U
Dé g r a t i s k r an t voo r de e ch t e Ut r e ch t e r
Oplage: 55.300 ex.
Het was een snikhete zomer-
dag. Augustus, geen school
en geen geld voor dure va-
kanties. Mijn moeder dacht er
niet aan haar huis een week
of twee te verlaten en ergens
anders voor veel geld in een
ander huis te gaan zitten. De
zon schijnt hier ook, zei ze
altijd. Ja, een dagje Artis in
Amsterdam met de trein, dat
was ons enige uitje in die zes
vakantieweken. Wij waren
thuis met z’n zevenen, dus
zo’n dagje kostte mijn vader
bijna een half weekloon, ruim
20 gulden!
Wij woonden in de Zandhofsestraat
en daar was voor jongens zoals wij
niet bepaald veel te beleven. Soms
kwamen de Veermannen gezellig een
deuntje blazen. Dan liep je een paar
straten met ze mee; Griftstraat, Goe-
destraat, Kapelstraat, Bekkerstraat, tot
aan de Blauwkapelseweg. Ook kwam
er wel eens een draaiorgel de straat
in en keek je vol bewondering naar
de man, die tijdens het hele lied aan
dat zware wiel moest draaien, in een
constant tempo. Zelf wist de man niet
beter; omdat hij nou eenmaal orgel-
draaier was. Draaien was zijn beroep.
Als hij bijvoorbeeld liever zou knip-
pen, was hij wel kapper geworden.
Poppenkastvoorstelling
Op die snikhete zomerdag dus, zou
ik met enkele vriendjes uit de straat
best een ijsje lusten. Bij de Moba in
de Obrechtstraat kon je voor tien cent
een heerlijk ijsje kopen. Zo’n ronde,
tussen twee wafeltjes. Maar ja, we
hadden geen dubbeltjes. Het zou dus
wel weer een bekertje water worden.
Maar ineens kwam ik op een idee. Ik
moest maar eens een poppenkastvoor-
stelling gaan geven! Twee jongens uit
onze straat konden gekke stemmetjes
nadoen en ikzelf had laatst nog een
negen! voor een opstel gehad. Dus
opgewonden gingen we aan de slag.
Eerst maar eens een paar popjes
wegkapen van onze diverse zusjes.
Wel stiekem natuurlijk, want zusjes
hebben de nare gewoonte bij het
minste of geringste onmiddellijk te
gaan krijsen. In het naaimandje van
mijn moeder scharrelde ik wat oude
lapjes te voorschijn. En vervolgens
maar proberen een paar fatsoenlijke
poppenkastfiguren te creëren. Jan
Klaassen was de eerste schepping die
klaar was. Nou ja, klaar... Als ik een
pop was, zou ik me diep schamen, om
zo voor Jan Klaassen door te gaan!
Katrijn was de tweede, die geboren
werd. Toen volgden nog een politie-
agent, een buurman, een dief en ook
nog een paar onduidelijke poppen, die
waarschijnlijk zelf niet wisten, wie ze
voorstelden.
Kartonnen doos
De buitendeur van ons huis, num-
mer 122, werd opengezet. Een grote
kartonnen doos werd in de opening
geplaatst en tegen de gevel stond te
lezen: Aanvang poppenkast half 3;
Toegangsprijs 3 cent.
En daar kwamen al de eerste bezoe-
kers. Hansje Vossen, die in de straat
altijd een brandweerauto imiteerde,
net zo lang tot overal de ramen dicht
waren. Michael Zaal, een aardige
buurjongen, bakkerszoontje Keesje
van Rossum, Kareltje Honings, die
met een zachte G praatte, Stijntje
Bauw-van-twee-huizen-verder,
Sjakie Swinkels, Keesje Montfoort
van nummer 110 en nog heel veel
andere straatgenootjes. Zelfs enkele
‘buitenlanders’ meldden zich aan. Zij
kwamen helemaal uit de Klaverstraat!
Allemaal doneerden zij braaf hun drie
centen, die netjes in een kistje verdwe-
nen. Miepie Storm van de overkant
mocht gratis komen kijken, omdat ik
van plan was over tien jaar verkering
met haar te vragen.
Omrijden
De toeschouwers beseften blijkbaar
niet, dat de straat eigenlijk gewoon
een vrij gebied was en dat iedereen
overal mocht staan. In ieder geval
was even later de straat tegenover
onze deur helemaal bezet door jong
publiek, zittend op de straatstenen.
Auto’s moesten maar omrijden door
de Gildstraat. De voorstelling kon
beginnen!
Daar verscheen Jan Klaassen. Aan-
vankelijk zonder kop, want die lag
nog in de gang, maar daar pasten wij
ons verhaal heel tactisch op aan. Het
werd een daverend succes. Hoe meer
gehandicapte poppen verschenen, hoe
enthousiaster het publiek reageerde.
Na een half uur eindigde de voorstel-
ling abrupt, omdat de doos omviel
en alle poppen over de stoep rolden.
Dat was voor de kinderen het ultieme
hoogtepunt. Na een daverend applaus
verliet het jeugdige publiek het straat-
theater.
Kapitaal
En wij, wij maakten vol verwachting
het kistje open. We telden….80 cent!
Wat een kapitaal! Dus òp naar de
Obrechtstraat, òp naar de Moba. Met
z’n drieën namen we daar, als echte
rijkelui, ieder een ijsje van 20 cent.
Een dubbeldikke dus. Ja, we hadden
er immers hard voor gewerkt! De
overgebleven 20 cent kon moeilijk
door drie worden gedeeld. Waar die
gebleven zijn, herinner ik mij niet
meer. In mijn broekzak misschien?
‘s Avonds speelde mijn zusje met haar
poppen, maar plotseling begon ze te
krijsen. Eén pop had een heel andere
kop! Hoe kon dat nou? Ik ging de
volgende dag naarstig op onderzoek
uit om het euvel te verhelpen. Die
avond speelde mijn zusje wederom
met haar popjes. En wéér begon ze
plotseling te krijsen. Die ene pop had
nu wéér een andere kop! Zij heeft het
nooit goed begrepen. Maar wij hebben
genoten van ons ijsje, een dubbeldikke
nog wel!
Frans Tiland, Veenendaal,
IJsje halen, maar eerst geld verdienen
Dinsdag 21 maart 2017 . Jaargang 8, nr.6
Deze week o.a.:
Kees van den
Berg
Pag. 5
Ons
Genoegen
Pag. 7
Opa de Bo
Pag. 9
Ambulance-
wens
Pag.13
Zandhofsestraat
Oplage: 55.30 ex.
Meer informatie:
Donaudreef 25
Utrecht
Dag en nacht bereikbaar
voor directe hulp na
overlijden(030) 262 2244
Geertekerkhof 3
3511 XB Utrecht
06 45 363 220
altinguitvaarten.nl
Hiske Alting &
Pauline Res
alting uitvaarten
ruimte voor afscheid
Nummer 122
Remco Hondema
Willeskop 15
3417 MA Montfoort
T
0348-448600
M
06-22409270
Uw veelzijdige vakman
voor al uw klussen:
Badkamers - Keukens - Toiletten - Elektra - CV
Kozijnen -Schilderwerk - Kleine klussen
Remco Hondema
Willeskop 15
3417 MA Montfo rt
T
0348-44860
M
06-22409270
Uw veelzijdig vakman
voor al uw klussen:
Badkamers - Keukens - Toiletten - Elektra - CV
Kozijnen -Schilderwerk - Kleine klussen
remco.ho
facebook.com/deoudutrechterkrant
