U
Dé g r a t i s k r an t voo r de e ch t e Ut r e ch t e r
Oplage: 55.300 ex.
Het is elke keer weer een ver-
rassing wanneer iemand over
herinneringen uit zijn jeugd
schrijft en je treft herkenbare
dingen aan. Met name namen
van mensen die bij jou in de
buurt woonden en soms ook
de winkels waar je toen je
boodschappen deed.
Ik ben van 1941 en groeide op in de
Blois van Treslongstraat in Utrecht, di-
rect achter de Marnixlaan. Niet op een
van de drie pleintjes, maar er tegen-
over, op nummer 12. Het stukje straat
tussen de Cornelis Rooboldstraat en de
Nicolaas Ruychaverstraat. Daar waren
vier woningen. Naast ons woonden
opa en oma Lonkhuizen. Oma heb ik
in mijn hele jeugd nooit buiten gezien.
Die had zogenaamde ‘open benen’.
Ze kon niet meer lopen en keek alleen
maar door het raam naar buiten. Opa
kwam maar heel af en toe buiten. Ze
hadden een kleindochter, Beppie, die
daar permanent woonde. Daarnaast
woonde de familie (Jan en Leny) de
Klein en daarnaast de familie Bos.
Die hadden als enigen in de straat een
auto. Mijnheer Bos had een eigen zaak
en twee dochters, Truus en Lida.
Mandoline
Tegenover ons woonden de families
(Annie en Truusje) de Geest, De
Winter, (Klaas) Hoogendoorn, (Jopie)
de Lang en (Chiel en Lida) Sprong.
Ik ging veel om met Chiel en Lida
Sprong, want die waren van mijn
leeftijd. Wat ik me nog vaag herinner
was dat op enig tijdstip Chiel op
woensdagmiddag niet meer kwam
buitenspelen. Hij had een mandoline
gekregen en ging op les om daarop te
leren spelen. Heel bijzonder, want in
onze buurt was zelfs het bestaan van
zo’n instrument, met een buik aan de
onderzijde, nauwelijks bekend. Al na
enkele weken kwam Chiel weer ge-
woon buiten meespelen. Niet meer op
les? Nee, hij had tijdens een ruzie met
z’n zusje met de mandoline een klap
uitgedeeld waardoor er een flinke barst
in het apparaat was gekomen. Lida
bleef daarna enkele dagen thuis om
te herstellen. Na dit fysieke geweld
produceerde de mandoline klanken die
leken op een deur die nodig gesmeerd
moest worden. Chiel vond dat overi-
gens totaal geen probleem en was blij
dat het instrument onherstelbaar was
beschadigd en het niet meer deed...
Halve varkens
We vermaakten ons op de pleintjes
vooral met voetballen of op de ruimte
voor slagerij Maaswinkel met honk-
ballen. De slagerij zat op de hoek van
de Koppestokstraat en de Nicolaes
Ruychaverstraat. De bevoorrading
vond plaats in de Koppestokstraat.
Er kwam een grote vrachtauto waar
in de laadruimte halve varkens en
koeien aan een rail hingen, die door
de chauffeur, op zijn rug en met een
soort jutezak over zijn hoofd, naar de
slachtruimte achter de winkel werden
gebracht. Wanneer die dan weer
wegreed, probeerden we achterop de
vrachtauto illegaal een stukje mee te
liften en dan tijdig weer los te laten,
zodat je hard lopend net niet kwam te
vallen. Wat af en toe natuurlijk toch
gebeurde. Resultaat: bebloede knieën,
wat dan wel weer over ging. Ik herin-
ner me nog enkele namen van mensen
die op het eerste pleintje woonden: de
families Coté, Wiertz, Stuivenberg,
Pullens en Van de Endt (beiden links
en rechts naast het poortje dat op de
Marnixlaan uitkwam, waar aan de ene
kant kruidenier Van Rooyen en aan de
andere kant groenteboer Rink zat), en
de families Sloeserwij, Van de Dijssel
en Uppela.
Wielerwedstrijden
Tijdens de Tour de France werden hier
ook wielerwedstrijden georganiseerd
op gewone fietsen. De startplaats was
bij de klok op de hoek van de Mar-
nixlaan en de Laan van Chartroise,
tegenover Lingeriewinkel ‘Het Zon-
netje’. De zogenaamde ‘Ronde van de
Vecht’. De route ging richting de Rode
Brug, dan direct linksaf langs de Vecht
tot aan Oud-Zuilen en vandaar over
de brug terug langs het veld van Elink-
wijk, Talmastraat, Burg. Van Tuyl-
lkade, Van Hoornekade en finishen bij
de klok. Deze wielerwedstrijden, waar
iedereen die een goede fiets had aan
kon meedoen, trokken veel deelne-
mers. En veel publiek, dat direct na de
start met de fiets of hardlopend via de
Marnixlaan richting de Vecht ging om
te kijken wie er voorop lag.
Wijkvereniging
We waren als gezin ook enkele jaren
lid van wijkvereniging ‘Geuzenwijk’.
Elk jaar werden in de speeltuin aan de
Boisotstraat wedstrijden in behendig-
heid gehouden. Steeds in jaarklassen,
zowel voor jongens als voor meisjes.
In de etalage van melkboer Damen,
aan het einde van de Blois van
Treslongstraat, stonden alle prijzen
uitgestald die te winnen waren. Keurig
voor elke categorie aangegeven. Je
stond je eraan te vergapen en ging
elke dag wel even kijken. Tijdens
de wedstrijden mocht je alleen naar
binnen als je lid was. Na lang zeuren,
want we hadden het thuis niet zo
breed, werden wij ook lid. De vereni-
ging organiseerde diverse activiteiten.
Zo was er een toneelclub. Daar sloot
ik mij bij aan. Boven op de zolder van
de Scheepstraschool aan de Adriaan
van Zwietenstraat. In het seizoen dat
ik lid was, werd gekozen voor het we-
reldberoemde toneelstuk ‘Repelsteel-
tje’. Toen alle rollen verdeeld waren,
bleef ik met nog twee anderen over.
Teveel toneelspelers. Maar de dame
die de rollen toebedeelde had een
lumineus idee. We werden alle drie tot
paddenstoel gebombardeerd. Toen dan
ook later het stuk werd opgevoerd,
hoefden we alleen maar in een pad-
denstoelenpak op het toneel te zitten,
zonder tekst. Hoewel we geen tekst
hadden en alle oefeningen tot aan de
uitvoering hadden meegemaakt, waren
we toch een beetje zenuwachtig. Stel
dat we zouden omvallen of zo. Maar
gelukkig verliep alles op rolletjes
en iedereen was tevreden. Ook mijn
ouders, die mijn debuut als toneelspe-
ler zonder tekst helemaal zagen zitten.
Een vervolg is er nooit gekomen. De
contributie ging omhoog en dat kon
bruin thuis niet meer trekken. Hier-
door ben ik wellicht een glansrijke
carrière op de bühne misgelopen.
Frans Waroux
Culemborg
Toneeldebuut als paddenstoel zonder tekst
Woensdag 27 december 2017 Jaargang 8, nr. 26
Deze week o.a.:
Truus
Voortman
Pag. 5
Met Geesink
in Moskou
Pag. 7
Feestdagen
Utrecht
vroeger
Chocomel-
stunt
Pag. 13
Gezicht in de Koppestokstraat te Zuilen,vanuit de Blois van Treslongstraat,uit het zuidoosten; rechts op de voorgrond de slagerij Nicolaes Ruychaver-
straat 2.(foto: Het Utrechts Archief)
Oplage: 55.30 ex.
Gansstraat 130
3582 EL Utrecht
telefoon 030 251 69 55
Meer informatie:
Donaudreef 25
Utrecht
Dag en nacht bereikbaar
voor directe hulp na
overlijden(030) 262 2244
Digital
Radio
€699,
-
Audio
Zaal
Dé HiFi zaak van Utrecht
De Revo SuperCD - met o.a. Digitale radio,
internetradio, Spotify, FM,
CD
en Bluetooth.
Een nieuwe uitgave in Superseries
Ook te verkrijgen in Walnoot, wit en zwart.
Nachtegaalstraat 72, Utrecht-oost, 030-8898500
AudioZaal wenst u een Muzikaal 2018!
