De Oud Rotterdammer Week 48 - page 9

Wie was Herman van ‘t Hof en wat
betekende hij voor de bokssport?
Deze bokser werd op 19 februari 1903
geboren in de Van Meekerenstraat
als Hermanus Volkert van ‘t Hof.
Hij groeide op in Crooswijk en zoals
veel jongens in die buurt, begon hij
op jonge leeftijd met boksen. Op de
eerste Zuid-Hollandse kampioen-
schappen, moest hij drie wedstrijden
op één avond boksen en won de titel.
Als amateur behaalde Herman diverse
nationale titels. In 1921 startte hij als
18-jarige zijn professionele loopbaan
in het lichtgewicht. In 1922 bokste hij
om de Nederlandse titel lichtgewicht
tegen Rotterdammer Piet Dijksman,
die hij in de tweede ronde knock-out
sloeg. Daarna veroverde hij in 1923 de
landstitel in het weltergewicht tegen
de Amsterdammer Nelis Bisschop.
De Pijp
Hij kreeg al snel de bijnaam ‘De Pijp’
vanwege zijn lange dunne benen,
hoge schouders en lange armen, die
volgens een toenmalig sportjournalist
werkten als ‘ zuigerstangen van een
stoommachine’. Na 42 internationale
profgevechten, hij was toen 23, bokste
hij in de Haagse Dierentuin op 5
januari 1926 tegen de Zwitser Louis
Clement om de Europese titel in het
halfzwaargewicht. De Zwitser gaf op
in de vijfde ronde en Herman werd
de jongste Europees kampioen in die
jaren. Een half jaar later volgde zijn
eerste grote teleurstelling. Herman
verdedigde zijn Europese titel tegen
de Belg Fernand Delarge op de
Kralingsche Wielerbaan tegen een
gage van 6000 gulden (€ 2700). In die
tijd een vermogen. Volgens insiders
geen geweldige tegenstander, dus geen
vuiltje aan de lucht. Herman stapte
vol zelfvertrouwen de ring in en joeg
zijn tegenstander veertien ronden door
de ring. Stond ruim op punten voor.
Toen de Belg in de vijftiende ronde
in de touwen hing en zich wanhopig
verdedigde tegen de harde linkse
stoten op het lichaam, probeerde
hij met een wanhopige zwaaistoot
Herman te raken. Helaas precies op
het puntje van diens kin. Als een blok
ging hij neer. Ondanks geschreeuw
van het duizendkoppig publiek - “Sta
op, Herman, sta op” - werd hij door de
Duitse scheidsrechter uitgeteld.
Nooit onderschatten
Als trainer drukte hij later altijd zijn
leerlingen op het hart: “Onderschat
nooit je tegenstander.” Op Oudejaars-
avond van datzelfde jaar deed hij in
het Belgische Luik een vergeefse
poging de Europese titel te heroveren.
Hij verloor in de vijftiende ronde door
een medische indicatie. De crisistijd
in Nederland brak aan, een algemeen
boksverbod werd afgekondigd na de
tragische dood van de bokser Dirk
Romme in Scheveningen. Later werd
het verbod nog jaren door diverse
gemeentebesturen gehandhaafd. Zijn
manager, Freek Braak, moest elders
emplooi zoeken voor zijn profboksers
Van ‘t Hof, Battling (Nelis) van Dijk,
Simon Rosman en Willem Westbroek.
In Nederland was weinig meer te
verdienen. Crisistijd, er moest brood
op de plank komen. Hij zag mogelijk-
heden in Engeland, waar Herman van-
wege zijn speciale boksstijl al redelijk
populair en geliefd was. Per boot
‘De Batavier’ vertrok het gezelschap
vanuit Rotterdam naar Londen.
Boksnatie
Op Nieuwsjaardag 1923 bokste hij in
Londen tegen Sid Turner, een popu-
laire Londenaar die vele wedstrijden
op knock-out had gewonnen. Turner
ging in de tiende ronde drie keer
neer, waarna zijn trainer de handdoek
gooide. De Engelse kranten waren
laaiend enthousiast. De Britse krant
Sporting Life vergeleek Herman op de
voorpagina zelfs met de Franse we-
reldkampioen. ‘De wedergeboorte van
Carpentier’, schreven ze. ‘Nederland
is een boksnatie aan het worden’.
Na de wedstrijd tegen Sid Turner,
volgde een week later een winstpartij
van vijftien ronden in Huxton Bath
tegen Bob Jackson. Een maand later in
Blackfriars winst tegen Jack Blackbor-
row. Nog geen drie weken later: een
wedstrijd over twintig ronden tegen
Londenaar Fred Archer, die hij op
technisch KO won. De trein denderde
maar door. Herman bokste twee tot
drie wedstrijden per maand. Helaas
werden in Engeland de wedstrijdre-
glementen - verplichte rustpauze na
een zware blessure, een knock-out,
goede medische begeleiding bij het
profboksen - in die tijd niet altijd in
acht genomen. In 1923 bokste hij ruim
vijftien zware wedstrijden, waarvan
hij er elf won. Een ongelofelijke
prestatie. Verstandig, verantwoord?
Medisch, sporttechnisch gezien nu
terecht als onverstandig, lichamelijke
en geestelijke roofbouw bestempeld.
Boksschool
Terug in Nederland volgden nog
zestien wedstrijden. In 1926 in Berlijn
tegen de legendarische Duitser Max
Schmeling, die in 1936 de Amerikaan
Joe Louis, 25 keer wereldkampioen,
versloeg. Herman verloor door een
betwistbare beslissing: een diskwalifi-
catie in de achtste ronde.
Zijn laatste wedstrijd was op Eerste
Kerstdag 1929 in Rotterdam tegen
Paul Hofman met een KO-overwin-
ning in de achtste ronde. Herman nam
officieel afscheid van de ring, maar
wilde zijn kennis en ervaring aan de
jeugd overbrengen. In 1930 startte hij
op de zolder boven een snoepfabriek
in de Korenaarstraat in Rotterdam-
West een boksschooltje waar hij vele
boksers de beginselen van ‘the noble
art of selfdefence’ bijbracht en kam-
pioenen kweekte, zoals Nederlands
kampioen halfzwaar- en zwaargewicht
Dorus Elten en Bram Eversteijn,
Nederlands kampioen bantamgewicht
en vader van de later bekende amateur
en profbokser Cor Eversteijn.
Dominee Veldhuizen
In 1938 verhuisde hij naar de Sint
Laurensstraat in Rotterdam Centrum,
waar de school in 1940 bij het bom-
bardement werd getroffen. In de oor-
logsjaren gaf hij privélessen in Gouda
en Arnhem en ging verder in gebouw
‘De Toekomst’ in de Van Reijnstraat,
in zijn vertrouwde Crooswijk. Hij
sparde er met toppers als Bep van Kla-
veren en Luc van Dam, die versteld
stonden van zijn kennis en conditie.
Hij begeleidde en trainde Piet en Wim
van Klaveren, Toon Schuurmans, Leen
Jansen, Jan de Haan, Giel en Manus
Snoek, Daan Keller en vele amateurs
en recreanten. Dankzij dominee Veld-
huizen van de Hervormde Gemeente,
die Hermans’ werk waardeerde, kon
hij verhuizen naar een grotere en
betere locatie in de Spiegelnisserstraat.
Geheel ingericht naar de wens van
Herman, met vaste ring en warme
douches. De dominee stond aan de
wieg van de in 1947 officieel erkende
‘Rotterdamse Boksvereniging Herman
van ‘t Hof’. Op zondagmiddagen
werden in de naastgelegen zaal oude
boksfilms vertoond. Later werd daar
regelmatig de ring opgebouwd en kon-
den aspirant-boksertjes hun kunnen
tonen aan echt publiek. Onder leiding
van Herman van ‘t Hof, conditietrainer
Jan van de Laar en voorzitter Jo Ame-
ling werd de vereniging een begrip
in de bokswereld. Zoon Cor Jalink,
kleinzoon Herman, Ton Dunk senior
en Simon Ellerkamp, namen later het
stokje over.
Normen en waarden
In 1956 kreeg ik als twaalfjarige mijn
eerste boksles van deze grootmeester
en ik heb veel van hem geleerd. Her-
man was buiten de ring een sociale,
vriendelijke en zachtaardige man, die
zijn pupillen ook de nodige normen
en waarden probeerde bij te brengen.
Kwam je te laat, was je brutaal of
luisterde je niet goed, werd je zonder
pardon naar huis gestuurd of moest je
zijn aantekenschriftje lezen, waarin
hij in grote duidelijke hanenpoten zijn
instructies had geschreven. Zijn motto
‘Onderschat nooit je tegenstander’,
veiligheid, gezondheid en tijdig in
bescherming nemen van zijn boksers
tijdens wedstrijden stonden bij hem
altijd voorop. Hij wilde zijn boksers
behoeden voor de negatieve ervarin-
gen en zaken, die hem in zijn sportcar-
rière zijn overkomen. Hij overleed op
25 juli 1980 in Woon-en zorgcomplex
Hoppesteijn, op steenworp afstand van
de huidige boksschool aan de Slacht-
huiskade. Met wat fantasie en als je
goed luistert, kun je hem nog horen
fluisteren: “Handen hoog houden en
met dubbel links en rechts doorstoten,
blijven bewegen.”
Ton Kuster
Herman van ‘t Hof: Rotterdamse bokslegende
De Rotterdamse Boksvereniging Van ‘t Hof behoort tot één van
de oudste boksverenigingen van Nederland en bestaat dit jaar
70 jaar. De gerenoveerde boksschool aan de Slachthuiskade in
Crooswijk is een populaire en actieve vereniging met ruim 250
leden, waaronder achttien internationaal succesvolle wedstrijd-
boksers. Grondlegger van de vereniging was de legendarische
Rotterdamse bokser Herman van ‘t Hof.
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 28 november 2017
pagina 9
Ton Kuster (l) krijgt les van de meester zelf
Odeon Rotterdam 2008: Bokser Hakan Sari van Van 't Hof tegen de Belg Alessio Sigh.Ton Kuster
(l) is de arbiter
Herman van 't Hof
1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,...28
Powered by FlippingBook