 4 mei
1970 is genomen, staat mijn vader rechts vooraan.
Het is de verzetsgroep zuid die op de foto staat.”
N. Sacré: “Dit is een foto van de onthulling van
het bronzen beeld ‘Ongebroken verzet’ door Zijne
Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard op 4 mei
1965. Het beeld is bedoeld voor alle verzetsmen-
sen die in de Tweede Wereldoorlog hun leven
hebben gegeven in de strijd tegen de Duitsers.
De maker is Hubert van Lith, die leefde van 1908
tot 1977 en het beeld staat aan de Westersingel in
Rotterdam. Een identiek beeld staat trouwens in
Overloon. Dat is gemaakt van natuursteen.”
Arend Nawijn: “Prachtig beeld van een rechtop-
staande man met geheven hoofd. Aan de mannen
met helmen er omheen te zien heeft dit te maken
met de Tweede Wereldoorlog en het verzet. Ik
meen ook Prins Bernhard te herkennen in de
man met uniform en pet die salueert. Dat is dan
geweest in de tijd dat hij nog een uniform mocht
dragen, want na de Lockheed-affaire mocht dat
niet meer. Helaas heb ik geen idee waar dit beeld
staat of hoe het heet en bij welke gelegenheid dit
was, maar het ziet er uit als een indrukwekkende
plechtigheid.”
Cynthia Verhoeve: “Dit is het beeld ‘Ongebroken
verzet’, gemaakt door beeldhouwer Hubert C.M.
van Lith. Hij maakte meerdere oorlogsmonumen-
ten. Het beeld staat in Rotterdam, maar Van Lith
was een Amsterdammer.”
Jaap de Bruin: “Dit verzetsmonument is opgericht
om alle verzetsmensen te gedenken die tijdens
de Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen de
bezetter zijn gesneuveld. Het was een initiatief
van de Stichting Centraal Verzetsmonument Rot-
terdam. Prins Bernhard kwam het onthullen. Het
staat op de kop van de Westersingel tegenover het
Kruisplein.”
Joop Aandeweg: “Begin deze maand, op 4 mei,
hing de vlag weer halfstok bij dit monument aan
de Westersingel. Er was die dag ook weer een
herdenking. Goed dat dit blijft gebeuren. En fijn
dat er ook jongeren naartoe komen. Ik heb zelfs
begrepen dat er een school is, die het beeld heeft
geadopteerd. Wat dat ook moge betekenen, goed
dat die kinderen daar ook mee bezig zijn. Vrijheid
is niet iets vanzelfsprekends, dat zie je dagelijks
in het nieuws. Hopen dat we zo’n tijd als toen
nooit meer hoeven mee te maken.”
Agnes Zonderland: “Ik fietste vroeger vaak langs
dit beeld toen ik nog in die buurt woonde. In m’n
gedachten noemde ik het altijd ‘het mannetje’. In
het begin wist ik niet eens waar het beeld voor
stond. Dus ben ik een keer afgestapt om de tekst
bij het beeld te lezen. Daar staat op dat het een
beeld ter ere van het verzet in de Tweede Wereld-
oorlog is. Ik kan de link tussen hoe het beeld eruit
ziet en het verzet niet zo goed leggen, maar wat
voor beeld ook: herdenken van die mensen aan
wie wij mede onze vrijheid van vandaag de dag
danken is natuurlijk altijd goed.”
Walter Haverkamp: “Dit beeld heet Ongebro-
ken Verzet en dat slaat op verzetsmensen in de
Tweede Wereldoorlog. Op de foto zie je die man-
nen met helmen, volgens mij van de binnenlandse
strijdkrachten. In een soort ketelpak, om het maar
oneerbiedig te zeggen. Ik ben van na de oorlog,
dus precies weet ik het allemaal niet. Maar mijn
vader, die inmiddels is overleden, heeft wel vaak
verteld over het verzet. Hoe ze bijvoorbeeld
distributiebonnen te pakken kregen of valse
paspoorten maakten om mensen het land uit te
smokkelen. Het klonk allemaal heel spannend.
Zal best een tikkie aangedikt zijn. Maar ik vond
het altijd wel mooi. Toch hadden we thuis geen
hekel aan Duitsers. We gingen er zelfs jaren ach-
tereen op vakantie. In de Eifel en in het Zwarte
Woud. Wel werden er dan altijd grapjes gemaakt
over gestolen fietsen en dergelijke. Misschien is
het puur mijn herinnering als kind, maar volgens
mij zag je in de jaren zeventig ook best nog veel
gehandicapte oudere Duitsers. Oorlogsinvaliden.
“Kriegskrupel’ zei m’n vader dan, met een hoofd-
knikje naar de betrokkene. Jee, wat een herinne-
ringen. En allemaal door één zo’n foto. Leuk!”
B. van Vooren: “Dit beeld staat aan de Westersin-
gel. Het is neergezet om de verzetsmensen in de
oorlog te herdenken. Er waren allerlei verschil-
lende verzetsgroepen, allemaal met een verschil-
lende achtergrond. Ze werkten ook samen. Hoe
dat allemaal in elkaar zat heb ik nooit goed
begrepen. Veel mensen wisten ook van elkaar
niet dat ze in het verzet zaten, want dat moest
natuurlijk zo geheim mogelijk blijven. Een oom
van mij schijnt ook in het verzet in Rotterdam
gezeten te hebben. Maar ook na de oorlog zei hij
daar helemaal niets over. Ook op verjaardagen,
als hij een beetje werd uitgedaagd niet. Dat ging
zelfs zo ver dat hij dan vaak eerder naar huis
ging, zodra het over de oorlog ging. Helaas is er
van die generatie in mijn familie niemand meer
over en was ik toen nog een klein ventje. Ik zou
nu graag nog wel eens willen weten hoe de vork
precies in de steel zat. Ik denk dat veel van die
verzetsmensen veel geheimen mee het graf in
hebben genomen. Ze moesten na de oorlog weer
verder. Ook met mensen die in de oorlog niet
zuiver op de graat waren. En zo zwartwit was het
natuurlijk ook niet. Er zat veel ‘grijs’ tussen, zal
ik maar zeggen. Het was ook maar net in welke
omstandigheden je terechtkwam en met wie je
omging. Ik heb het idee dat pas tientallen jaren na
de oorlog dat besef bij meer mensen is gegroeid.
Dat zie je ook terug in de oorlogspeelfilms in
Nederland. In de oudste films ging het alleen over
goed en fout, helden en schurken. Later werd het
toch allemaal wat genuanceerder. Het blijft een
boeiende tijd, ook als je die niet aan den lijve hebt
meegemaakt. Vooral ook doordat er zoveel paral-
lellen zijn te trekken met huidige ontwikkelingen.
Bijvoorbeeld rond vluchtelingen, discriminatie
enzovoorts. Alhoewel het toen natuurlijk toch een
heel andere tijd was dan nu. Denk alleen maar aan
hoe toen de communicatie liep. Radio Oranje met
geheime boodschappen van toen tegenover twitter
en internet van nu.”
Wim de Boer: “Dit is het beeld ‘Ongebroken
verzet’ aan de Westersingel. Het beeld stelt een
man voor na lange tijd in een concentratiekamp
te hebben gezeten, vandaar de gescheurde kleren.
Hij wordt gefusilleerd en richt daarbij ongebro-
ken zijn ogen ten hemel.”
‘Ongebroken verzet’ heeft dubbelganger
Het beeld dat centraal stond op de raadplaatfoto van ‘Ken je dit nog nr. 136’ in
onze krant van twee weken geleden heet ‘Ongebroken verzet’. Helaas leverde het
deze keer niet veel herkenning en herinneringen op van lezers. Althans, ze werden
ons niet toegestuurd. Toch valt er over het beeld, de onthulling door Prins Bern-
hard in 1965 en de achtergrond ervan nog wel iets te vertellen.
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 16 mei 2017
pagina 5
136
Ken je dit nog?
138
Nr.
Nr.
De ‘dubbelganger’ in Overloon
