Dominicusschool
In DOR van 27 december stond
een leuke ingezonden brief over de
Dominicusschool aan de Noorder-
havenkade. Voor mij betekende dat
de lagere school van 1955 tot 1961.
Inderdaad, onder het norse regime van
schoolhoofd Hof. Enkele namen van
leerkrachten passeerden de revue. Ik
zou die nog willen aanvullen met juf-
frouw Willemsen, juffrouw Krebbers,
de heer Houtsma en de heer Melchior.
Een tamelijk ‘hardhandige’ school met
vele leuke nevenevenementen. Niet
onvermeld mag blijven de drumband
‘Dominicus’ onder leiding van Piet
van der Cammen (zijn zoon Hans
sloeg de grote trom) en tambour maî-
tre Frans Jozef Nijman. Veel jongens
en meisjes uit de twee hoogste klassen
maakten deel uit van deze succesvolle
drumband, die aan veel concoursen
deelnam. De jongens op de trom-
mels en de meisjes op de trompet. De
tennisopleiding (vanaf 10 jaar) vond
plaats op de gravelbanen naast het
Vroesenpark (directeur Brooshoofd
en hoofd technische dienst Van ‘t
Hoen). Dit leidde uiteindelijk tot de
oprichting van tennisvereniging Oledo
(oud-leerlingen dominicus). In de
winter, als het vroor, werden de ten-
nisbanen ondergespoten en lag er een
heerlijke ijsbaan waar velen hebben
leren schaatsen.
Dirk van Oosten
Dordrecht
Brand Erasmussingel
Ik kom graag terug op de foto 215 in
DOR van 27 december vorig jaar. De
foto van de brand aan de Erasmussin-
gel. Ik heb die brand niet meegemaakt,
maar ken de boerderij zeer goed. Ik
woonde er recht tegenover, op de hoek
Saffierstraat-Erasmussingel nr. 116a.
Ik kwam als kind dagelijks bij boer
West, zoals ik hem mocht noemen, en
reed met hem mee met de veewagen
naar de jeneverfabriek om de spoeling
te halen in Schiedam. Daar stond een
tank op en die werd gevuld met het
moutafval. Die kwam dus niet per
boot, maar met de vrachtwagen. Een
oude Dodge uit de Tweede Wereldoor-
log. De boot waarvan werd gesproken
was voor het ophalen van gier. Twee
mannen schepten het eerst met een
lange stok waaraan een emmer was
bevestigd in een grote bak. Als de bak
vol was, werd een houten goot over
de weg gelegd en liep het in de boot.
De hele buurt was dan vergeven van
de stank en toch werd er niet geklaagd
door de omgeving. Dit was mijn her-
innering aan boer Piet Westgeest. Ik
heb daar een fijne jeugd gehad.
B. Radder
Enk 143
010-4325568
3075 VA Rotterdam
Meisje van bombardement
In De Oud-Rotterdammer van 19
september, nr. 19, hebt u onder de ru-
briek Oproepjes onder de titel ‘Meisje
van het bombardement gezocht’
mijn oproep geplaatst naar familie of
bekenden van een meisje dat ik op 31
maart 1943 uit een verwoest huis had
gehaald.
In de eerste plaats wil ik hartelijk
danken voor de plaatsing in uw krant.
Ik wil u langs deze weg ervan in ken-
nis stellen, dat mijn zoektocht helaas
geen resultaat heeft gehad. Als laatste
poging had ik de verffabriek Veveo
uit Schiedam, waar zij werkzaam zou
zijn geweest, benaderd. Deze fabriek
bestaat al lang niet meer, er is alleen
nog een verkoopkantoor in Uithoorn.
De productie en de gehele administra-
tie zijn in handen van Akzo Nobel. Uit
telefonisch contact is mij gebleken dat
de personeelsregisters van de voorma-
lige Veveo inmiddels zijn vernietigd.
Toch is de oproep niet geheel zonder
resultaat geweest. Ik heb meerdere
emails ontvangen van mensen die
het bombardement als kind hebben
meegemaakt, of die van vaders/moe-
ders de verhalen hadden gehoord. Een
mevrouw uit Amsterdam mailde mij,
dat de ouders van haar vader beiden
bij het bombardement waren omge-
komen. Ook is informatie gevraagd
over de herdenking in Park 1943; ik
heb verwezen naar het Herdenkings-
comité. Min of meer als klap op de
vuurpijl: een volle neef, die ik sinds
mijn kinderjaren niet heb gezien, heeft
zich na het lezen van mijn oproep
gemeld.
C.L. Groenenboom
0180-421267
Zeiken of zijken?
Je stukje weer met plezier gelezen,
maar ik heb wel een reactie op je ‘zij-
ken’. Ik heb het even nagekeken (kon
het niet laten), maar zijken bestaat
niet. Het is zeiken, zeikte, gezeikt,
maar zeiken, zeek, gezeken mag
ook. Je bewering dat er geen sterk
werkwoord is met een korte ‘ei’ heb ik
verder niet gecontroleerd.
Rob Burgerhout
Rattenparadijs
Als bedenker van het rattenparadijs
werd ik geattendeerd op een kritisch
artikel in De Oud-Rotterdammer over
dit project. Toen ik echter het artikel
van de heer Zuijdweg las, was ik blij
verrast. Het is een heel goed geschre-
ven stuk met een juiste analyse van
het rattenprobleem. Alleen vrees ik dat
de schrijver niet op de hoogte is van
wat ons project inhoudt. Vandaar dat
ik in de pen klim om het uit te leggen.
Ik geef toe, de naam is misleidend,
maar bewust gekozen om discussie uit
te lokken. Nu, dat is gelukt. De rat is
misschien overlastgevend en je kunt
er ziek van worden (risico 0,00005%).
Het werkelijke gevaar voor onze
gezondheid schuilt tegenwoordig
vooral in de indirecte gevolgen, ver-
oorzaakt door onze angst voor ratten.
Stadsnatuur wordt vaak ten onrechte
als veroorzaker gezien. Dit feit staat
niet alleen, het staat in mijn beleving
symbool voor onze verstoorde verhou-
ding met de natuur. In Nederland staat
de spinnenfobie op nummer 1 van alle
fobieën , snel gevolgd door angst voor
ratten en muizen. Bij kinderen die in
hun eerste levensjaren niet met aarde
in aanraking komen, kan een grond-
fobie ontstaan. Tel dit bij elkaar op en
je zou kunnen stellen dat we massaal
lijden aan natuurfobie. We vinden de
natuur maar vies. Tegelijkertijd zijn de
voordelen van stadsnatuur op gezond-
heid enorm en die missen we als we
er bang voor zijn. Dit is waar ik mij
als stadsdokter zorgen over maak en
wat we willen bereiken is dat kinderen
meer en vaker buitenspelen in een
veilige groene omgeving in de wijk.
Toen we in het begin met experts
spraken, kwamen we er al snel achter
dat vangen niet werkt voor de lange
termijn. Als je 50% van een populatie
wegvangt is dit binnen drie maanden
weer hersteld. Daarom was ik blij met
de reactie van meneer Zuijdweg en
ik was het volmondig met hem eens.
Zeker zijn conclusie: ‘En in plaats van
de bezorgdheid over ratten wat meer
aandacht te schenken aan de mede-
mens die het werkelijk nodig heeft.
Zorgen dat hun levensomstandigheden
in het aardse paradijs tenminste een
menswaardiger peil krijgt.’
Het beeld voor duurzaam beheer van
de rattenpopulatie in de stad is helder.
Hoe meer stadsnatuur hoe minder rat-
ten, mits goed beheerd en onderhou-
den. In het stadsgroen ligt namelijk
de ecologische oplossing verborgen
(evenwicht en natuurlijke vijanden)
om de populatie duurzaam te beheren.
Meer stadsgroen werkt dus alleen als
dit goed wordt onderhouden, schoon-
gemaakt en waar nodig gesnoeid. Dat
laatste is precies wat Creatief Beheer
met haar Tuinmanaanpak doet.
Wat betreft het vangen hebben we in
dit project een andere optie verkend,
namelijk ratten vangen met terriërs
en fretten. Dit lijkt het meest op de
manier hoe ratten natuurlijk worden
weggevangen en gedood door hun vij-
anden (katten, honden, steenmarters,
uilen en vossen). Het heeft ook een
bijkomend voordeel, omdat de honden
de ratten goed ruiken en het dus een
indruk geeft hoe groot de populatie is.
Deze vangmethode past ook veel beter
bij de doelstelling dan de vangkooien
die we eerst wilden maken. Het rat-
tenparadijs gaat dus over veel meer
dan ratten; een natuurlijke groene
buitenruimte, waar kinderen vrij en
vaak kunnen buitenspelen. Dit is goed
voor een gezonde ontwikkeling van
kinderen en bewoners, maar ook een
probaat middel tegen rattenoverlast.
Op deze wijze wijst de rat ons de weg
naar een gezondere stad, het aardse
paradijs. Hopelijk draagt dit bij aan
het begrip en de discussie. Meer infor-
matie is te vinden op rattenparadijs.nl
Rini Biemans
De Oud-Rotterdammer - De krant voor de 50-plusser
Dinsdag 23 januari 2018
pagina 21
In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Rotterdammer de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het
vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.
TANTE POST
Sleepdiensten
In de rubriek Tante Post
in De Oud-Rotterdammer
van dinsdag 9 januari las
ik, voor mij heel herken-
baar, het boeiende verhaal
van G. van Dam, dat ik
met plezier heb gelezen.
Toch moet ik even iets
kwijt, namelijk over de
logo’s van de sleepdien-
sten. Er staat inderdaad
een foutje in mijn verhaal,
geplaatst op dinsdag 12
december, namelijk de
sleepdienst ‘Volharding’
had inderdaad een zwarte
schoorsteen met een witte ‘V’, Stoomsleepdienst ‘Mars’ had een zwarte schoorsteen met een groene band en een witte
ster, sleepdienst ‘Mabi’, gevestigd aan het Westplein in een noodgebouwtje met verschillende bedrijven, had een zwarte
schoorsteen met witte band met de zwarte letter ‘M’, Piet Smit een zwarte schoorsteen met een gele band met een zwarte
letter dat de beginletter van de naam van de sleepboot aangaf. Wellicht zijn er nog meer sleepdiensten, maar deze zijn de
maatschappijen die ik mij herinner.
Cees van Yperen
Diavoorstelling in Oudheidkamer
De tentoonstelling Uit de kunst in de Oudheidkamer Rhoon en Poortugaal
wordt afgesloten met een diavoorstelling ‘Terug in de tijd’, waarin veel dia’s
uit het verleden van Rhoon en Poortugaal worden vertoond. De diapresentatie
is zaterdag 27 januari om 14.30 uur. Plaatsen reserveren is niet mogelijk, dus
vol is vol. Daarna is de Oudheidkamer gesloten op de zaterdagen 3 en 10
februari om een nieuwe tentoonstelling in te richten over het 100-jarig bestaan
van de Woningbouwvereniging Poortugaal. Ook zullen fotocollages te zien
zijn met heel veel foto’s uit Rhoon en Poortugaal en worden de poppenhui-
zen uit eigen collectie van de Oudheidkamer getoond. De nieuwe expositie
gaat zaterdag 17 februari van start. De Oudheidkamer Rhoon en Poortugaal
bevindt zich aan de Dorpsstraat 27 te Poortugaal.
(foto: Dorpsdijk 10, 1921)
