De Oud Rotterdammer Week 46 - page 1

De laatste jaren is er veel
aandacht voor de senioren
in onze samenleving. Vooral
als zij niet meer in hun eigen
woning kunnen blijven en
afhankelijk zijn van de zorg
van anderen. In mijn tijd als
wijkagent, in de jaren zeven-
tig, heb ik een aantal van
hen in het Oude Westen leren
kennen.
Politiecollega’s noemden de wijkagent
ook regelmatig ‘wijkzuster’, omdat
in overleg met andere partners werd
afgestemd wat in bepaalde omstan-
digheden goed was voor de oudere
medemens.
Tante Floor
In iedere straat was wel een bejaarde
die wat extra aandacht kon gebruiken.
Tante Floor leefde als 86-jarige al 30
jaar in de Sint Mariastraat en haar om-
geving zag haar als ‘Koningin van de
straat’. Ooit eigenaresse van een paar
café’s beschouwde zij zich nog als een
kanjer van een meid. Probeerde niet
de baas over haar te spelen, want dat
zag zij als een aantasting van haar per-
soonlijkheid. Dit ondervond een pas
getrouwd stel dat een huisje onder de
huurwaarde boven haar had gehuurd.
In het begin ging alles goed en zij
vond het fijne mensen. Als een moeder
waakte zij over het jonge paar.
Televisie
In haar benedenhuis had zij leuk
contact en zag via haar spionnetjes
alles wat op straat gebeurde. In de
avonduren genoot zij van de televisie.
Eigenaardig was dat hoe later op
de avond hoe harder het geluid van
de tv klonk. Het prille geluk van de
pasgetrouwden, met echt wel gevoel
voor muziek, werd flink op de proef
gesteld. Zij benaderden tante Floor en
probeerden met veel tact het geluid te
temperen, maar zonder resultaat.
Stampen
Het jonge echtpaar had inmiddels
wel ontdekt hoe zij het geluid konden
stoppen. Door een paar keer flink op
de vloer de stampen, werd het stil. Wat
zij niet wisten was dat er, kennelijk
door de slechte bedrading, kortsluiting
ontstond bij tante Floor. De stoppen
(of zekeringen) in de meterkast bij
tante Floor zorgden dat de stroom
werd verbroken door het smelten
van een draadje in de stop. Kosten €
1,80 per stop en het ongerief om bij
daglicht weer een nieuwe stop erin te
doen.
Nadat zij zo ongeveer 40 stoppen had
verzameld in een emmer vroeg zij aan
mij om hulp om het geteisem boven
haar een halt toe te roepen. Haar
wangen hadden een diep rode kleur en
bij het gaan zitten vielen er twee lege
flessen om die onder een tafel stonden.
Aan de etiketten zag ik dat er jenever
in had gezeten. De drank had een
bijzondere uitwerking op haar gehoor.
Hoe later op de avond hoe slechter het
gehoor, met het gevolg dat de volume-
knop harder werd gezet.
Distilleerderij
Ongeveer 50 meter van haar woning
was een distilleerderij gevestigd. Bij
een bezoekje bleek dat tante Floor een
vaste klant was en iedere dag een fles
jonge jenever kocht. Kennelijk had zij
mij via haar spionnetje de distilleerde-
rij zien binnengaan. Kort daarna stond
zij ook in de winkel. Met de verkoper
werd aan afspraak gemaakt om haar
‘medicijn’, zoals zij het noemde, af te
bouwen.
Noodkreet
Tieme, een gepensioneerde havenar-
beider afkomstig uit Drenthe, was een
bekende bezoeker van de buurthui-
zen. Een kaartje leggen, bijpraten en
een bakkie koffie; wat kan een mens
met weinig tevreden zijn. Maar ook
bij hem kwam de ouderdom met
gebreken, ook wel PHPD (pijntje hier,
pijntje daar) genoemd. In plaats van
zijn gebruiksvoorwerpen in zijn wo-
ning een vaste plaats te geven, stond
nu overal wat.
Vliegen teveel
Ook eten bleef vaak in de pannen
achter en zo had Tieme pannen tekort
en vliegen teveel. Zijn vier getrouwde
kinderen, die buiten Rotterdam woon-
den, gingen kennelijk uit van ‘geen
bericht, goed bericht’ en lieten weinig
van zich horen.
Door het opgehoopte vuil in de afvoer
ontstond er lekkage in het bloemen-
pakhuis van de onderbuurman. Daar
werden de bloemen met al dat water
nu wel erg verwend, maar daardoor
onverkoopbaar.
De politie werd op zaterdag gebeld en
collega’s die ter plaatse kwamen, had-
den al snel in de gaten dat hier andere
hulp moest aanschuiven.
Vervuild bed
Voordat ik op surveillance ging, keek
ik altijd in het dag- en nachtrapport of
er bijzonderheden in mijn wijk waren.
Daarin las ik over het incident en
ging dus op zondagmiddag maar eens
langs. Omdat de buitendeur niet goed
was afgesloten, kon ik naar binnen en
zag op de eerste etage in een vervuild
bed Tieme liggen. Hij reageerde ner-
gens op en ik haalde de stekker van de
elektrische deken uit het stopcontact.
Ik hoorde Tieme mompelen: “Was ik
maar dood...”
Met een beroerte werd Tieme met
spoed overgebracht naar het Bergweg-
ziekenhuis.
Briefkaart
Op de maandag hierna bezorgde de
PTT aan het politiebureau Eendrachts-
plein een briefkaart, die bij later
onderzoek door Tieme op vrijdag
bleek gepost met de volgende tekst:
‘Ik ga naar de verdommenis als het zo
doorgaat. Als mensch heb je het nog
slechter dan als een dier. Als het zo
doorgaat kunnen zij mij binnenkort
naar Crooswijk brengen; men zit hier
toch maar de dood te afwachten. Want
zo gaat het niet langer. Hopende dat
er een kleine verandering in komt.’
Hoogachtend Tieme, Bloemstraat
Rotterdam.
Als door een wonder is Tieme na
behandeling in het ziekenhuis hersteld
en kon dankzij de inzet van buurtpart-
ners op een voor hem bestemde plaats
nog jaren doorleven.
Han Karels
,
Bij tante Floor sloegen de stoppen door
De Oud
Dinsdag 14 november 2017 Jaargang 13, nr. 23
Deze week o.a.:
Station Blaak
Pag. 5
Radio
Museum
Pag. 9
Watersnood
Overschie
Pag. 17
Echte winters
Pag. 21
Tante Floor woonde in de Sint Mariastraat (l).Rechts de Gaffelstraat (foto Voet)
Oplage: 122.000 ex.
Mastenbroek
Uitvaartverzorging
Met 28 jaar ervaring uw vertrouwen waard
Voor een persoonlijke en betaalbare uitvaart in de regio Rotterdam
Dag en nacht bereikbaar
0180 723204
Voor alle informatie kijk op
:
MEDIMECC
Jan Hudigstraat 72
3065 SN Rotterdam
Telefoon 010-4472806
medimecc.simplesite.com
RIJBEWIJSKEURING
VOOR SENIOREN 75+
€ 35
1 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...28
Powered by FlippingBook