U
Dé g r a t i s k r an t voo r de e ch t e Ut r e ch t e r
Oplage: 55.300 ex.
Opeens was alles anders. We
waren op 1 mei 1960 ver-
huisd van een kleine donkere
woning in een smal straatje
naar een ruime flat op het
Kanaleneiland in Utrecht. Er
waren liefst vijf kamers, ver-
deeld over de begane grond
en eerste verdieping. Ik kreeg
als oudste een eigen kamer,
naast de ingang. Mijn twee
broers deelden een kamer,
mijn zusje had de kamer recht
boven mij. Achter het gebouw
staken houten paaltjes in de
donkere klei, met ijzerdraad
werd de grootte van de tuinen
aangegeven. Aan de voorkant
lag zand, heel veel zand. Met
stoeptegels was een pad aan-
gelegd. ‘Voeten vegen’ riep
mijn moeder wel twintig keer
op een dag. Mijn moeder was
zwanger. In augustus werd
het gezin uitgebreid met een
zoontje.
We woonden heel modern en deftig,
vond ik, maar mijn moeder klaagde.
Tegenover en achter ons huis aan de
Spaaklaan waren flats in aanbouw.
Er stonden grote rode hijskranen bij.
Mijn moeder kreeg hoofdpijn van
het heien, hameren en boren; de hele
dag door. We hoorden bij de eerste
bewoners van het Kanaleneiland,
een opgespoten gebied tussen het
Amsterdam-Rijnkanaal en het Merwe-
dekanaal. Het was meer dan een half
uur lopen naar school. Fietsen kon
niet, want de banden slipten of zakten
weg. Mijn broertjes en ik holden puf-
fend tegen zandheuvels op en renden
er nog harder en struikelend vanaf. Ik
was tien jaar oud, mijn broertjes acht
en zeven. Mijn zusje was vijf jaar. Zij
vonden al gauw speelkameraadjes in
de nieuwe buurt, maar ik zag niemand
van mijn leeftijd. Met hun kinderach-
tige krijgertje en verstoppertje spelen
wilde ik niet meedoen.
Gewend
Al gauw was ik gewend aan de
nieuwe omgeving. Ik was klaar met
het inrichten van mijn kamer. Ik had
een kast voor mijn kleren en andere
spullen. Er lag een mooie lichtblauwe
sprei op mijn bed, dat bij het raam
stond. Mijn verzameling Dinky Toys,
schelpen en boeken waren uitgestald
in een Tomado-boekenrek. Ik had niets
meer te doen en begon me steeds erger
te vervelen. Vanuit mijn kamertje keek
ik naar de verhuisauto’s en de nieuwe
mensen.
Angst
Opeens verscheen er een jongen met
een herdershond. Een schotse collie
zoals Lassie, wist ik van de tv. De
jongen had bruin stekeltjeshaar en
was gekleed in een stoere corduroy-
broek en een blauw T-shirt. Ze gingen
een paar portieken verderop ons
flatgebouw in. Hij moest mijn vriend
worden, besloot ik.
De volgende dagen was ik zo veel
mogelijk op straat, maar nergens
kwam ik de jongen tegen. Op een
avond klom ik zeker tien meter hoog
in een hijskraan. Ik keek triomfantelijk
om me heen, maar toen merkte ik de
diepte onder me. De angst sloeg in
mijn lichaam. Langzaam ging ik weer
omlaag. Duizelig en trillend bereikte
ik de grond weer.
Vriendje
Pas een week later zag ik de jongen
weer. Hij stapte met een magere man
uit een bestelwagen. Ze haalden tassen
en dozen uit de auto en sjouwden die
naar binnen. Ik ging snel naar buiten
en bood, brutaal en tegelijkertijd ver-
legen, mijn hulp aan. Zo begon mijn
vriendschap met Hugo. Hij leerde
me knopen leggen, geheime codes
gebruiken. We leenden elkaar boeken
uit over Pim Pandoer, Winnetou en
Biggles.
Na de zomer konden mijn broers en
zusje naar de Zeven Gaven School aan
de Trumanlaan. Ik ging nog een jaar
naar de lagere school in Rivierenwijk
en daarna naar de Lebuinus-mulo in
Hoograven. In 1963 kwam er nog een
zusje. Winkelcentrum De Rijnbaan
werd geopend met een dozijn winkels.
Boekenfonds
Na de mulo kwam ik in 1965 in de
vierde klas van het Niels Stensen Col-
lege. Dat College begon als een de-
pendance van het Bonifatius Lyceum,
in de zomer moest ik daarheen voor
het boekenfonds. De leerlingen waren
verdeeld over twee houten gebouwen
op de Peltlaan en op de Fernande-
zlaan. De klassen waren klein, de
leraren jong. Inmiddels was in 1961
de Christus Koningkerk gebouwd. De
pastoor deed aan huisbezoek en infor-
meerde of er meer kinderen kwamen.
Mijn moeder vond dat hij zich daar
niet mee moest bemoeien.
Vlak bij ons om de hoek woonde
de goochelaar Fred Kaps in een
eengezinshuis met garage, hoorde ik.
Hij was regelmatig op televisie, maar
ik zag hem helaas nooit op straat. De
kerk is in 1988 gesloopt, de school in
2003 gesloten.
Gerard Kool
015-2688281
Zo ging het op Kanaleneiland in de jaren zestig
Dinsdag 10 januari 2017 . Jaargang 8, nr.1
Deze week o.a.:
Joke van
Konijnenburg
Pag. 5
Sterrenwacht
Sonnenborgh
Pag. 7
Militaire
dienst
Pag. 7
Krijg de kleren
Pag. 13
De net geslaagde klas 6B van het Niels Stensen College, juni 1968
Oplage: 55.30 ex.
Meer informatie:
Donaudreef 25
Utrecht
Dag en nacht bereikbaar
voor directe hulp na
overlijden(030) 262 2244
Gansstraat 130
3582 EL Utrecht
telefoon 030 251 69 55
Audio
Zaal
Dé HiFi zaak van Utrecht
Nachtegaalstraat 72, Utrecht-oost, 030-8898500
met de Vorstelijke
Winter
Uitverkoop!
Op is Op!
Kijk op
voor een overzicht.
Tomado boekenrek
