U
Dé g r a t i s k r an t voo r de e ch t e Ut r e ch t e r
Oplage: 55.300 ex.
Ik herinner me uit mijn jeugd
in de jaren vijftig, zestig, dat
vrije dagen of vakantie he-
lemaal niet vanzelfsprekend
waren. Het was iets dat geld
kostte en dat was er te wei-
nig, dus werd er gewoon door-
gewerkt. Vrije dagen waren
een luxe, die niet iedereen
zich kon veroorloven.
Er werd gewerkt, gegeten en geslapen,
maar ik kan me niet herinneren dat er
geklaagd werd. Het leven werd geno-
men zoals het was, omdat de oorlog
nog te vers in ieders gedachten zat.
Alles was beter dan die tijd, waarin
honger en dood het leven overheers-
ten. Er werd graag en hard gewerkt
voor de wederopbouw. Het weekend
bestond toen nog uit slechts een dag,
de zondag. Op zaterdag werd er ge-
woon gewerkt en ging de jeugd in de
ochtend naar school. Op zondag was
de familie, op eventueel kerkbezoek
na, zonder verplichtingen. Het was
een dag waarin je geacht werd rust te
nemen, zodat je op de maandag weer
fit aan het werk kon.
Ontspanning
Als sportvisser had mijn vader
logischerwijs altijd de voorkeur voor
een uitje aan het water. Vaak zaten
we met zijn allen rond de visparaplu
aan de waterkant. Gek genoeg zaten
we altijd langs een drukke weg. Er
werd een windscherm opgezet tussen
het water en de weg waar we niet
achter mochten komen, omdat daar
het verkeer langs raasde. Het was een
populaire manier van vele mensen
voor een dagje uit; een manier om te
ontspannen voor weinig geld. Als onze
vader werkte, gingen we zwemmen
met het hele gezin, het Biltse meertje
of de plassen bij Maarsen.
Soms, als het weer het toeliet en de
auto het deed, gingen we naar het
strand. Heel vroeg in de ochtend werd
alles in de auto geladen en werd er
koers gezet naar Callantsoog aan Zee.
Mijn vader ging zeevissen en wij
zandkastelen bouwen. Aan het eind
van de dag was iedereen uitgewoond
en in slaap, behalve mijn vader achter
het stuur, want we zijn altijd heel
thuisgekomen.
Toen we het financieel wat beter kre-
gen, gingen we naar Spanje, de Costa
Brava. Drie dagen in een bloedhete
auto - airco was nog heel bijzon-
der- met tussenstops op campings in
Frankrijk. We reden met de familie
in kolonne naar het zuiden. Omdat de
betrouwbaarheid van de auto nog niet
vanzelfsprekend was, waren we blij
dat er een monteur meereed. Ome Arie
was behalve uitdeuker en spuiter ook
een redelijk goede monteur.
Afneembaar dak
Hij had een rode Triumph met een
top (afneembaar dak), maar dat dak
gebruikte hij nooit. Hij vond dat een
chauffeur de wind in zijn haar moest
voelen, al had hij niet veel meer. Een
zweetbandje hield alles op zijn plaats.
Dat het kon inregenen, nam hij op
de koop toe. Zijn bagage zat in een
aanhangertje, waarvan de helft van de
ruimte door onderdelen en gereed-
schap werd ingenomen. Toen op een
keer bij een overnachting langs de
autoroute ratten aan zijn tenen zaten
te knabbelen, besloot hij toch maar
voortaan in de nacht de top te gebrui-
ken en de ramen te sluiten.
Looie poot
Hij vervloekte mijn vader vaak, omdat
hij een zogenaamde ‘Looie poot’ had.
Dat betekende dat hij plankgas reed,
ook waar dat soms niet mogelijk was.
Nou ging die Ford Transit bestelbus
van ons niet harder dan 80 km/u, maar
in een dorp was dat toch te hard. Arie
spoot dan voorbij waarbij hij woeste
bewegingen naar mijn vader maakte
om rustiger te rijden, zodat alles heel,
en de familie bij elkaar bleef.
Bij een overnachting op een camping
veranderde mijn vader in, zoals mijn
oom Jink het uitdrukte, een ‘Ober-
sturmführer.’ Hij schreeuwde orders
naar alles en iedereen, elk lid van de
familie had een taak. Niemand onttrok
zich daaraan, want iemand moest toch
de leiding hebben en niemand wilde
die, behalve mijn vader. Voordat de
auto’s op hun plek stonden, waren
de kofferbakken al open en de tenten
uitgeladen. De kinderen zetten de ge-
nummerde framepalen van de tenten
in elkaar, terwijl de moeders al aard-
appelen schilden. Vader gooide soms
het tentzeil al over het frame, terwijl
we nog bezig waren het in elkaar te
klikken. Binnen een uur na aankomst
zaten we aan de maaltijd en een half
uurtje later gingen de moeders afwas-
sen. Eten moest bij ons kennelijk snel
gebeuren. De kinderen gingen zwem-
men en de vaders kaarten. Vaste prik,
ook op de vakantiebestemming.
Woeste krijger
We gingen elf dagen op vakantie, drie
dagen heen, drie terug en vijf op de
vakantiebestemming. In mijn herin-
nering duurde die vakantie jaren, dus
juichen als je weer Nederlands op de
borden zag staan. De trip alleen al was
een hele ervaring. Ome Arie heeft on-
derweg nooit hoeven uitdeuken, maar
had wel werk aan lekkende slangen
en haperende motoronderdelen. Hij
had altijd de juiste onderdelen bij zich
voor een reparatie. Zijn mooiste repa-
ratie die ik me herinner was aan een
oververhitte motor. Er was een v-snaar
gesprongen en geen reserve meer, die
was de vorige dag al gebruikt. Mijn
vader stond als een woeste krijger naar
zijn motorblok te blazen, terwijl het
kokende water alle kanten opspoot.
Ome Arie wachtte rustig tot mijn
vader en de motor waren afgekoeld en
pakte wat tape en de nylons van mijn
tante Coby. Hij verbond de vliegwie-
len met de tape en nylonkousen en
startte de auto.
Fragiel
We haalden het volgende benzinestati-
on, waar de monteur niet kon geloven
wat hij zag. Hij bleef maar roepen;
‘Incroyable, ongelooflijk. Ik kon het
ook niet geloven. Mijn moeder en
drie zusters hadden ze ook, kousen.
Ze waren zo kwetsbaar en zaten
altijd vol ladders. Met nagellak werd
doorscheuren voorkomen. Diezelfde
kousen hadden ons ruim twintig
kilometer verder gebracht in Frankrijk
en onze vakantie gered. Sinds die dag
denk ik anders over nylons; fragiel,
maar o zo sterk!
Willem Mulder
Vakantie gered door tante Coby’s kousen
Dinsdag 11 juli 2017 . Jaargang 8, nr. 14
Deze week o.a.:
Floris Meinardi
Pag. 5
Affiches
Jaarbeurs
Pag. 7
Enge koe
Pag. 9
Met de Buggy
op vakantie
Pag. 12
Familie Mulder aan het Biltse Meertje in de jaren vijftig
Oplage: 55.30 ex.
Meer informatie:
Donaudreef 25
Utrecht
Dag en nacht bereikbaar
voor directe hulp na
overlijden(030) 262 2244
Winkelcentrum Overvecht -
Tel: 030 - 633 69 47 - 6 dagen per week open
2e HANDS ZORGHULPMIDDELEN
Een rollator, scootmobiel, rolstoel of een sta-opstoel nodig? De gemeente (WMO)
vergoedt lang niet altijd de kosten en dan kan het een prijzig verhaal worden. Bij
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat ook
orghulpmiddelen
groeit. Ze openden daarom onlangs een grotere winkel in Shoppingcenter Overvecht.
Wij komen graag bij u langs, ook voor onderhoud en reparaties.
Zorg outl et
Utre cht
ZORGOUTLET
UTRECHT
VERHUISD!
Een ro lato r, scootmobiel, rolst el of een sta-opstoel nodig? D g meente (WMO)
vergoedt lang niet altijd de kosten en dan kan het en prijzig verh al worden. Bij
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat o
zorghulpmiddelen
groeit. Ze openden d aro onlangs en grotere winkel in Sho pingcenter Overvecht.
Mét een openingsactie: een rollator voor maar € 35,- (op is op!).
ZORGHULPMIDDELEN
2e HANDS & NIEUW
NIE WE ROLLATOR
€
57,95
2e HANDS ZORGH
Een rollator, scootmobiel, rolstoel of een sta-opsto
vergoedt lang niet altijd de kosten n dan kan het
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat ook: de vraa
groeit. Ze o
gs en grotere wi
Wij komen graag bij u langs, ook vo
Tel: 06 55 15 8 65
h
r, scootmobiel, rolstoel of en sta-opstoel nodig? D gem ente (WMO)
e
10% EXTRA KORTING op onze
scootmobie en, ook 2e hands
Ook voor onderhoud en reparaties
ZORGOUTLET
UTREC
Een ro lator, scootmobiel, rolstoel of een sta-opsto
vergo dt lang niet altijd de kost n en dan kan het
ZORGOUTLET UTRECHT merken ze dat ok: de vr
groeit. Ze
gs en grotere wi
Mét een openingsactie: een rollator voor m
