’t Is weer voorbij, die mooie tijd

Zo’n zestig jaar kenden Gerard Cox en ik elkaar. Ik begon begin 60’er jaren sportstukkies te schrijven op een persbureau in Zuid met mannen als Victor Deconinck, Piet Ocks en Bert Nederlof en Piet Bul, zoon van Feyenoorder Bertus Bul. Daar werd koffie gezet door de aanstaande schoonmoeder van Gerard. We hadden onder elkaar ook wel eens een feestje en dan was Gerard er altijd bij.

Later viel zijn keus op Joke Bruijs en bij de familie Bruijs was ik bevriend met broer Jan. Een talentvolle voetballer van Feyenoord die de overstap maakte naar CVV en bij de BVV Barendrecht zijn voetbalcarrière afsloot.

We gingen zaalvoetballen bij De Stappers, Gerard dus ook. Hij was geen voetbaltalent maar scoorde één keer omdat hij een voorzet per ongeluk op z’n knie kreeg en de bal in het doel caramboleerde. Hij was zo trots en blij dat het leek of “’t Is weer voorbij die mooie zomer” even op de tweede plaats stond.

Naar Bulgarije

In de winter van 1990 gingen we een keer met twaalf Stappers skiën in het Rilagebergte in Bulgarije. Gerard ging ook mee, maar ging niet op de latten. Hij ging mee voor de lol. En dat hadden we! Op dag twee ging ik na het skiën vast naar onze kamer omdat aan de bar het bier op was. “Ik ga in bad”, zei ik tegen Cox en hij zei: “Ik kom over een half uurtje, dan ga ik na jou”. Op de kamer gekomen zag ik dat het bad weg was. Hoe bestaat het. Twee waterleidingen uit de muur maar ‘weg bad’ terwijl ik gezien had dat het er stond!

“Gerard sprong uit z’n vel toen ‘ie bloot in de badkamer stond (ik had het niet tegen hem gezegd). Hij trok z’n kleren aan en rende van de achtste etage naar de receptie om z’n beklag te doen. Daar dacht men dat hij een geintje maakte en hij werd steeds kwaaier. Goed, twee dagen later hadden we weer een bad.

De Kuip

Zo hebben we wat meegemaakt samen. We keken op Varkenoord naar Feyenoord amateurs. Niet naar de Kuip nee, omdat hij boos was op de leiding van de club. We gingen wel naar de receptie van “De Kuip 75 jaar” en werden daar op de foto vastgelegd.

Gerard Cox schreef elke twee weken zijn column voor onze Oud Rotterdammer bij mij thuis. En eenmaal klaar dronken we daar gezellig een oude borrel op. ’t Is weer voorbij die mooie tijd.

Nico Tempelman

nicotempelman@hotmail.com